«ի՜նչ փոյթ կեանքը մեռնող,
երբոր երազը կ՛ապրի,
երբոր երազն անմահ է:»
Դանիէլ Վարուժան
Thursday, September 30, 2010
Wednesday, September 29, 2010
Anahid M. Ugurlayan-Hadjian: A Look Back
Rooftops crowded together,
as if trying to squeeze into a box.
as if trying to squeeze into a box.
And my search begins.
My map: an old photograph.
My map: an old photograph.
Which is the rooftop of my grandfather’s home?
Was it near the river flowing through the picture?
Was it near the river flowing through the picture?
Or the mosque?
But which one?
But which one?
Grandpa said it was near the Armenian church.
But I can’t find it.
But I can’t find it.
Even if I could,
it’s no longer there.
it’s no longer there.
Too many questions without answers.
My mind drifts off as I try to imagine my grandfather’s life:
My mind drifts off as I try to imagine my grandfather’s life:
Where he went to school, the roads he traveled with his parents,
The smell of the melons, bamya and cigars.
The smell of the melons, bamya and cigars.
The raucous laughter —
signs of life before the darkness erased it all.
signs of life before the darkness erased it all.
This poem has appeared in ARARAT, the online literary magazine.
Monday, September 27, 2010
Banned Books Week: Celebrating the Freedom to Read
September 25−October 2, 2010 is Banned Books Week. Promoted by the American Library Association every year, it is a movement that brings attention to the fact that even in countries such as the U.S., some communities are challenged with censorship.
In the past APP has helped promote this awareness and we will continue to do so. This year, we will introduce the motto Free People Read Freely ® from the Freedom to Read Foundation. Established 40 years ago, the FRF is a First Amendment legal defense organization affiliated with the American Library Association.
Sunday, September 26, 2010
Կարեն Անտաշյան: ՔՈ ՄԻՋԵՎ
Օրեցօր, օրըստօրե, օրնիբուն
փրկության ուղենիշ է դառնում Քո լույսի առավոտը:
Այն բոլոր նյարդիկները,
որ գիշերները ոռնալու չափ ցավոտ են,
միայն քո առավոտն է 50 գրամ սիրով բժշկում, Տե´ր...
փրկության ուղենիշ է դառնում Քո լույսի առավոտը:
Այն բոլոր նյարդիկները,
որ գիշերները ոռնալու չափ ցավոտ են,
միայն քո առավոտն է 50 գրամ սիրով բժշկում, Տե´ր...
Ինձ էշի տեղ դրած`
Քո արարած գիշերից փախչում եմ Քո արարած առավոտը,
ես Քեզնից փախչում եմ Քեզ մոտ
ու Քեզ օրհնելով քֆրտում եմ Քեզ:
Քո արարած գիշերից փախչում եմ Քո արարած առավոտը,
ես Քեզնից փախչում եմ Քեզ մոտ
ու Քեզ օրհնելով քֆրտում եմ Քեզ:
Արյունդ, որ Սերն է, ես խմեցի ցմրուր,
ագահորեն,
մի շնչում
ու թվաց ինձ մի պահ,
որ ես դարձել եմ ԴՈՒ.
էս ինչ լավ է հնչում.
«ԵՍ ԴԱՐՁԵԼ ԵՄ Դ´ՈՒ»,
և ե´ս եմ Սերը... գոյական:
ագահորեն,
մի շնչում
ու թվաց ինձ մի պահ,
որ ես դարձել եմ ԴՈՒ.
էս ինչ լավ է հնչում.
«ԵՍ ԴԱՐՁԵԼ ԵՄ Դ´ՈՒ»,
և ե´ս եմ Սերը... գոյական:
Հիմա խումհարի մեղսավոր ծանրության տակ
տնքում է անսեր մնացած արյանս ամեն մի կաթիլը,
ու ինչպես երկնքից ամեն դեպքում ընկնող ձյան փաթիլը,
ձևացնում եմ... պարում եմ... անկումս
Քո գիրկը:
տնքում է անսեր մնացած արյանս ամեն մի կաթիլը,
ու ինչպես երկնքից ամեն դեպքում ընկնող ձյան փաթիլը,
ձևացնում եմ... պարում եմ... անկումս
Քո գիրկը:
© Karen Antashyan, 2009
From the Volume Անտաշատ. պոեզիա 78%, used by kind permission of the author.
