Saturday, March 09, 2013

ԽԱՉԻԿ ՏԷՏԷԵԱՆ։ ՀԱՅՐԱԿԱՆ ԶՐՈՅՑ



 I. ՔԱԼԷ՛ ԱՌԱՋ
Քալէ´, քալէ´, որդի,
Կիրճերէն վեհաշուք,
         անձաւներէն տամուկ,
Քալէ´ առաջ, դէպի հորիզոնը պայծառ,
Քալէ´ դէպի բարձունքը անհաս։
        
Ճեղքէ´ լեռները խրոխտ, սարերը հպարտ,
Դուն՝ անհունին կարեվէր,
Երկինքներուն անհպելի,
Քալէ´ անվերջ, տեսիլքներուդ հետամուտ,
Բայց յիշէ´ ճանապարհին, դադարի պահերուն,
Ինչքան սլանաս վե՜ր,
Եւ որքան յառաջանաս,
Դեռ հեռո՜ւ, շա՜տ հեռու է գագաթը նուիրական:

Բայց քալէ´, որդի, քալէ´ առանց հրաժեշտի,
                                        առանց խոնջէնքի,
Կանգ չառնես վայրկեան միսկ քու սլացքիդ ընթացքին,
Դադարը մահ է, ցաւերու վերյուշ է, եւ ունայնի տագնապ,
Կանգառը միջոցին, բզկտող լլկում է ու մահաքուն,
Դուն նայէ հեռուն ու քալէ առաջ,
Նայուածքդ յառած անհունին կապոյտ։

Բայց եւ գիտցիր - որպէս իրողութիւն պարզ -
Թէ՝ հեռո՜ւ, շա՜տ հեռու է հրաշք ափը պատրանքներուդ,
Գուցէ եւ անհասանելի՝ այս կեանքի ընթացքին:

Քալէ´, անցի՜ր, որդի, այս աշխարհէն, արագ...:

II. ՔՈՒ ՀԵՐԹԸ

Հիմա կանգ առ պահ մը միայն, որդի՛,
Ու դիտէ´ շուրջդ, կատղած ու ապստամբ,
Նայէ´ այն խենթ օրերուն, որոնք մերն են,
Տե´ս թէ ինչպէս կը կործանին կայսրութիւններ,
Ոտքի կոխան կըլլան բռնապետեր հնաւանդ,
Տե´ս թէ ինչպէս Նոր գարունի մը երազանքը
Կը ծնի կրկին ոտքերուդ առջեւ։
ՆայԷ´ ու հպարտացիր, որդի՛,
Վաղ թէ ուշ անկցի՜ն պիտի խորհրդանիշերը՝
Պիղծ, սնափառ ու վայրենի,
Ու ձմրան երկա՜ր գիշերները, խիստ ու կատաղի,
Պիտի փարատին. այդպէս է երգը ժամանակի,
Ու խորհուրդն այս աշխարհի:
Տե´ս թէ ինչպէս երամներ ծիծղուն
Կը սաւառնին կրկին երկնակամարին,
Ու երգերը գարնանային
Կը պարուրեն անդաստանները քու անեղծ հոգիին,
Տե´ս այս բոլորը եւ հրճուէ՜, սիրելիս,
Թող խինդն ու ծիծաղը ըլլան անբաժան
Քու ճանապարհին, քու երթին ակնթարթային,
Բայց եւ գիտցի´ր, որդի՛, գիտցի´ր հաստատ՝
Ա՜յն ինչ տեսար ու ապրեցար,
Այն ինչ կը վկայես քու անեղծ աչքերով,
Բազում ուրիշներ եղան նոյնին վկան,
Ապրեցան քեզ նման նոյն այդ պահերը՝
Սեւ եւ սպիտակ, ու հեռացան ընդմիշտ
Ձեռնունայն...

