Monday, March 23, 2015
Sunday, March 01, 2015
Translating KRIKOR MOMDJIAN’s Armenian Poetry into English
Posted by Armenian Poetry Project at 3/01/2015 08:53:00 AM 0 comments
Labels: England, Krikor Momdjian, Workshop
Tuesday, November 04, 2014
David Johnson: Covered with sand
Green Sea, pink sand – cheap, hot and jolly
Tourists, indifferent, head off in folly
Hordes of drunks, mindless tours
Gilded, open minded admirers, bend Islamic laws
Come dance and sing in a guilty land
Bring Amnesia and banality hand in hand.
Pass the flame, burn the history books
Dance and sing amidst rusty, butcher’s hooks.
Be a one with open minded fools
Who’ve never lived under Ottoman rules
They flock alike with hedonistic kin
To a land that still admits no sin
Gladstone’s shame, Disraeli’s pride
Sing, dance all night; toast genocide !
On Armenian graves let’s sing and dine
Sword slashed hills bear no guilty shrine
If Belsen’s had beaches it would be so cool
A place to sing and dance and drool
Turkey’s cheap, it’s fun “ the service is good “
Bring your ignorance, we have Armenian blood.
Where next?
Where next ?
Oh who could forget ?
Our last lovely trip to Han Chinese Tibet.
David Johnson lives in Cheshire, England.
Posted by Armenian Poetry Project at 11/04/2014 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, David Johnson, England
Monday, November 05, 2012
E.H.R. Altounyan: Ornament of Honour [excerpt]
Ernest Haik Riddall Altounyan (1889-1962) is the author of a book length poem, Ornament of Honour, published in 1937 at Cambridge University Press. It is dedicated to T.E. Lawrence and written within six months of the latter's death. Altounyan, a doctor, had founded a hospital in Aleppo and had met Lawrence there, before moving to England.
Posted by Armenian Poetry Project at 11/05/2012 07:00:00 AM 0 comments
Labels: E.H.R. Althounyan, England
Sunday, September 11, 2011
Հայ-Վարդ։ Ground Zero
Այստեղ էր փառքը Միացեալ Նահանգներին
Այստեղ էր Յոյսը Երրորդ Աշխարհին…
Անողոք մի օր, հարուածով մի չար
Փլեց ու հալուեց վերից մինչեւ վար։
Այսօր յատակը զոյգ աշտարակներին,
«Zero» է կոչւում, ինչու չ՛գիտեմ.
Մնացել է այրուած մի կտոր երկաթ նման խաչի,
Փոխան յուշարձան հազար զոհերի։
Բարձրացի՛ր, Ամերիկա, Բարձրացի՛ր,
Մօտեցիր Լուսնին ու մոլորակներին,
Բայց, թէ կ՛ուզես մնալ գագաթը բարձունքիդ,
Քեզ հետ բարձրացո՛ւր անբախտ ազգերին։
Հայ-Վարդ
New York, May 2005
Posted by Armenian Poetry Project at 9/11/2011 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Hay-Vart
Thursday, July 29, 2010
Ժանոյ Իփճեան։ Քեզմով
Առանց քեզ, սիրելիս,
Կեանքի դարձդարձիկ, մութ փողոցներէն
Կ՛անցնիմ գինովի պէս՝ խարխաբելէն,
Մրթմրթալով երգեր անեղանակ,
Հոս ու հոն կանգ առնելով անճառակ։
Երգերս բոլոր՝ անկապ ու անյանգ,
Ի զուր կը փորձեն սիրոյս տալ նոր կեանք,
Հոգւոյս փոխանցել նոր յոյս ու տենչանք,
Որ ա՛լ քեզ մոռնայ, գտնէ նոր տարփանք։
Հաւատա՛, իմ քաղցրիկ,
Ինչքան կը նմանիս կեանքիս նաւակին
Արագաստը ուռճացնող քամիին,
Որ կը փչէ թարմ ու բարենպաստ
Արեւելքէն բուռըն՝ սակայն զուարթ։
Բայց քեզմով, նազելիս,
Ան կը նմանի բարեբեր դաշտի,
Հասկեր ցորենի ՝ հասուն ու ոսկի,
Պտղատու ծառի՝ ծանր ճիւղերով,
Պէս պէս պտուղով՝ քաղցըր ու համով։
Կþիմաստաւորուի կեանքս անսովոր
Ու կþամբողջանայ շրջանը անոր,
Կ՛առնէ միտք, մարմին, հոգի ու իտէալ.
Քեզմով, աղուորս, ես կ՛ապրիմ դարձեալ։
Լոնտոն - 2010
Posted by Armenian Poetry Project at 7/29/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian
Wednesday, July 28, 2010
Ժանոյ Իփճեան։ Գիտե՞ս, քեզ կը սիրեմ…
Posted by Armenian Poetry Project at 7/28/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian
Saturday, November 14, 2009
Ժանոյ Իփճեան։ Գարնանային Երգ
Շուրջս ամէն ինչ լեցուն է գարնան
Բերած զարթօնքով, երգով սրբազան.