Saturday, September 25, 2010
Կարեն Անտաշյան: ՍԻ-ԲԵՄՈԼ ՄԻՆՈՐ
Ես սիրում եմ
լքված ու կիսաքանդ շինություններ,
որտեղ ապրել են լրիվ անկարևոր մարդիկ,
սրտաճմլիկ բաժանումներ,
հոկտեմբերի վերջին շաբաթը,
գլխավոր պողոտայի վրա աննպատակ աճող,
բայց պարտաճանաչորեն բերրի կաղնիները,
պոեզիա,
կենսաբանության դասատուներին,
կարմիր լոբով ապուր,
Մարքսի «Կապիտալի» հոտը և
ռետրո բեղերով պապերիս սև-սպիտակ անցյալը,
առաջին իսկ գողության վրա բռնվողներին,
պառավ ամուսինների մանրախնդիր
և ինքնանպատակ վեճերը,
կակտուսներ,
մարմնավաճառների շաբլոն պատմությունները
«մինչ և հետո» ձևաչափով,
ծիծեռնակների գալու հաջորդ երկու օրերը,
շաաատ հեռավոր բարեկամներիս,
վերջին հազարանոցի առաջին 500-ը,
քննարկումներ Աստծո գոյության և աշխարհի վերջի շուրջ,
պառաված օրիորդների անփորձ ակնարկներն
ու ողբերգական հպարտությունը,
հոնի արաղ,
անցանկալի մազածածկույթի դեմ
կանանց պայքարի լրջությունը,
սնափառությունից ուշաթափվելու վրա
մարդկանց բռնացնելը,
ընդհանրապես ինչ-որ «մեղսագործման» վրա
բռնացնելն ու չմատնելը,
ձևի համար հավաքված գրադարանները,
աշխարհը մայրիշխանության ժամանակներում
պատկերացնելը,
բալոտ շրթունքներ, բալի հետ կապված ամեն ինչ,
տատիս տեսակ-տեսակ կանաչիների բոստանը,
ժայռապատկերներ,
հորինովի պատմություններ`
հատկապես այն, որ ծնվել եմ 11-րդ ամսում,
իսկ 13 տարեկանում 2 մետր փոս եմ փորել`
դինոզավրի կմախք գտնելու հույսով,
պեղումներ,
որոշ տեսակի կանանց և մի քանի տղամարդու,
բանալիների խրձեր, կանաչ խնձոր,
Վանա լիճը,
«բարուրաշոր» և «հոգեթել» բառերը,
երիտասարդ մայրիկների թթվածնով հարուստ
հասունությունը,
Է տառը,
իսկ ԱՄԵՆԱՇԱՏԸ`
պոեզիան ավարտելու
3-րդից մինչ 18-րդ րոպեները:
© Karen Antashyan, 2009
From the Volume Անտաշատ. պոեզիա 78%, used by kind permission of the author.
լքված ու կիսաքանդ շինություններ,
որտեղ ապրել են լրիվ անկարևոր մարդիկ,
սրտաճմլիկ բաժանումներ,
հոկտեմբերի վերջին շաբաթը,
գլխավոր պողոտայի վրա աննպատակ աճող,
բայց պարտաճանաչորեն բերրի կաղնիները,
պոեզիա,
կենսաբանության դասատուներին,
կարմիր լոբով ապուր,
Մարքսի «Կապիտալի» հոտը և
ռետրո բեղերով պապերիս սև-սպիտակ անցյալը,
առաջին իսկ գողության վրա բռնվողներին,
պառավ ամուսինների մանրախնդիր
և ինքնանպատակ վեճերը,
կակտուսներ,
մարմնավաճառների շաբլոն պատմությունները
«մինչ և հետո» ձևաչափով,
ծիծեռնակների գալու հաջորդ երկու օրերը,
շաաատ հեռավոր բարեկամներիս,
վերջին հազարանոցի առաջին 500-ը,
քննարկումներ Աստծո գոյության և աշխարհի վերջի շուրջ,
պառաված օրիորդների անփորձ ակնարկներն
ու ողբերգական հպարտությունը,
հոնի արաղ,
անցանկալի մազածածկույթի դեմ
կանանց պայքարի լրջությունը,
սնափառությունից ուշաթափվելու վրա
մարդկանց բռնացնելը,
ընդհանրապես ինչ-որ «մեղսագործման» վրա
բռնացնելն ու չմատնելը,
ձևի համար հավաքված գրադարանները,
աշխարհը մայրիշխանության ժամանակներում
պատկերացնելը,
բալոտ շրթունքներ, բալի հետ կապված ամեն ինչ,
տատիս տեսակ-տեսակ կանաչիների բոստանը,
ժայռապատկերներ,
հորինովի պատմություններ`
հատկապես այն, որ ծնվել եմ 11-րդ ամսում,
իսկ 13 տարեկանում 2 մետր փոս եմ փորել`
դինոզավրի կմախք գտնելու հույսով,
պեղումներ,
որոշ տեսակի կանանց և մի քանի տղամարդու,
բանալիների խրձեր, կանաչ խնձոր,
Վանա լիճը,
«բարուրաշոր» և «հոգեթել» բառերը,
երիտասարդ մայրիկների թթվածնով հարուստ
հասունությունը,
Է տառը,
իսկ ԱՄԵՆԱՇԱՏԸ`
պոեզիան ավարտելու
3-րդից մինչ 18-րդ րոպեները:
© Karen Antashyan, 2009
From the Volume Անտաշատ. պոեզիա 78%, used by kind permission of the author.