Քալէ´, քալէ´, որդի՛, այս աշխարհէն, արա՜գ...:

Friday, March 08, 2013

ԽԱՉԻԿ ՏԷՏԷԵԱՆ: ՆՈՐ ԱՇԽԱՐՀԸ



Այն օրէն երբ
Արժէք տրուեցաւ կեղեւին՝ քան միջուկին,
Երեւոյթին՝ քան որակին,
Ձեւին՝ քան խորքին,
Շպարին, եւ ո´չ արժէքին,

Այն օրէն ասդին
Մենք դարձանք անդիմագիծ,
Կիսադատարկ,
Միջակութեանց մէջ տուայտող
Ամբոխ մը՝
Հետեւող,
Անգոյն,
Հոսանքին հետ գահավիժող:

Այն օրէն ասդին
Երբ աշխարհ վերածուեցաւ աշխարհատարած ցանցի,
Ու վերացան սահմաններ, գիծեր բաժանումի,
Մենք դարձանք արածող երամակներու նման
Հրամցուածը անյագուրդ սպառողի
Զանգուած մը՝ անտարբեր, անտէր, անջրդի...


Այն օրէն ասդին
Մենք զոհերն ենք բագինին վրայ
Մեզ զոհաբերող քուրմերուն,
Հի՜ն աստուածներուն,
Կրեսոսներուն,
Ու մամոնային՝ շլացուցիչ...

Այն օրէն ասդին
Մենք զոհեցինք մեր անցեալը
Գալիք անմխիթար ժամանակներուն...

Այդ օրէն ասդին
Նոր աշխարհ է մեր ոտքերուն տակ:

Thursday, March 07, 2013

ԽԱՉԻԿ ՏԷՏԷԵԱՆ։ ՀԱՇՈՒԵԿՇԻՌ




Ա՛յն ինչ տեսար ու ապրեցար,
Այդ բոլորը որ տեսար
Այդ բոլորը որ եղար
Ի՞նչ արժեն այս անհաշիւ աշխարհի
    հաշուեցոյցերուն մէջ մանրազնին։
Եւ այն ինչ լսեցիր ու մոռցար,
Եւ այն ինչ մրոտեցիր ու մոռցուեցաւ,-
Ի՞նչ արժեն այս անհոգի աշխարհի
Կաճառներուն մէջ փառապանծ,
            տաճարներուն մէջ խուլ։
Ա՛յն ինչ տեսար ու ապրեցար,
Եւ այդ բոլորը որ այգեկութքի ճնշեփին նման
         մղկտացին ամէն րոպէ, անդադար,
Ի՞նչ արժեցին տոմարներուն մէջ հաշուետուութեան,
Եւ ա՜յն ինչ խորհեցար,
Զոր նզովեցիր բայց չմոռցար,
Ի՞նչ տուաւ քեզի օրուան աւարտին,
Երբ ճիրաններուն մէջ խուլ գիշերին
Հոգիդ բզկտելով արիւնեցիր վարար,
Ի՞նչ տուաւ քեզի այս աշխարհը ապերախտ։
Այն բոլորը որ սիրեցիր
Այն բոլորին որ տենչացիր
Բայց չգտար, մոռցար մէկ առ մէկ,
Ջլատեցին հոգիդ ու անցան,
Փոթորիկներ ցնցեցի՞ն քեզ երբ հեռացան,
Ի՞նչ արժեցին քեզի՜ որպէս թիւ ու հաշուարկ՝
Հաշուեմատեանին մէջ պատառուն,
Բացի խայտանքներէն չկիսուած։
Այդ բոլորը որ ապրեցար
Այդ բոլորը որ տեսար, զգացիր խորապէս,
Ի՞նչ արժեցին քեզի
Ի՞նչ արժեցին աշխարհին
Ու ի՞նչ տուաւ քեզի քու շրջապատդ՝
         որպէս պարտամուրհակ անվճար։
Այն բոլորը որ սիրեցիր,
Այն բոլորը որոնցմէ սիրուեցար,
Բաւարար չէի՞ն միթէ տանջուած հոգիիդ յար,
Որ տոմարին մէջ հաշուետուութեան,
Դուն քեզ հարուստ նկատէիր օրուան աւարտին,
Ու երբ հնչէր ժամը, ղօղանջը գուժկան,
Դուն քեզ երջանիկ մա՜րդ զգայիր խորապէս...։
Այն բոլորը որ սիրեցիր,
Այն բոլորը որոնցմէ սիրուեցար,
Միմիայն անո՜նք
Չեղա՞ն հոգիիդ հունձքը` օրուան վերջին...։

Tuesday, March 05, 2013

Lola Koundakjian: A trip to Egypt

Two friends announced they were planning
To discover Cairo and the desert
I said I’d go remembering my school trip there --
My twelve-old self touring Giza and the pyramids,

Stopping for tea at the Mena House,
Taking a boat ride to King Tut’s tomb,
An overnight train ride to Karnak-Luksor
and the Valley of the Kings.

