ՎԱՀԷ ՕՇԱԿԱՆ։ԻՆՔՆՈՒԹԻՒՆ

Ես սուտ մարդն եմ

ցուցափեղկի գաճէ արձան
որուն ոչ ոք բարեւ կու տայ
կարծելով թէ տեղս կայնած
մէկը կայ
համեղ պատառ անօթութեան աչքերուն մէջ
սովը սառած՝ ճերմակ լոյսի ակռաներով
զիս կը լափեն հազար կողմէն ու կը կլլեն
բայց չեն գիտեր ինչու քաղցը դեռ կը կրծէ
ներսը տեղ մը մթին փոսը յատակ չունի
հուժկու հովը լուռ անդադրում
կը փչէ:


Անքուն գաղտնի
էլեքթրոնիք սեւ աչքն եմ ես
թանգարանին դուռը գոց էր
իր բացումին առաւօտէն
կը դիտեմ
վանտալներու խելառ
գրոհ գիշերին մէջ
թաղի լաճեր ապակիները կը փշրեն
ներսը արդեօք գանձեր կա՞ն թէ պարապ է
ոչինչ երբեք հոն չէ մտած չէ պահուըտած
ես եմ միայն չռած պշնած ու շուարուն՝
հրաշքի մը երեւումին
կը սպասեմ:

Անտես անյայտ
անէութիւն մարդն եմ ես
անպէտ շքեղ մեծղի ռատար
հսկայ փարոս գիտակցութեան
լոյս կու տամ
տիեզերքի հարթավայրը կը շողշողայ
բայց ես ներսը մութին նստեր՝ ինչպէ՞ս գիտնամ
ուր է լուցկին զարնեմ կեանքին յանկարծ վառի
կարելի է ես եմ միակ տեսանելին
բառերու մէջ խանձարուրուած միակ ողջը՝
խորհրդաւոր կրաֆիթի
կը գծէ:

Ես լրտեսն եմ
ըլլայ բայի նրբանցքներուն
կը սլքտամ զիս կը փնտռեմ
ո՞վ է ի՞նչ է տեղս անցեր
ու կ՛ապրի
կեանքս փախեր ինձմէ ծածուկ վանք մտեր է
ետին թողած անթիւ անդէմ դերանունը
մարդոց մասին իրար ձեռքէ ի՞նչ կը խլեն
յետոյ չկան՝ կարօտներու գիրկը ինկած
մինչ սգաւոր հիւլէները մեծ բակ կու գան՝
ես եմ միայն որ տակաւին կը փնտռեմ:

Անգոյ մարդն եմ
որ չէ եղած ու ալ չ՛ըլլար
բանդագուշակը կրկներեւոյթ՝
ամէն ինչի ձեւը առնող
դեւին պէս
ձեր կեանքին մէջ առօք փառօք կը բնակիմ
կը յօշոտեմ ներսէն դուրսէն ձեզ կը պարպեմ
մինչեւ ձեզմէ ուշքի կեղեւ միայն մնայ
ու ներս նայիք բան չգտնէք բացի ինձմէ
ու փոխանցէք մէկզմէկու՝ մինչեւ հասնիմ
անմահութեան դարպասները
ու հատնիմ:

Ոճրագործն եմ
բանտ նետուելիք միա՛կ մարդը
փախստական կը թափառիմ
փողոցներէն ազատ անմեղ
բայց ես եմ
մարդոց ցեղի աննախընթաց պատուհասի
ազդանշան տիւ ու գիշեր թակը լախտը
թաղանթներուն ու կոպերուն՝ ճամբայ բացէ՛ք
ճշմարտութեան թաքսիներով պիտի սուրամ
պիտի անվերջ ձեզ կոխկռտեմ որ արթննաք –
ապրիլ չի կայ առանց մահէն
անցնելու:

Մարդ էակն եմ
վկայ չունիմ նոտար չունիմ
բառէ լաստ մը վրան ելեր
նշան կ՛ընեմ բան մը կ՛ըսեմ
թէ ինչպէս
ես սա մարմնին վարձակալն եմ ու տանտէրը
զիրար գրկած դանակ դանկի ողջ ողջ թաղուած
վայրկեաններու շաղախին մէջ քար չկտրած՝
գուցէ յոյս կայ կեանքի ծէսը հեղ մը լարել
բանալ սիրոյ գաղտագողի ամբարտակը
ու փորձ ընել մահը չեկած
ապրելու:

Խեղճին մէկն եմ
տաշեղ ցեխոտ՝ սեւ սրինգէն
ժամանակի՝ գետին ինկած
խուլ սուրբերու խօլ շուրջպարէն
կոխոտուած
ունայնամիտ եպերելի մեղծ թերածին
բառատունէն վռնտուած լկտի սիղեխ
փօձագալար մեղք ու յանցանք զիս կը հեղձեն
եղծ շուշփան եմ ժանգոտ սռնակ խորտակ յեսան
նեխ դոժինքի քակոր ժահս աշխարհ բռներ՝
ուրիշ կեղերջ ուրիշ կորուստ
չունիմ ես:

Ես Աստուածն եմ
որ պիտի գայ ստեղծելու
լոյսի շողը խաւարին մէջ
փսփսալու անցաբառը
խեղճ մարդոց
ծուղակ ինկեր՝ ապուշապուշ կը ծիծաղիք
յոյսի յիմար թռուցիկներ բռներ կեցեր
դաշտերու մէջ տգիտութեան տառապանքի
մրրիկներու ցաւի ճիչէն ա՛լ խուլցեր եմ
արդէն կոյր եմ լեզուս շատոնց բռնուած է �
ես աս եմ:

2 Նոյեմբեր 1988
Սան Ֆրանսիսքօ

Albert Kapikian: Tortoiseshell

“The clever device of the lyre, it is said, was invented by Hermes”
--Philostratus of Lemnos

Soon I will be holding
(you are dying) your hand.