Friday, September 24, 2010
Nos terres d'enfances: L'arménie des souvenirs
Vient de paraître :
Anahide Ter Minassian
Houri Varjabédian
Nos terres d'enfances
L'arménie des souvenirs
Textes de : Arthur Adamov, Avétis Aharonian, Alexandrian,
Michael Arlen, Peter Balakian, Kaspar Bedeyan,
Krikor Beledian, Nina Berberova, Berdjouhi, Zaven Bibérian,
Helena Bonner, Carzou, Chahan Chahnour, Armen Chékoyan,
Eleonore Dabaghian, Zabel Essayan, Anchèn Garodouni,
Nubar Gulbenkian, Ara Güler, Arménak Hagopian,
Hamasdegh, Simon Kapamadjian, Arménouhie Kévonian,
Viken Klag, Violette Krikorian, Lass, Mathéos Mamourian,
Meguerditch Margossian, Hrant Matevossian,
Martin Melkonian, Hagop Mentsouri, Anastase Mikoyan,
Chavarche Nartouni, Armen Ohanian, Sergueï Paradjanov,
Nicolas Sarafian, Martiros Sarian, William Saroyan, Séda,
Léon Surmélian, Vahan Totovents, Antranik Zaroukian,
Hratch Zartarian.
Textes inédits en français, et textes traduits de l’arménien,
du russe, du turc et de l’anglais.
16,5 x 23 cm, 352 pages, liminaire, biographies.
Éditions Parenthèses / collection diasporales
ISBN 978-2-86364-180-4 / 25 €
Anahide Ter Minassian
Houri Varjabédian
Nos terres d'enfances
L'arménie des souvenirs
Textes de : Arthur Adamov, Avétis Aharonian, Alexandrian,
Michael Arlen, Peter Balakian, Kaspar Bedeyan,
Krikor Beledian, Nina Berberova, Berdjouhi, Zaven Bibérian,
Helena Bonner, Carzou, Chahan Chahnour, Armen Chékoyan,
Eleonore Dabaghian, Zabel Essayan, Anchèn Garodouni,
Nubar Gulbenkian, Ara Güler, Arménak Hagopian,
Hamasdegh, Simon Kapamadjian, Arménouhie Kévonian,
Viken Klag, Violette Krikorian, Lass, Mathéos Mamourian,
Meguerditch Margossian, Hrant Matevossian,
Martin Melkonian, Hagop Mentsouri, Anastase Mikoyan,
Chavarche Nartouni, Armen Ohanian, Sergueï Paradjanov,
Nicolas Sarafian, Martiros Sarian, William Saroyan, Séda,
Léon Surmélian, Vahan Totovents, Antranik Zaroukian,
Hratch Zartarian.
Textes inédits en français, et textes traduits de l’arménien,
du russe, du turc et de l’anglais.
16,5 x 23 cm, 352 pages, liminaire, biographies.
Éditions Parenthèses / collection diasporales
ISBN 978-2-86364-180-4 / 25 €
Կարեն Անտաշյան: ԳԱՐՈՒՆՔԱՑԱՎ
Սերը երկար մազեր ունի, փափուկ է...
Եթե աչքերս փակեմ ու կենտրոնանամ,
նույնիսկ կհիշեմ աչքերի գույնն ու... մնացածը:
Եթե աչքերս փակեմ ու կենտրոնանամ,
նույնիսկ կհիշեմ աչքերի գույնն ու... մնացածը:
Սերը տարիներով կարող է զգեստը չփոխել`
հատկապես էն բաց-կապտամոխրագույնը`
մանր սպիտակ ծաղիկներով:
հատկապես էն բաց-կապտամոխրագույնը`
մանր սպիտակ ծաղիկներով:
Սիրո մասին միշտ գարունից թաքուն եմ մտածում,
որ հանկարծ գարունը չառիթավորվի:
որ հանկարծ գարունը չառիթավորվի:
Եվ ամեն անգամ, երբ լսում եմ «L'histoire d'un Amour»-ը,
սերը քնքուշ գրկում է մեջքիցս և կծում աջ ականջս:
սերը քնքուշ գրկում է մեջքիցս և կծում աջ ականջս:
Սերը... երեք ամիսը մեկ... քսանհինգ րոպե
կրծքամկանի սպազմատիկ կծկումներ,
որից չեն մեռնում:
կրծքամկանի սպազմատիկ կծկումներ,
որից չեն մեռնում:
Եվ ինչպես Սիրո մասին աշխարհի բոլոր
պատմություններում,
ինչպես աշխարհի մնացած բոլոր սերերը,
Սերն էլ եսիմ քանի տարի առաջ
ամուսնացել է հարուստ սփյուռքահայի հետ
և մեկնել այս երգից հեռու ՜... հեռու ՜... հեռու ՜...
պատմություններում,
ինչպես աշխարհի մնացած բոլոր սերերը,
Սերն էլ եսիմ քանի տարի առաջ
ամուսնացել է հարուստ սփյուռքահայի հետ
և մեկնել այս երգից հեռու ՜... հեռու ՜... հեռու ՜...
(Փողոցներում լիքն են իր նմանները:
Փառք Աստծո, որ ինքը չկա):
Փառք Աստծո, որ ինքը չկա):
© Karen Antashyan, 2009
From the Volume Անտաշատ. պոեզիա 78%, used by kind permission of the author.