The following week I sold my camera
a beautiful single lens reflex Nikon
with a gorgeous macro lens.
I was young, fearless and ready for heat stroke.

The men were giddy with excitement,
We talked about shots and malaria pills,
Eating great food on a student budget.
In my mind I visited the souk with endless
Stalls of ladies gallabiahs,

Ate dried dates coated in chocolate,
And bought books by the new Nobel laureate*.
But I never made it to the tarmac at JFK.
The camera paid that month’s rent.


Published in Mizna, Volume 13, Issue 2, 2012



* Naguib Mahfouz, Nobel Laureate in Literature, 1988.

Лола Кундукян

Подорож до Єгипту

Двоє приятелів сповістили,
що хотіли б відвідати Каїр та пустелю. 
Я сказала, що поїду, пам’ятаючи про шкільну подорож-- 
коли, дванадцятилітньою відвідала Ґізу та піраміди, 

Зупинялися тоді на чай у Мена Гаузі, 
Пливли човном до усипальниці Короля Тутанхамона, 
А нічним потягом - до Карнак-Луксора
та до Долини Королів. 

Наступного тижня я продала свій фотоапарат 
чудовий Nicon з дзеркальною лінзою 
та прекрасним макро об’єктивом.Я була підлітком
І нічого не боялася, навіть теплового удару. 

Чоловіки були запаморочені й піднесені, 
Ми говорили про заштрики та піґулки проти малярії, 
Добре харчування як на бюджет студента 

Подумки яуже швендяла базарчиком довгими 
рядами жіночоих сукенок, 
та смакувала сушеними фініками,залитими шоколадом, 

А придбавши книжки нового нобелівського лавреата. 
я ніколи не доїхала до летовища JFK. 
Тепер фотоапарат коштував місячну квартплату за житло..

Переклад Василя Махна

Sunday, March 03, 2013

Գրքի շնորհանդէս


Բանաստեղծ Գրիշ Դավթյանի նորահրատարակ՝ «ԱՇԽԱՐՀՔՈՎ ՄԵԿ ԵՄ ԵՂԵԼ» գրքի շնորհանդեսը, կազմակերպությամբ Կալիֆորնիայի Հայ Գրողների Միության (ԿՀԳՄ), տեղի կունենա Գլենդելի Կենտրոնական Գրադարանում, Glendale Central Library, 222 E. Harvard St, CA 91205, հինգշաբթի, մարտի 7ին, երեկոյան ժամի 5ից 6ը հյուրասիրություն, ժամի 6ից 8ը շնորհանդես: Կլինեն հեղինակային ընթերցումներ, գրչի ընկերների խոսք: Հրավիրվում է գրասեր հայ հասարակությունը:
ԿՀԳՄ

Friday, March 01, 2013

Եղիշէ Չարենցի նուիրուած երեկոյ (Գանատա)



Համազգային Հայ Կրթական եւ Մշակութային Միութեան «Գլաձոր» մասնաճիւղի գրական յանձնախումբը կազմակերպած է հայրենի բանաստեղծ՝ Եղիշէ Չարենցի ծննդեան 115 եւ մահուան 75 ամեակներուն նուիրուած՝ «Արեւի ճամբորդը»  յուշ երեկոն: Յ

Ձեռնարկը տեղի պիտի ունենայ Ուրբաթ, 22 Մարտ 2013, երեկոյեան ժամը 8:00-ին, Հայ Երիտասարդական Կեդրոնի «Համազգային» թատերասրահին մէջ: Տոմսեր ապահովելու կամ յաւելեալ տեղեկութիւններու համար կրնաք պատասխանել այս ե-նամակին կամ հեռաձայնել Վարագ Պապեանին (647-308-8264): 

Լիայոյս ենք որ ձեր ներկայութեամբ կը յարգէք մեծանուն բանաստեղծին յիշատակը: