ՌՈՒԲԷՆ ՍԵՒԱԿ: ԳԻՆՈՎ ԳԻՇԵՐ
Հայ Բանաստեղծութեան Համացանցը։ Projet de Poésie Arménienne
Posted by Armenian Poetry Project at 4/24/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Rouben Sevak, Turkey
Posted by Armenian Poetry Project at 4/23/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Rouben Sevak, Turkey
Posted by Armenian Poetry Project at 4/22/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Rouben Sevak, Turkey
Posted by Armenian Poetry Project at 4/21/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Rouben Sevak, Turkey
Posted by Armenian Poetry Project at 4/20/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Rouben Sevak, Turkey
Ճերմակ ձին է թամբեր, տեսէք,
Ոսկի թամբին վրայ կանգնած սէգ
Լռին կþերթայ ասպետն, ըսէք,
Ասպետը սէգ դէպ ո՞ւր կþերթայ։
Կը խրոխտայ վէս ձին՝ կոյսի պէս.
Արշալոյս է, ծաղկի հանդէս,
Հազար թռչներ կþերգեն անտես,
Ասպետն, ըսէք, դէպ ո՞ւր կþերթայ։
Հետեւորդներն ո՞ւր են աղուոր,
Ռազմի՞ կþերթայ ան ահաւոր.
Ոչ, իր սրտէն վիրաւոր,
Ասպետն, ըսէք, դէպ ո՞ւր կþերթայ։
Ահա հասաւ ժայռին գագաթ,
Դէմքը ծածկեց ձեռքով երկաթ,
Խոյացաւ վար ձին խանդակաթ,
Ասպետը սէգ՝ մահուան կ՛երթայ...:
Posted by Armenian Poetry Project at 4/19/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Rouben Sevak, Turkey
Հիւանդ տերեւ մը տեսայ կանաչին մէջ դաշտերուն,
Ի՜նչ աղուոր էր գարունը, փափուկ հովէն օրօրուն,
Սիրուն խոտերը դաշտին, ծաղիկներն ալ բիւր գոյնով,
Կը խնդային լռելեայն գաղջ արեւին տակ գինով։
Բայց գարնային կենսաւէտ այդ պահին մէջ օրօրուն,
Հիւանդ տերեւ մը տեսայ, կանաչին մէջ դաշտերուն,
Չորցած տե՜րեւ մը նիհար, որ զեփիւռին հպումով,
Մեռելամերձ կը դողար մարգերուն մէջ ակնաթով։
Սիրտս անհուն ցաւով լի, ես հեռացայ սգահար,
Մատներու մէջ առի զայն, ու իր մարմինը նիհար,
Գուրգուրանքով, արցունքով մօտեցուցի շրթունքիս։
Անժամանակ թարշամած գարնան տերեւ մ'է հոգիս,
Ծաղիկներու մէջ կեանքին, զեփիւռին տակ Մայիսի,
Ալ ժպտելու անկարող, ան կը դողայ, կը մսի...
Հիւանդ տերեւ մը տեսայ կանաչին մէջ դաշտերուն...
Posted by Armenian Poetry Project at 11/25/2008 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Rouben Sevak
Այս գիշեր երգ մը հոգեցունց
Հովին մէջէն՝ հեռուէ հեռու՝
Ձիւնոտ,տրտում ճամբաներու
Խոր անրջանքը արթնցուց։
Եւ մենաւոր ու տրտմունակ,
Քեզ կ'ունկընդրեմ պատուհանէս
Որ աղօթքի մ'ոլորիքին պէս
Կ'արձագանգես, հին եղանակ։
Արուեստ չունիս, իմաստ չունիս,
Կը կրկնուիս դուն անդադրում,
Ու ձիւնին հետ դանդաղ, տրտում,
Դուն տարուբեր կը տատանիս։
Շնչհատ մարմինդ կը դողդոջէ...
Վանկերուդ մէջ տԺգոյն, վտիտ,
Ու յանկերգիդ մէջ միամիտ
Ապրելուն խուլ մահերգը չէ՞...
Կը կրկնէ հովն աննպատակ.
Աղաղակներդ ծառին, սարին.
Ի՞նչ կը պատմես դուն գիշերին
Որ կու լայ մայթը հեւքիդ տակ։
Այս իրիկուն, ձիւն իրիկուն,
Հին եղանակ մը հոգեցունց,
Ծոյլ երազանքը արթնցուց
Մութ, ամայի ճամբաներուն։
Երգը մեռաւ հեռուն, անհետ.