Wednesday, September 22, 2010
Սեւան Հանէշեան Պետուրեան: ԱՂԹԱՄԱՐ
Երկինքէն ծորող շողը
պահ մը կը զարթնէ
ակունքը պատմութեան։
Երազ չէր,
որ կը տեսնէի աչքերուս առջեւ,
Վանայ լիճն ու Աղթամարը…։
Ահա նստեր եմ լճափիդ
մէկ ժայռին
ու ալիքներուդ սպիտակ
փրփրանքին մէջ
կը տեսնեմ պատկերները
թագաւորութիւններուդ,
ձեռագիրներուդ…
բայց՝ փրփրանքներ…։
Ահա կանգներ եմ Ս. Խաչիդ առջեւ
ու կը տեսնեմ ամբողջ տիեզերք մը,
ճաճանչող պատմութիւն մը,
սակայն՝ Ս. Խաչդ անխա՞չ…
Պատմութեան ակո՛ւնք,
քեզ հասնելու ճանապարհին
արտասո՞ւքս է աղի,
թէ՞ ջուրերը Վանայ։
Ու կը սկսիմ վազել
կղզիդ ի վեր…
կ’որոնեմ խաչքարդ,
Վանայ կեանքը
քար առ քար ապրելու…
Պիտի գտնե՛մ…։
Լո՜ւռ կ’ունկնդրեմ
կարապներուդ զրոյցը,
պիտի՛ հասկնամ։
Կ’ուզեմ ջուրերովդ պապակ
սիրտս յագեցնել,
պիտի՛ հասնիմ։
Ու քայլերս դէպի
պատմութեան ակունքը…
Վանայ աշխարհ,
Վանայ պատմութիւն,
Վանայ երազ։
Երէցկին Սեւան Հանէշեան Պետուրեան
Tuesday, September 21, 2010
Վահագն Դաւթեան։ Կղզին
Մի փոքրիկ, փոքրիկ կղզի կար գետում,
Մի ափ կանաչ էր ու մէն մի ուռի,
Ջրի զով շնչից սեզը վէտվէտում
Ու նմանւում էր կանաչ սարսուռի։
Ես պառկում էի սեզերին այդ թաց,
Ես իմն էր ամբողջ կապոյտը վերին,
Ու այդ կապոյտով աչքերս փակած,
Հաւատում էի ես հրաշքներին։
Ջնգում էր գետի արծաթը վարար,
Ու թէեւ սիրտս թախիծով էր լի,
Բայց թւում էր, թէ աշխարհը արար
Կղզի է չքնաղ ու երանելի։
…Անցան օրերն այդ կապոյտ երամով,
Բախուեցան ահեղ հողմերին, դարին…
…Ոչինչ, չեմ ուզում՝ մի քանի ժամով
Անմարդաբնակ այդ կղզին տային…
Վահագն Դաւթեան, Բանաստեղծութիւններ, 1992
Մի ափ կանաչ էր ու մէն մի ուռի,
Ջրի զով շնչից սեզը վէտվէտում
Ու նմանւում էր կանաչ սարսուռի։
Ես պառկում էի սեզերին այդ թաց,
Ես իմն էր ամբողջ կապոյտը վերին,
Ու այդ կապոյտով աչքերս փակած,
Հաւատում էի ես հրաշքներին։
Ջնգում էր գետի արծաթը վարար,
Ու թէեւ սիրտս թախիծով էր լի,
Բայց թւում էր, թէ աշխարհը արար
Կղզի է չքնաղ ու երանելի։
…Անցան օրերն այդ կապոյտ երամով,
Բախուեցան ահեղ հողմերին, դարին…
…Ոչինչ, չեմ ուզում՝ մի քանի ժամով
Անմարդաբնակ այդ կղզին տային…
Վահագն Դաւթեան, Բանաստեղծութիւններ, 1992
Monday, September 20, 2010
Վահագն Դաւթեան։ Առաջին իմ երգ
Առաջին իմ երգ, կորել ես, չկաս,
Ու չեմ էլ յիշում՝ ինչ ես դու եղել՝
Տխուր ուռենի ՞ -- ջրերին կքած,
Թէ՞ հովի շնչից զնգացող եղէգ։
Գուցէ թիթեռ ես եղել տերեւի,
Երկնքին յղուած անմեղ մի հարցում…
Չէ՛, ծաղկաթերթ ես եղել երեւի,
Ծաղկաթերթ մի բիլ ու վրան՝ արցունք…
Վահագն Դաւթեան, Բանաստեղծութիւններ, 1992
Ու չեմ էլ յիշում՝ ինչ ես դու եղել՝
Տխուր ուռենի ՞ -- ջրերին կքած,
Թէ՞ հովի շնչից զնգացող եղէգ։
Գուցէ թիթեռ ես եղել տերեւի,
Երկնքին յղուած անմեղ մի հարցում…
Չէ՛, ծաղկաթերթ ես եղել երեւի,
Ծաղկաթերթ մի բիլ ու վրան՝ արցունք…
Վահագն Դաւթեան, Բանաստեղծութիւններ, 1992
Saturday, September 18, 2010
Raffi Wartanian: Beneath Beneath
The ground dissolves beneath my feet
The earth dissolves beneath the ground
The universe dissolves beneath the earth
The dissolves beneath the universe
The dissolves beneath the
The dissolves
The
Friday, September 17, 2010
Boghos L. Artinian: The bicycle
A couple of years before
the major Armenian Genocide
a Turk had asked for 'just a short ride'
on my father's new bicycle.
My father knew the consequences
of saying no to a Turk
in those ominously tense times.
Thank you father for obliging,
though you knew you would never see
your new bicycle again.
