Նուէր Սիլահլը Տատուրեան։ ՍԷՐԸ ՄԵՐ
Քով քովի եւ ուս ուսի
Պիտի երթանք ո՜վ գիտէ ուր
Բացի ծովու ուլականջներէն
Լուր պիտի չտանք ոչ ոքի—
Ու մեր սէրը շալկած
Պիտի հեռանանք
Բայց պիտի
Ուլականջները մամուռներուն
Մամուչները ձուկերուն
Ձուկերը ալիքներուն
Ալիքները ամպերուն
Ամպերը ձկնորսներուն
Ձկնորսները իրենց կիներուն
Մեր գաղտնիքը ‘ս’սան
Ու ամբողջ աշխարհ
Պիտի խօսի— սէրը մեր...
Նուէր Սիլահլը Տատուրեան, յունիս 1992. Նոր Սան Թիւ 11