Բայց այդ չափով, այդ յանկերգով.
Պատուհանիս գիշերին քով,
Հոգիս կու լայ դեռ երգին հետ...
Posted by Armenian Poetry Project at 11/20/2008 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Rouben Sevak
Քերթողն ըսավ. ― «Անու՜շ վըտակ,
Շիւղերու տակ, ճիւղերու տակ
Ո՞ւր կը վազես աննըպատակ...
Վարդեր կուլան շուրթիդ վերև,
Սեզեր կու տան քեզ բիւր բարև,
Քե՜զ կը կանչեն ծաղիկ, տերև...
Լուսնակի ցոլքը ծոցդ առած,
Դաշտերու մէջ լայնատարած,
Ո՞ւր կը վազես դուն շուարած...
Կեանքդ արդէն կարճ է, ա՛յ վըտակ,
Մի՛, մի՛ վազեր ծովն անհատակ
Պիտի թաղէ քեզ ալյաց տակ...»
Վտակն հծծեց.― «Թող անդադրում
Վազեն ջուրերս. մի՛, մի՛ տրտում
Արցունք կաթեր անոնց սրտում»:
Թո՛ղ, որ երգեմ լոյսն ու մութին,
Ի՜նչ փոյթ թէ մահն է քայլ մ'անդին,
Ես սիրահար եմ մարմանդին...»
Ու մինչ քերթողը կ'երազէր՝
Լալո՜վ, վըտակը եռուզեռ,
Երգով իր մահը կը վազեր...
Posted by Armenian Poetry Project at 7/25/2008 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Rouben Sevak
Անոնք գացի՜ն խորհուրդով ու գաղտնիքով բեռնաւոր,
Գացի՜ն նաւերը սիրոյս իմ աչքերուս առջեւէն,
Ցըռուկնին վեր, դէպի մո՜ւթ եզերքները հեռաւոր,
Առագաստնե՛րը գինով մայրամուտի գաղջ հովէն:
Ու տեսայ որ, հինաւուրց դիցուհիի պէս աղուոր,
Իրենց ձիւնի անարատ սրբութեան մէջ համօրէն,
Թեւերնին վեր, անծանօ՜թ ափունքներու ուխտաւո՜ր,
Անրջանքիս կարապնե՛րը սահեցան յամրօրէն...:
Իրիկուն է: Կը դիտեմ ես լո՜յծ անհունը ջուրի.
Հովը լըռիկ կը պատմէ ինծի յուշքեր երջանիկ,
Ու անպատո՜ւմ խորհուրդով անսահման ջո՛ւրը կ`ուռի:
Քար ու փրփուր ափին վրայ կը համբուրուին իմ առջիս...:
Ես կը դիտեմ հեռաւոր հորիզոններն ուր լըռի՜կ
Գացին նաւե՛րը սիրոյս ու կարապներն անուրջիս:
Անոնք գացին խորհուրդո՛վ ու գաղտնիքով բեռնաւոր...:
Whisper Of Love
They sailed away, loaded with mystery and secrets,
The ships of my love sailed away from my gaze,
Their prows high, facing dark and distant shores,
And their sails drunken with the warm sunset breeze.
And I saw how, like ancient and beautiful goddesses,
In their immaculate sanctity, pure as snow,
Wings high, like pilgrims to unknown lands,
The swans of my love silently glided away.
It is evening. I am watching the immense flow,
The sea-breeze is quietly recounting the happy memories
And the boundless waters are rising with an ineffable mystery.
In front of me, gravel and foam are kissing on the shore,
I am looking at the distant horizon beyond which
The ships of my love and the swans of my dreams have silently glided away.
They sailed away, loaded with mystery and secrets…
Rouben Sevak (1885-1915)
Translation by Berge Turabian
Posted by Armenian Poetry Project at 7/09/2007 01:56:00 PM 0 comments
Labels: Diaspora, Rouben Sevak, Translated into English
APP and its producer, Lola Koundakjian, retain the right to accept or reject any poetry submission(s) based on the criteria provided by the project description.
Send your comments to armenianpoetryproject[at]gmail[dot]comFollow us on Twitter: @armenianpoetry
Click here for our 15th anniversary clip on youtube.com
We would like to know more about you! Thank you for participating. ARMENIAN POETRY PROJECT QUICK SURVEY