Դաշտերը դալար՝ խելառ կը պարեն,
Ծաղիկի բոյրով յարբած զեփիւռէն։
Ծաղիկներ՝ գոյն-գոյն սէրով են փթթուն,
Մեղուներ դեղին կը ժողվեն անհուն
Նեկտարը դեղին՝ գարնան համբոյրին.
Ձմեռը արդէն մղձաւանջ է հին։
Այս բոլորին հետ, ասոնց հանդիման,
Սրտիս մէջ ամպեր դեռ կը յամենան…
Ձմեռն է ներկաս, գարունը՝ երազ,
Իսկ ես կþօրօրուիմ իղձերով անհաս։
Չեն հեռացներ խինդերը գարնան
Տրտում յոյզերը մթին ձմեռուան
Ու կը մնամ ես լուռ ու վշտահար,
Սիրտս ճաքճքած, կարծես ըլլար քար։
Երեւան - 1976
Posted by Armenian Poetry Project at 11/14/2009 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian
Wednesday, October 21, 2009
Ժանոյ ԻփՃեան։ [Տասը կարճ օր դրախտային]
Տասը կարճ օր դրախտային,
Սէր ու արցունք, կսկիծ ու խինդ,
Տասը կարճ օր ցնորային
Մէկս կիւսին պարգեւեցինք։
Տասը կարճ օր յագեցնելու
Տարիներու քաղցը բարդած,
Տասը կարճ օր նոր կեանք տալու
Մեր հին սէրոյն ա՛լ նորոգուած։
Տասը կարճ օր հրատոչոր,
Գիրկ ու համբոյր, պահեր քնքուշ
Անկրկնելի տասը կարճ օր
Քսանեւութ տարիներ ուշ։
Նիկոսիա -2004
Posted by Armenian Poetry Project at 10/21/2009 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian
Saturday, October 17, 2009
Ժանոյ Իփճեան: Լապտերներ Թղթեայ
Ես ու դուն,
Յոյսի ու սիրոյ լապտերներ թղթեայ,
Կեանքի սայթաքուն գետակին վրայ,
Կը նաւարկենք մենք մեզմէ ակամայ։
Ես ու դուն,
Գետակին վրայ դեռ մնանք պիտի,
Մինչեւ որ հասնինք ափը դիմացի,
Կամ լապտերներուն թուղթն ամբողջ այռի։
Նիկոսիա - 2004
Posted by Armenian Poetry Project at 10/17/2009 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian
Wednesday, October 14, 2009
Ժանոյ Իփճեան: Սիրոյ Անէծք
Թող որ անգղերը անապատներուն
Հրեղէն աչքերդ այդ կտցահարեն,
Ինչպէս քամահրանքն այդ քու մութ հոգւոյն
Կը խլէ անոյշ կեանքը իմ սրտէն։
Ես ամէն գիշեր աղօթեմ պիտի,
Որ հոգիդ տանջուի՝ ցերեկ եւ գիշեր,
Սիրոյդ տիրանայ մէկը տմարդի,
Դժբախտանաս դուն, ունենաս ցաւեր…
…Բայց երբ այս բոլորն իրականանան,
Պատկերդ երկա՜ր ես պիտի դիտեմ
Ու հոգիս խեղդեմ արցուքով ու լամ.
Ես ծաղիկներով դամբանդ պիտ կերտեմ։
Նիկոսիա - 1975
Posted by Armenian Poetry Project at 10/14/2009 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian
Monday, October 12, 2009
Ժանոյ Իփճեան: Երեկոյ
Երեկոյեան՝ չմթնցած,
Արեւմուտէն քիչ մը առաջ,
Թռիչք կ՛առնեմ, մտքով կու գամ
Գերեզմանիդ այցելութեան։
Ու հոտաւետ, բունջ մը ծաղիկ,
Հազար փաթիլ՝ հատիկ-հատիկ,
Հողաթումբիդ գլխուն դրուած
Խաչին շուրջը կը զետեղեմ։
Կը զրուցենք՝ հոսկէ-հոնկէ,
Օրուան մասին որ անցեր է,
Փսփսալով կը զրուցենք
Մեր անցեալէն, ապագայէն։
Երեկոյեան՝ չմթնցած,
Արեւմուտէն քիչ մը առաջ,
Գէթ մի քանի հապճէպ վայրկեան
Ես կը մոռնամ լեղի ներկան։
Կը կատակենք զուարճաբար,
Ինչպէս ամէն անգամ կ՛ըլլար,
Կարծես տակաւ բան չէ փոխուած,
Մեր առօրեան չþայլափոխուած։
Շուտով սակայն հրաժեշտի
Ժամը տխուր մեզ կը հասնի,
Բաժանումի պահը արդէն
Զիս կը խթէ համառօրէն։
Երեկոյեան՝ չմթնցած,
Արեւմուտէն քիչ մը առաջ,
Հոգիս լեցուած՝ սէր անթառամ,
Ես միս-մինակ տուն կը դառնամ։
Լոնտոն - 2009
Posted by Armenian Poetry Project at 10/12/2009 07:01:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, England, Jean Ipdjian