Showing posts with label Indra. Show all posts
Showing posts with label Indra. Show all posts

Friday, April 29, 2016

Ինտրա։ ՎԵՐԱԴԱՐՁ

5, 7.

Նորէն սեւ նոճեաց մօտ է սենեակս ու զեղուն՝
Մարգն ի վեր կանգնած մութ ամբոխին սըլացքով,
Ու ստուերովն ոմանց որ կ’ամբառնան որմիս քով,
Ու’ անոնց անպատում սօսաւիւնով ողողուն:
Նախկի՜ն հայեցմանցս ոլո՛րտն յաւէտ երկնագով,
Ուր ապրեր էր ստէպ հայրն երբեմնի այս տըղուն,
Եւ զոր կ’ընտրեմ վայր պաշտամունքի մը ղօղուն,
Հին խանդովն հիացիկ ու’ այժմու խոհուն խըռովքով.
Ո՜ բնավայրս, եկա՛յ, ծոցիդ շատ մօտ այս անգամ,
Քու մելամաղձիկ ըստուերիդ մէջ մշտդալար
Տրտում վերացմանդ խունկը շնչել վերըստին.
Քանզի հսկայից սրտին ես ցաւը կ’զգամ,
Ցորչափ կը մտածեմ թէ վէս հոգի թրթռալար՝
Ի՛նչ անժառանգեալ մ’եմ հեռանշոյլ Ճշմարտին:

26 Նոյ. 1905

«Նոճաստան»


Monday, October 12, 2015

ԻՆՏՐԱ: ԴՐԱՑԻ ԿԱՏՈՒՆ

Երբեմն եկուր` կատու,
Դուռնէն նայելու...
Երբոր անօթի ես,
Իմ տունս եկուր շիտակ.
Ու մլաւիւնդ երկար
Ու ցաւագին,
Երգէ մենութեանս մէջ
Ուր վիշտերը կ'ապրին...
Միտքս` քաղցր ու դիւային
Տեսիլներ կը փնտռէ...
Երբեմն եկո՛ւր, թո՛ւխ կատու
Կանանչ նայուածքով`
Դուռնէն նայելու...:
Ես ոսկոր պիտի տամ քեզի.
Եւ ձուկի պոչեր.
Որպէս զի նիհար կողերդ
Խնջոյք մը ընեն...
Եւ տխուր հապճեպով
Քու ճաշդ դիտեմ ես.
Մի վախնար, ես կը խորհիմ.
Ես չեմ շարժիր բնաւ.
Ափսո՛ս որ չեմ շարժիր...
Բռնելու քեզի,
Ո՛վ անծանօթ աղքա՛տ կատու,
Շոյելու համար վտիտ ծոծրակդ
Ուրկէ դիւայնութիւնդ կը ծնի:
Իմ տունս եկուր երբեմն.
Ես ուտելիք պիտի տամ քեզի.
Ձուկի պոչեր
Ու ոսկորներ հաւու:
Եկո՛ւր աղքատ կատու,
Կանանչ նայուածքով,
Դուռնէն նայելու...:


Արտատպուած 2014ին Սարգիս Խաչենց-Փրինթինֆօ հրատարակչատան կողմէ տպուած Ինտրայի «Հովին Ձայնը» ամբողջական երկերու երկհատորեակին Ա հատորէն.


Wednesday, May 06, 2015

Live from Holy Cross: Catherine Fletcher reading poems by Indra


Catherine Fletcher- photo by Khatchik Turabian

Indra (pen name of Diran Chrakian (1875-1921) 

HOME, AFTER A LONG ABSENCE

In my room, near the cypress grove
the dark is crowded up, pushed into the light,
while shadows creep up on my walls
and untranslatable murmurs rise,

I see another, earlier place
where the father of a lost boy calls,
and where the boy chooses to hide
to worship his enthusiasms alone.
Home.  And once more I wear

the evergreen shadows that are infused
with incense like an exultation shared.
The heart of giants still holds a secret animus
whose truth I do not grasp,
although I am its heir.


MISTLETOE—a plant known for its medicinal value


Here in this grove of giant cypress
where the trees lean forward to press
the last drop of turquoise from the sky,
as they stand on the hill

I enter like a reaper of mistletoe
who cuts with a golden scythe
berries and vines he believes
will cure every human ill.

Like him I linger in the breath
of the sweet forest
on the edge of night

looking for an antidote, a faith
in the darkness of cypress, looking
for a harvest of undying light.




Both poems translated by Diana Der-Hovanessian

Sunday, June 17, 2012

Տիրան Չրաքեան։ ԳԻՇԵՐ



Գիշեր է. երկինքը կը փայլփըլի
Անդո՜րր ահագին, ու պատկառելի.
Նըշոյլներն անգամ ա՛յնքան, վիհերէն երկնային
Կը ժըպտին հաճոյքէ, հացումէ կու լան:

Իբրե՛ւ թէ բոլորն ալ իմանային
Անցնող հծծիւն մը յաւիտենական՝
Վերէն՝ հեռուէն, անհուն խորհուրդէն.
Սարսռալէ՝ կարծես թէ կը վերանան,
Իմաստութենէ կարծես կ’աղօթեն:

Աշխարհքը լուռ է. տանս մէջ խաւարին՝
Յետին ճրագներն ահա կը մարին.
Սեւ տանիքներու տակ մեղաւորներ
Կը քնանան հիմա իրենց քունը հէգ:

Ո՛չ մէկ սուրբ երազ զիրենք դէպ ի վեր
Մեծ խաղաղութեան կ’ամբառնայ երբէք
Հոն քաղաքն ամբողջ սեւ կոյտ մ’է թշուառ
Նիրհող կիրքերու. վերն ամենուրեք՝
Լուռ անբըծութեանց օրհներգ խանդավառ:




Տիրան Չրաքեան (Ինտրա)

Monday, March 07, 2011

Ինտրա։ Մահէն Ներշնչում

Ո՜վ մշտակոթող, խուռն ու սեւ նոճիք՝
Որ փոսերուն վրայ կեանքին վաղագրաւ,
Բոլոր այն խանդով, զոր մահն ի ձեզ դրաւ,
Դէպի վերամբարձ Անհու՜նը կ՛աճիք։

Այս նըւաստ հովտէն՝ զեղծ ու սրտագրաւ,
Ի՜նչ հեշտ է ձեր ելքն, հրաժարումն անճիգ.
Ի՜նչ սէր Անյեղլւոյն՝ ուր կը մըխըրճիք…
Վերին լուսաղբերց համար ի՜նչ ծարաւ։

Ձեր արմատներուն ներքեւ, այնպէս չէ՞,
Կ՛նեխին ամէն իղձիք աշխարհանըւէր,
Եւ դո՛ւք միայն գիտէք վախճանն այս թշուառ.

Եւ ան է անշուշտ՝ որ ձեզ կ՛ներշնչէ
Սեւեռիլ Անդրին բերկրութիւնն ի վեր,
Որ միայն ձեր կայքէն կը նշմարուի, վառ։

8 յունիս 1906




Ինտրա - Տիրան Չրաքեան
1875-1921