That is why you could be around
to see us many years later!
Boghos L. Artinian MD
the major Armenian Genocide
a Turk had asked for 'just a short ride'
on my father's new bicycle.
My father knew the consequences
of saying no to a Turk
in those ominously tense times.
Thank you father for obliging,
though you knew you would never see
your new bicycle again.
That is why you could be around
to see us many years later!
Boghos L. Artinian MD
Wednesday, September 15, 2010
Թաթուլ Այնէճեան։Սէր ու Նահանջ
Սէ՛ր, կը յիշե՞ս, երբ իրիկուն մը աշնան
Ծեծեցիր դուռն իմ տղու խօլ հոգիիս՝
Բերելով խունկ ու հաշիշ…։
Այդ օրերուն՝
Կը սարքէիր խրախճանքի հանդէսներ
Երբ հոգիիս, անհայրենիք իմ տղու
Յանձնած էիր պարմանուհի մը օտար…։
Սիրեցի զայն,
Ու անոր հետ՝ իրիկունները աշնան…։
Օրերս անցան՝
Կարօտի մեղկ հեւքերով,
Մինչ ժպիտներդ անկայուն՝
Իմ խենթ տղու տեսիլներուս հեշտանքէն
Կը խլէին երգերն ամէն
Թախծակայլակ քնարիս
Սէ՜ր, այն ատեն հպարտ էիր ու հզօր՝
Տկարութեանս աւիշով,
Որովհետեւ անզօր էի տակաւին
Թափանցելու անունիդ սին խորհուրդին։
Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997
Ծեծեցիր դուռն իմ տղու խօլ հոգիիս՝
Բերելով խունկ ու հաշիշ…։
Այդ օրերուն՝
Կը սարքէիր խրախճանքի հանդէսներ
Երբ հոգիիս, անհայրենիք իմ տղու
Յանձնած էիր պարմանուհի մը օտար…։
Սիրեցի զայն,
Ու անոր հետ՝ իրիկունները աշնան…։
Օրերս անցան՝
Կարօտի մեղկ հեւքերով,
Մինչ ժպիտներդ անկայուն՝
Իմ խենթ տղու տեսիլներուս հեշտանքէն
Կը խլէին երգերն ամէն
Թախծակայլակ քնարիս
Սէ՜ր, այն ատեն հպարտ էիր ու հզօր՝
Տկարութեանս աւիշով,
Որովհետեւ անզօր էի տակաւին
Թափանցելու անունիդ սին խորհուրդին։
Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997
Tuesday, September 14, 2010
Թաթուլ Այնէճեան։ Իմ երգը
Երգս վէրք մ՛է անանուն,
Երգս երազ մ՛է տժգոյն,
Երգս հեծք մըն է անհուն,
Ամէ՜ն, ամէ՜ն իրիկուն
Կը կրկնեմ զայն միշտ տրտում։
Երգս աղերս մ՛է երկար,
Սակայն աւա՛ղ չըհասած
Քու հոգիիդ քաղցրալար,
Փշրուելով կ՛իյնայ վար,
Ու կը մեռնի՜ համրաբար…։
Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997
Երգս երազ մ՛է տժգոյն,
Երգս հեծք մըն է անհուն,
Ամէ՜ն, ամէ՜ն իրիկուն
Կը կրկնեմ զայն միշտ տրտում։
Երգս աղերս մ՛է երկար,
Սակայն աւա՛ղ չըհասած
Քու հոգիիդ քաղցրալար,
Փշրուելով կ՛իյնայ վար,
Ու կը մեռնի՜ համրաբար…։
Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997
Monday, September 13, 2010
Թաթուլ Այնէճեան։ Կապոյտ աչքեր
Որքա՜ն երկինքներ ու որքա՜ն ծովեր
Թաքնուած են հոն՝ այդ աչքերուդ մէջ,
Հոն կան ծփանքներ ու ցոլքեր անշէջ,
Զերթ արշալոյսի քաղցրափայլ շողեր։
Ջահեր են անոնք, ջահեր մշտավառ
Որոնք կ՛արձակեն կայծեր իմ հոգւոյս,
Ինչպէս արեւը կեանքի մը անլոյս,
Արեւն երկինքէն կ՛իջնէ սիրտս ի վար։
Ու ես այս գիշեր քարափէ ծովուն,
Նստած կը դիտեմ՝ հեռուն, շա՜տ հեռուն
Գիշերուան մարած հորիզոնն, անհուն,
Ուր կը պլպլան աչքերդ ասմազուն…։
Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997
Թաքնուած են հոն՝ այդ աչքերուդ մէջ,
Հոն կան ծփանքներ ու ցոլքեր անշէջ,
Զերթ արշալոյսի քաղցրափայլ շողեր։
Ջահեր են անոնք, ջահեր մշտավառ
Որոնք կ՛արձակեն կայծեր իմ հոգւոյս,
Ինչպէս արեւը կեանքի մը անլոյս,
Արեւն երկինքէն կ՛իջնէ սիրտս ի վար։
Ու ես այս գիշեր քարափէ ծովուն,
Նստած կը դիտեմ՝ հեռուն, շա՜տ հեռուն
Գիշերուան մարած հորիզոնն, անհուն,
Ուր կը պլպլան աչքերդ ասմազուն…։
Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997
Saturday, September 11, 2010
ԵՐԹ: Բերիոյ Հայոց Թեմն ու Սուրիահայ Գրողներուն Տարեգիրքը (5)
Friday, September 10, 2010
Արմենուհի Տիգրանեան-Ահարոնեան: Երկիրն է նիրհում
Երկիրն է նիրհում վեհ ու անխռով,
Յաւերժութեան մէջ ծովն է երազում,
Հոգիս արբած է նորից քու բոյրով,
Նորից քո անմահ երգն եմ ես լսում։
Երազող երկրի վեհապանծ գրկում
Յաւերժութիւնն է անվերջ տրոփում,
Իմ կարօտ սրտի խորունկ ծալքերում
Սիրոյ-հմայքի շուշաններ փթթում։
Thursday, September 09, 2010
Արմենուհի Տիգրանեան-Ահարոնեան։Մենք Ղարիբ Անցորդ…
Մենք ղարիբ անցորդ՝կեանքի ճամբէքով
Բեռնաւոր, յոգնած եկանք որ «անցնենք»,
Վաղուց մոռացուած հանգստի վայրից
Ընդմիշտ աքսորուած՝ եկանք որ «անցնենք»։
Ու պիտի քայլենք քանի ճամբորդ ենք,
Ապաստան, կայան չկայ մեզ համար,
Մի օր վաստանած մե՛նք էլ կը հասնենք
Տխուր, վշտահար մի օտար աշխարհ…
Բանաստեղծութիւններ, Պէյրութ : տպ. Համազգային, 1969.
Բեռնաւոր, յոգնած եկանք որ «անցնենք»,
Վաղուց մոռացուած հանգստի վայրից
Ընդմիշտ աքսորուած՝ եկանք որ «անցնենք»։
Ու պիտի քայլենք քանի ճամբորդ ենք,
Ապաստան, կայան չկայ մեզ համար,
Մի օր վաստանած մե՛նք էլ կը հասնենք
Տխուր, վշտահար մի օտար աշխարհ…
Բանաստեղծութիւններ, Պէյրութ : տպ. Համազգային, 1969.
Wednesday, September 08, 2010
Արմենուհի Տիգրանեան-Ահարոնեան։Նորից մի Կարօտ…
Նորից մի կարօտ, սիրոյ մի թախիծ,
Ղանօթ մեղեդին երազ անցեալի
Պարուրեց հոգիս…
Նորից մի համբոյր վաղանցուկ գարնան
Վարդի բուրմուքով
Օրօրեց հոգիս…
Բանաստեղծութիւններ, Պէյրութ : տպ. Համազգային, 1969.
Ղանօթ մեղեդին երազ անցեալի
Պարուրեց հոգիս…
Նորից մի համբոյր վաղանցուկ գարնան
Վարդի բուրմուքով
Օրօրեց հոգիս…
Բանաստեղծութիւններ, Պէյրութ : տպ. Համազգային, 1969.
World Literacy Day - September 8
Perhaps you know someone who is incapable to read due to illness, a challenge or illiteracy.
Make a difference in someone's life, and read to them, every day.
thank you,
Lola Koundakjian, Armenian Poetry Project
Make a difference in someone's life, and read to them, every day.
thank you,
Lola Koundakjian, Armenian Poetry Project
Tuesday, September 07, 2010
New poetry collection by Peter Balakian
Ziggurat, published by the University of Chicago Press on September 11, 2010.
“With characteristic originality, Balakian finds his echoing motif in the construction of the first great skyscraper, the Ziggurat at Ur, and this gives his epic poem ‘A-Train/Ziggurat/Elegy,’ a historical depth I have found nowhere else in American poetry in recent years. What Balakian has achieved here is a brilliant assimilation of the historical, philosophical, political, and psychological.”
—Carolyn Forche
“Peter Balakian’s new book Ziggurat ingests calamity and dissolves it into an exhilarating rhythm and image, pushing the language until it feels like it’s breaking into something new. This is how idioms change, advance. The harrowing long poem “A-Train/Ziggurat/Elegy” jostles a range of perspectives and narratives. It is a panorama of contemporary witness, but a syncopation of the same. Balakian renders scenes and at the same time enacts the sensibility being breached and affected—9/11 is just short-hand for our new magnitudes of violence and dissociation.
—Sven Birkerts
SCHEDULE OF READINGS and interviews:
Tuesday , September 7: PBS NewsHour, poem of the week, (end of the show/and then on-line)
Saturday, September 11: Interview with Scott Simon, Weekend Edition.
NEW YORK CITY Friday, September 3, 3 - 5 pm. Seminar at Center for the Study of Terrorism, John Jay College of Criminal Justice, 899 10th Ave (between 58th and 59th), Room 630-- with Chuck Strozier, Andrea Le Blanc
Thursday, September 16, 7 pm. Gallery 25CPW (62nd Street and Central Park West) - with Bob andLee Woodruff and works by photojournalist Ed Kashi
SYRACUSE, NYFriday, October 1, 7 pm. Downtown Syracuse Y, 340 Montgomery Street
NEW YORK CITYWednesday, October 13, 7 pm. The National September 11 Memorial and Museum, Liberty Streetand Broadway
Thursday, October 14, details TBA, Columbia University
CAMBRIDGE, MAMonday, October 18, 8 pm. Blacksmith House Poetry Series, 56 Brattle Street
HAMILTON, NYThursday, October 21, 4:30 pm. Living Writers Series, Colgate University, Persson Auditorium
MENLO PARK, CAThursday, November 18, 7:30 pm. Kepler’s Books, 1010 El Camino Real
SAN FRANCISCO, CASaturday, November 20, 7:30 pm. The Booksmith, 1644 Haight Street
BERKELEY, CASunday, November 21, 4:00 pm. Mrs. Dalloway’s, 2904 College Avenue
LOS ANGELES, CAMonday, November 22, details TBA. ALOUD Reading Series, Library Foundation of Los Angeles, 630 West Fifth Street
For further information visit www.PeterBalakian.com
Monday, September 06, 2010
Գառնիկ Գալստեան։Ձօն
1.
Պատկերացնո՞ւմ էք, թէ ի՛նչ կը լինէր,
Թէ մարդ չլինէր այս տիեզերքում…
Ո՞ւմ համար Աստուած երգն իր յօրինէր
Հիւսուած աստղերի յանգով զրնգուն։
Լուսայգն ո՞ւմ համար քաղցր շեփորէր,
Ո՞ւմ հոգին լցնէր երազով տաքուկ.
Ո՞ւմ սրտում բանար խինդի խորաններ՝
Լոյսի սրնգի մեղեդին մաքուր…
Այդ ո՞վ անձրեւի ռիթմին կատաղի
Հրճուանքից հարբած ծառի պէս տրուէր,
Եւ ծիածանի ամեն մի տողի
Թարմութիւնից ո՞ւմ շունչը կտրուէր…
Ջրվէժի երգն ո՞ւմ լցնէր ափէափ,
Ծովի օրօրերգն ո՞վ լսէր անքուն,
Դիւթուէր իրիկուայ տաղի խորութեամբ,
Անրջէր ձիւնի շրշուն նուագուն։
Էլ ո՞ւմ աստղային համր խմբերգի
Մեղեդու փայլով հրճուէր ու թափծէր,
Եւ տիեզերքի համանուագին
Իր ապշած սրտի զարկով ձայնակցէր…
ԼԻՐ ԱՐՔԱՅ
Պատկերացնո՞ւմ էք, թէ ի՛նչ կը լինէր,
Թէ մարդ չլինէր այս տիեզերքում…
Ո՞ւմ համար Աստուած երգն իր յօրինէր
Հիւսուած աստղերի յանգով զրնգուն։
Լուսայգն ո՞ւմ համար քաղցր շեփորէր,
Ո՞ւմ հոգին լցնէր երազով տաքուկ.
Ո՞ւմ սրտում բանար խինդի խորաններ՝
Լոյսի սրնգի մեղեդին մաքուր…
Այդ ո՞վ անձրեւի ռիթմին կատաղի
Հրճուանքից հարբած ծառի պէս տրուէր,
Եւ ծիածանի ամեն մի տողի
Թարմութիւնից ո՞ւմ շունչը կտրուէր…
Ջրվէժի երգն ո՞ւմ լցնէր ափէափ,
Ծովի օրօրերգն ո՞վ լսէր անքուն,
Դիւթուէր իրիկուայ տաղի խորութեամբ,
Անրջէր ձիւնի շրշուն նուագուն։
Էլ ո՞ւմ աստղային համր խմբերգի
Մեղեդու փայլով հրճուէր ու թափծէր,
Եւ տիեզերքի համանուագին
Իր ապշած սրտի զարկով ձայնակցէր…
ԼԻՐ ԱՐՔԱՅ
Saturday, September 04, 2010
Գառնիկ Գալստեան։ Հօրս տապանագիրը
Թէ քերթութեան սէրն աշխարհում մեռնի՝
Այստեղից պիտի յարութիւն առնի…
2006
Այստեղից պիտի յարութիւն առնի…
2006
Friday, September 03, 2010
Գառնիկ Գալստեան։ Հրաժեշտ
Քո վերջին իղձն էր, որ հնչի
Սրարիդ հանց հոգեհանգիտ
«Տաղ անձնական»-ը Չարենցի։
Ցանկացար, որ դագաղո՛ւմ իսկ
Որպէս աղօթք խնկուի վրադ
Քերթութեան շո՜ւնչը անարատ…
Հաղորդութի՜ւն առած այսպէս,
Դու աշխարհին
Շշնջացիր քո «աստղային
Երազների ճանապարհով…»։
Հա՛յր, քերթութեան դաս տուիր մեզ