I could promise you that I
will not be crying,

but you are the only one to whom I
  will not lie. If my gift

is rhyme, I apologize
(in advance) for not being

able to describe that country
in verse, for I cannot

rhyme what I refuse
to rehearse.

Instead, I will sit here and spy
into each decade

with each decade’s trinket of my advance—
the Tin Man (on my windowsill),

the typewriter,
the Christmas tree,

and now, God,
the parrot.

Tenderness was not
a science—

still you graded on a curve.
It was the jump start,

the Lucretian swerve,
the Paraclete,

I didn’t deserve.


Albert K. Kapikian

Published in CEAMAG Journal 2019

Reading in Portland Oregon

BEYOND THE G-WORD: ARMENIAN AMERICAN 

WRITERS IN HYBRID 

THURSDAY, MARCH 28, 2019 7:00 – 8:00 PM 

ANOTHER READ THROUGH BOOKSTORE 

3932 N MISSISSIPPI AVE, PORTLAND, OR 

Armenian-American writers have long written about trauma as a means of social justice. Their resistance to oppression, including that of the current political moment, also expresses liberation. Through intersectional lenses of gender, sexual orientation, class, and race, Armenian-American poets/writers read work that addresses immigration, diaspora, exile, and war. This event centers Armenians' liminal position between East and West, and poc and white, challenging the “single story” of the Armenian genocide of 1915. With roots in Lebanon, Armenia, and Syria, these writers share works of hybridity that reflect and celebrate their diverse, multi-faceted lives.

Born in Beirut, Lebanon, Arminé Iknadossian immigrated to the United States in 1974 to escape the civil war. She earned her MFA from Antioch University. Iknadossian is the author of the chapbook United States of Love & Other Poems (2015) and All That Wasted Fruit (Main Street Rag). She teaches and writes in Long Beach, California ✸Nancy Agabian is the author of Princess Freak, a poetry/performance collection, and Me as her again: True Stories of an Armenian Daughter, a memoir. Her novel, The Fear of Large and Small Nations, was a finalist for the PEN/Bellwether Prize for Socially-Engaged Fiction. She teaches writing at NYU ✸Lory Bedikian’s The Book of Lamenting won the Philip Levine Prize for Poetry. She has an MFA from the University of Oregon. Her work was a finalist for the Crab Orchard Series in Poetry and for the AROHO’s Orlando Prize. She received a grant from the Money for Women/Barbara Deming Memorial fund ✸Shahé Mankerian's poetry collection, History of Forgetfulness, has been a finalist for the Bibby First Book Award, the Crab Orchard Series, the Quercus Award, and the White Pine Press Competition. He is the co-director of the L.A. Writing Project and the principal of St. Gregory Hovsepian School ✸Lola Koundakjian has authored two poetry books and read in four international poetry festivals in Quebec, Peru, Colombia and West Bank. She co-curates the Zohrab Center's poetry reading series in midtown Manhattan, and runs the Armenian Poetry Project in multiple languages and audio ✸Verónica Pamoukaghlián is a Uruguayan film producer at her company Nektar Films and a nonfiction editor for Washington´s Sutton Hart Press. Her writing has appeared in THE ARMENIAN POETRY PROJECT,  THE ACENTOS REVIEW, THE SOUTHERN PACIFIC REVIEW, PRISM, NAKED PUNCH, SENTINEL LITERARY QUARTERLY, AND THE ARMENIAN WEEKLY

Book Event in Los Angeles: Alec Ekmekji's book lauch at ABRIL bookstore

Celebrating World Poetry Day!

Abril Bookstore invites you to meet

ALEC EKMEKJI 

author of the newly released book

BENEATH THE GLASS BELL

Author will be introduced by SHAHE MANKERIAN

THURSDAY, MARCH 21, 2019 - 7:30PM

ABRIL BOOKSTORE 

415 E. Broadway, Glendale, CA 91205

Admission is Free. For more information, call (818) 243-4112.

BENEATH THE GLASS BELL is Alec Ekmekji’s first published book of poetry, where he writes about a wide range of subjects that include music, painting, desire, mortality, other poets, and women. Proceeds from the book will go towards the empowerment and improvement of the lives of women in Armenia. This release event will coincide with World Poetry Day.

ALEC EKMEKJI was born in Aleppo, and immigrated to the United States in 1966. He is a graduate of UCLA, holds B.S. and M.S. degrees in physics, and worked as an engineer in the aerospace industry. Currently he is retired, continues to write poetry, and translates Armenian poetry into English. His most recent translations appeared in the Absinthe: A Journal of World Literature in Translation, published by the University of Michigan.