Showing posts with label Arusyak Ohanyan. Show all posts
Showing posts with label Arusyak Ohanyan. Show all posts
Saturday, October 10, 2015

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ։ ԵՌՄԱՆ ՎԱԽ

›
Փոքրացել է ճաշի կաթսան մեր տան, ու ապրում եմ մանուկներիս՝ հորս ու մորս հետ, որոնց բնից ճյուղատարած շիվ առ շիվ, թոռ առ թոռ՝ կարո...
Tuesday, January 10, 2012

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ։ ՀԵՏԱՄԱՆՈՐՅԱ

›
Եվ... ավարտվեց. Գավաթները, որ զնգոցով Հախճապակյա կենացների Բաքոսային օրհնության մեջ Սեղաններին տոն էին Ու գոռ Ամանոր, Հանդարտորեն սուր...
Friday, February 25, 2011

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: ՁՈՆ ԽԵԼԱՀԵՂՈՒԹՅԱՆ

›
Արեգակները շառաչում են վար, Խորտակում իրենց նոր անուջներում, Մի քիչ ցնորվա՜ծ, մի քիչ խելագա՜ր` Լույսի հատակից կարոտ են հանում: Արեգակներ...
Thursday, February 24, 2011

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ:ԵՍ ԱՅՆՏԵՂ ՉԿԱՄ

›
Ես փակված տուփի բացված այն փեղկն եմ, Որ մութ այդ տուփին լույսի պարանով Իջեցնում է վար կապույտները վառ Ցերեկ-Աշխարհի: Եվ այդ հարահոս իրակա...
Wednesday, February 23, 2011

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: ԱՐԵՎԻ ԱՓԻ ԱՂՋԻԿԸ

›
Արևի ափին նա զույգ ձեռքերով Ծովեր նկարեց: Շողի թելերով երիզեց այնտեղ Կապույտ ավազի ճերմակ աչքերի Արտասուքը պաղ: Հավերժ խելագար` Արևի նմա...
Wednesday, June 16, 2010

ԱՐՈՒՍԻԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆԻ ՆՈՐ ԳԻՐՔԸ

›
Հեղինակի երկրորդ ժողովածուն է, որտեղ զետեղված են 2003-2009 թթ. գրված բանաստեղծություններ:  Գրքույկն ունի բանաստեղծությունների յոթ...
Tuesday, March 16, 2010

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: ՁԵՌՔԵՐԻՍ ԵՐԳԸ

›
 Ձեռքերս այսօր երգել ուզեցին Եկեղեցու սուրբ լռության ներքո, Ձեռքերս այսօր աղերս պարզեցին` Կրկին խնդրելով ներել մի մարդու, Որը հենց ինքս ե...
Thursday, August 06, 2009

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: Ի*ՆՉ ԱՆՓՈՒԹՈՒԹՅՈՒՆ…

›
Երեքով էինք` ես էի ու դու, Եվ սերը անդեմ` սուրբ երորդություն, Ի՜նչ անփութություն տեսնես պատահեց, Որ եռյակը այս հանկարծ տրոհվեց, Ու չորսը...
Tuesday, August 04, 2009

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: ՍԿԻԶԲ

›
Աղջամուղջը ահա ձուլվեց Անվերջ քաղցած երազներիս, Որ ապաստան դեռ չեն գտնում, Այդ պատառով երազելիս Ես գծուծ եմ գուցե դարձել, Չերազել դեռ չեմ կա...
Tuesday, September 30, 2008

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: Քաղաքը իմն է, քաղաքը` քոնը

›
Քաղաքը իմն է, քաղաքը` քոնը, Եվ այս լապտերի գլխիկոր հևքից Մայթերին խոսուն ցնցուղվում է լուռ Իմ ասելիքի համր չասելիքը, Իմ չասելիքի ասելիքը կո...
Tuesday, September 23, 2008

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ : Համբույր

›
Վերջին շողը մայրամուտի Հորիզոնի շուրթին դողաց, Ու համբույրով իր բեկորվեց, Ամպ ու գույներ մի կողմ թողած: Ու համբույրից այդ ի՞նչ ծնվեց, Շողը ի...
Thursday, September 18, 2008

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: Խտացում

›
Կապույտ հյուսքը երեկոյի, Իջավ խռիվ իմ խոհերին, Ու աշխարհում այս մարդեղեն Փնտրում եմ լար մի երկնեղեն, Որ իջեցնեմ ու հյուսեմ ինձ, Մթան կապույտ...
Sunday, September 14, 2008

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: Ես պարզապես սուրճ եմ խմում…

›
Ես պարզապես սուրճ եմ խմում, Ու կարոտս անդավաճան, Սև վայելքի մրուրի մեջ Չի գտնում դեռ դառը վախճան: Ես պարզապես սուրճ եմ խմում, Ու չկաս դու, չ...
Monday, May 12, 2008

Արուսյակ Օհանյան:ՄԻՇՏ

›
Ես ուզում եմ սիրել քեզ միշտ, Ձմռան ցրտին, ամռան տապին, Սիրել հավերժ, սերս խառնել Աշնանաթոր տերևաթափին, Ուզում եմ քեզ սիրել այնպես, Որ ձյունե...
Wednesday, April 30, 2008

Արուսյակ Օհանյան:ԼՈՒՅՍ Է ՍԵՐՍ

›
Սերս լույս է, գույն չունի, Սերս օր է, ձև չունի, Սերս սիրուդ խմորումն է , Անսահման է, չափ չունի, Արևածիր քո հոգին է, Կշիռ անգամ սերս չունի, Ս...
Saturday, December 29, 2007

Arusyak Ohanyan: Անհրաժեշտություն

›
Click to hear Անհրաժեշտություն read by Narine Karamyan. Ինչեր որ ասես մենք չենք հորինել Անսանձ, կիսասուտ այս մեծ աշխարհում` Ձեվ ու բանաձեվ...
Friday, October 12, 2007

Արուսյակ Օհանյան: ՍԻՐՈ ՍԱՆԴՈՒՂՔՈՎ

›
Երեկ` ես տխուր, երեկ` ես մենակ, Աշունը առած խեղճ ոտքերիս տակ` Տուն եմ դառնում լուռ, հոգնաբեկ, տրտում, Եվ մարում էր հիվանդ հոգիս քո կարոտում:...
1 comment:
Monday, August 06, 2007

Արուսյակ Օհանյան: Հարյուր ու մեկ

›
Իմ անցյալի կապկպուկից Այսօր մի խուրձ հետս վերցրի, Որ ուղարկեմ «Մոռացություն»։ Այն քաղաք չէ, կամ էլ ավան, Մոլորակ է, հասցե չունի, Մտացածին ան...
2 comments:
Saturday, June 09, 2007

Արուսյակ Օհանյան: Գունապնակից մինչ մտապնակ

›
Click to hear Գունապնակից մինչ մտապնակ read by Narine Karamyan. Արարած բարե 'վ, ես նկարիչ չեմ, Որ իմ ակամա ձեռքի վարժանքով Նկարեմ...
Thursday, March 15, 2007

Arusyak Ohanyan/Արուսյակ Օհանյան: Վերածնունդ /Rebirth

›
Ձմեռն անցավ, եվ սառնատես ստեվրները հեռանում են հատիկ-հատիկ, Կրծքիս տակ էլ ծվարել է մի զգացում` քնքուշ, գողտրիկ, Մոտենում են այն օրերը լուսեօ...