Նոյնիսկ… մահո՜վ։
2006
Սրարիդ հանց հոգեհանգիտ
«Տաղ անձնական»-ը Չարենցի։
Ցանկացար, որ դագաղո՛ւմ իսկ
Որպէս աղօթք խնկուի վրադ
Քերթութեան շո՜ւնչը անարատ…
Հաղորդութի՜ւն առած այսպէս,
Դու աշխարհին
Շշնջացիր քո «աստղային
Երազների ճանապարհով…»։
Հա՛յր, քերթութեան դաս տուիր մեզ
Նոյնիսկ… մահո՜վ։
2006
Thursday, September 02, 2010
ԸՆԹԵՐՑՄԱՆ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ
ԲԱԳԻՆ ԳՐԱԿԱՆ ՀԱՆԴԷՍԻ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՈՒԹԵԱՄԲ՝
ԸՆԹԵՐՑՄԱՆ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ
Նուիրուած՝
ԱՐՄԷՆ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆի ''ՆԱՄԱԿՆԵՐ ՊԷՅՐՈՒԹԷՆ'' Բ. նորատիպ հատորին: Խմբագիր՝ Երուանդ Հ. Քասունի:
Ներկաները ընթերցումներ կը կատարեն հատորին մէջ տեղ գտած թիւով հարիւր նամակներէն, որոնք օրին լոյս տեսած են լիբանանահայ մամուլի մէջ:
Տեղի կ'ունենայ Չորեքշաբթի, 8 Սեպտեմբեր 2010, երեկոյեան ժամը 7-ին, ԲԱԳԻՆի գրասենեակ, Պուրճ Համուտ, ''Շաղզոյեան'' կեդրոն, Բ. յարկ:
Ծանօթ.- Հանդիպման ներկայ պիտի ըլլայ նաեւ հեղինակը:
Հրաւէր
ԸՆԹԵՐՑՄԱՆ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ
Նուիրուած՝
ԱՐՄԷՆ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆի ''ՆԱՄԱԿՆԵՐ ՊԷՅՐՈՒԹԷՆ'' Բ. նորատիպ հատորին: Խմբագիր՝ Երուանդ Հ. Քասունի:
Ներկաները ընթերցումներ կը կատարեն հատորին մէջ տեղ գտած թիւով հարիւր նամակներէն, որոնք օրին լոյս տեսած են լիբանանահայ մամուլի մէջ:
Տեղի կ'ունենայ Չորեքշաբթի, 8 Սեպտեմբեր 2010, երեկոյեան ժամը 7-ին, ԲԱԳԻՆի գրասենեակ, Պուրճ Համուտ, ''Շաղզոյեան'' կեդրոն, Բ. յարկ:
Ծանօթ.- Հանդիպման ներկայ պիտի ըլլայ նաեւ հեղինակը:
Հրաւէր
Գառնիկ Գալստեան։ Հոլիվուդի գերեզմանոցում
Հայ շիրիմներ են մինչեւ հեռաստան,
Ամեն մէկի տակ՝ մի ափ Հայաստան։
Հայերէն տառեր՝ քարերին ամեն,
Արցունքնե՜րն ասես Մաշտոցի լինեն…
Եւ աղօթերգը հայ քահանայի
Կարծես ողբում է ճամբին ամայի,
Որ շիրմատո՛ւնն իսկ օտար ոստանում
Մեր կորուստներո՜վ է հարստանում…
2006
Ամեն մէկի տակ՝ մի ափ Հայաստան։
Հայերէն տառեր՝ քարերին ամեն,
Արցունքնե՜րն ասես Մաշտոցի լինեն…
Եւ աղօթերգը հայ քահանայի
Կարծես ողբում է ճամբին ամայի,
Որ շիրմատո՛ւնն իսկ օտար ոստանում
Մեր կորուստներո՜վ է հարստանում…
2006
Wednesday, September 01, 2010
Գառնիկ Գալստեան։ Հոլիվուդեան հարսանիք
Հայ աղջիկը հարս է գնում օտարին,
Բայց… պսակւում էր հայ եկեղեցում.
Եւ հարսանեկան ճոխ սեղաններին
Հայոց կոնեակը լալի՞ս էր լռին,
Թէ՜ լացակումաց ժպտա՞լ էր փորձում…
Հայկական երգը կոտրուած թեւով
Սրահում շրջող հաւքի նման էր,
Հազիւ էր քայլում հայ պարը թեւող,
Տարակուսելով՝ արբելո՞ւ, թէ ոչ
Ծաղրի համար են իրեն բեմ հանել…
Կոտրուած սիրտը՝ ժպտուն աչքերում,
Խեղճ հարսնամայրն էր մոլորուած պարում,
Անտարբեր՝ շուրջը ծաղի՞կ է, թէ՞ ձիւն…
Եւ կոչնականներն էին լուռ խորհում՝
Զաւե՞շտ է սա մի, թէ՞ ողբերգութիւն…
2003
Բայց… պսակւում էր հայ եկեղեցում.
Եւ հարսանեկան ճոխ սեղաններին
Հայոց կոնեակը լալի՞ս էր լռին,
Թէ՜ լացակումաց ժպտա՞լ էր փորձում…
Հայկական երգը կոտրուած թեւով
Սրահում շրջող հաւքի նման էր,
Հազիւ էր քայլում հայ պարը թեւող,
Տարակուսելով՝ արբելո՞ւ, թէ ոչ
Ծաղրի համար են իրեն բեմ հանել…
Կոտրուած սիրտը՝ ժպտուն աչքերում,
Խեղճ հարսնամայրն էր մոլորուած պարում,
Անտարբեր՝ շուրջը ծաղի՞կ է, թէ՞ ձիւն…
Եւ կոչնականներն էին լուռ խորհում՝
Զաւե՞շտ է սա մի, թէ՞ ողբերգութիւն…
2003