Wednesday, February 20, 2013

Յովհաննէս Ասպետ։ԱՐԵՒՄՏՅԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ

Լքված սար ու ձոր, լեռ ու վիրան,
Ճանապարհներ ամայի ու տրտում,
Դատարկ անդաստաններ լո՜ւռ ու հուզում,
Դո՝ւ սիրուն հայրենի՛ք մերիկ ջա՜ն:

Մեր քանդված սուրբ հայրենիքի,
Ավերակ կոթողները դարավոր,
Ճամբորդները արեւին ուղեվոր,
Լուռ վկաները մեր հին փառքերի:

Նվիրական հողից տարանջատված,
Տարագրյալ հայեր ցիր ու ցան.
Մի օ՝ր կվերադառնանք միացած,
Քե՜զի, սիրուն հայրենիք մերիկ ջա՜ն:

Մեր անփարատելի երազին,
Ե՜րբեք չկա՝, ո՝չ չկա վախճա՛ն,
Մենք կհասնենք մեր սուրբ նպատակին,
Քե՜զի, սիրուն հայրենի՛ք մերիկ ջան:


Յովհաննէս Ասպետ
Սոյն բանաստեղծութիւնը քաղուած է ՛՛Սիրոյ Քնար՝՝ի էջերէն

No comments: