Թալին Եօզգալայճը։ Անվերնագիր սկզբունք

Կաթիլ մը սառ եմ ես, ամենամեծ ժայռը ճաթեցնող,

Ափ մը հող եմ ես, արմատներով հզօրացող

Խենթ հով մըն եմ ես, օրէնք ու սահման չճանչցող

Լուսաւոր մտածում եմ ես, կոշկոռ կապած ուղեղները մաշեցնող

Կտոր մը հաց եմ ես, թափուած քրտինքով սրբացող

Անվերնագիր սկզբունքն եմ, ստրկութեան բոլոր լուծերը քանդող։

UNTITLED PRINCIPLE

I am a drop of ice, causing huge rocks to burst,

I am a handful of earth, strengthening from its roots,

I am a crazy wind, not knowing laws or bounds,

I am a brilliant thought, gnawing some callous minds,

I am a piece of bread, blessed by sweat of hard work,

I am the untitled principle, breaking all slavery yokes.

Talin Özkalaycı

Translated by Dora Sakayan

ԹԱԼԻՆ ԷՕԶԳԱԼԱՅՃԸ - ՏԷՕՔՄԷՃԻՕՂԼՈՒ: ԵՐԳ ԱՌԱՆՁՆՈՒԹԵԱՆ

Լուռ գիշերուան մթութեան մէջ տենդագին
Երբ կը նստէի առանձին, հաշուեյարդար մը ըրի
Ու աւելի լաւ ըմբռնելու համար, կեանքին իմաստը խորին
Ապրած օրերս մէկ մէկ աչքիս առջեւէն անցուցի։
Տեսայ բազում մարդիկ, դրամով ազնուացող,
Հագուստով, տունով, գոհարեղէնով մարդացող
Մեծ խնջոյքներ տեսայ, ընկերներու հասցէին սարքուող,
Պերճաշուք խրախճանքներ
Եւ դիմակներու ետեւէն արտայայտուած
Անոյշ խօսքեր իմացայ,
Սրտի բուն աղքատութիւնը ես անոնցմէ սորվեցայ
Եւ սէրերը, բարիքներու անկեղծ անուանուող
Ցեխոտ վատութիւններու մէջ խեղդուած գտայ։
Ու ատեցի մարդը մարդը չեղող, կերպարանքէ բաղկացող
Ատեցի սերը, իմաստը գիրքերու մէջ բանտարկուող,
Ազնուացուող, ներբողուող ու բարձրացուող։
Ես այդ մէկը փողոցներու մէջ բոպիկ ոտքով պտտող։
Դողացող, կիսաբաց ափերով գթութիւն մուրացող
Տգեղ, տգէտ, քանելի խօսքերով կից զարնուող
Չգանգատող, անմեղ խնդումներով միշտ ժպտող
Այն ցաւոտ աչքերուն մէջ պահուըտած գտայ։
Եւ ոչ սերը
Այլ պատճառած հաճոյքը, վիշտը, տենչը յարգեցի
Եւ առանց այլեւայլի
Մօր մը պէս, քրոջ մը պէս
Ապրուող, զցացուող, զոհողութեամբ սրբացող,

Պտաշարժ ու վշտաչարչար այն մեծ ուժը սիրեցի։
Չնդունեցի պարզուած դրօշակներով փառաւորուած
Ազատութեան եւ անկախութեան ոգեւոր ցնծութիւնները։
Ես կերպասի մը հովանաւորութեամբ չսահմանուող
Գաղափարները պաշտեցի։
Պերճ հագուստներու, շքեղ տուներու շուքին տակ չի ծածկուած
Քուրջերու մէջ նշմարուող իսկական ազնուութեան հոգի տուի։
Եւ ոչ ճիւղը, ոչ պտուղը հոյակապ ծառերուն
Այլ ծառը ծառի վերածող ու ցեխին մէջ մխրճուող
Անտեսուող ու զանց առնուող արմատները սիրեցի
Իմաստը այսպէս ըմբոշխնեցի։
Կեանքը կեանքի, սէրը սիրոյ, ազնուութիւնը արաքինութեան վերածող
Մտածումները ընտրեցի։
Ու ծանրացած խոհերով նստած սենեակիս մէջ մեկուսի
Այս խաբուսիկ աշխարհէն մեկնումի ժամս երբ խորհիմ
Թող զիս թաղէն քերթուածներուն, բառերուն մէջ այն խորին
Վայելելու համար ուժգնօրէն, նուիրական իմաստները վերստին
Թող զիս թաղեն առանց դագաղի, խառնուիմ մէջը մերկ հողին
Եւ ձգեն որ հանգիստ վերածուիմ արմատին, հիմն եւ բուն կեանքին
Պզտիկութիւններէ, վատութիւններէ, կեղծիքներէ փրկուած
Թող անբիծ քար մը ըլլամ, մեծանամ, բարձրանամ ու հսկայանամ
Լերան մը պէս առանձին
Ու գէթ քայլ մը, գէթ գայլ մը եւս մօտեցած ըլլամ
Երկնային սուրբ բարձունքներուն մէջ շողշողող
Իսկական արժէքներու, սիրոյ եւ կարեկցութեան հայրիկին։

ԹԱԼԻՆ ԷՕԶԳԱԼԱՅՃԸ - ՏԷՕՔՄԷՃԻՕՂԼՈՒ

Many thanks to Sevan Ataoglu for informing the APP about this talented poet. Talin Özkalaycı Dökmecioğlu recently passed away in Istanbul.

Արամեան Սանուց Միութեան նախաձեռնութեամբ բանաստեղծութեան յատուկ երեկոյ մը պիտի կազմակերպուի ողբացեալ Տիկին Թալին Էօզգալայճը Տէօքմէճիօղլուի յիշատակին։ Թուական։ Ուրբաթ 2 Մայիս 2008, Յաղորդակցութիւն։ 0216.336.07.90 - Քրիստին Տէլլալօղլու։