SERKAN ENGIN: ALL NOTES OF THE WORLD SYMPHONY
I
am a red Laz boat cruising
on
the mountains of Kurdistan
where
my Kurd and Turk brothers are burning
by
falling on the ground syllable by syllable
None
of the requiems is able to express
the
pain of the stone-throwing Kurdish children
raped
in the hell prisons of Fascist-Kemalism
I
picked up Armenian roses from my dreams
against
racism in Turkey
Impish
sparrows of my hope
are
warbling Lazish
on
the shoulder of the life
I
am kissing in Greek
the
wet sentences of the night
in the
moonlight
I
am hugging the spring in Zazaki
from
the most petted place of its waist
We
were burned a million times at Auschwitz
where
conscience was dead
Our
dreams were bayoneted
72,000
times in Dersim
with
disgusting smile of savageness
We
were toys for torture plays in Iraq
with
American style “freedom”
We
were Alevi people shot street by street
from
the heart of the civilization
in
the cities of Maras and Corum
We
were 353,000 Pontian Greeks massacred
by
racist desires of bloody epaulets
Western
“civilization” ignored
the
slaughtered flowers
on
our collars in Srebrenitsa
Our
Armenian lullabies
were
annihilated 1,500,000 times
in
the bosom of Ararat
They
broke the arms of our freedom
with
stones in Palestine
They
chopped our childish enthusiasm
with
machetes in Rwanda
While profit pyramids of
pharaoh
arms industry companies
are
raising mephistophelian
on
dollar basis
While
the chairs and epaulets
of glutton
selfishness
are
growing fat
I refuse
to add even one more letter
at
the tail of warmongering sentences
Because
I love all notes
of the
world symphony
SERKAN ENGIN
July 2014
Աշխարհի սիմֆոնիայի բոլոր նոթերը
Ես ճամփորդող մի կարմիր լազ նավակ
Լեռների վրա Քուրդիստանի ,
Ուր այրվում են քուրդ և թուրք եղբայրներն իմ`
Ընկնելով գետնին հատված առ հատված,
Եղերերգն անգամ ի զորու չէ
արտահայտել
Ցավը քար նետող քուրդ երեխաների`
Բռնաբարված
դժոխք բանտերում ֆաշիստ-քեմալական:
Իմ անուրջներից վարդեր քաղեցի հայկական
Ընդդեմ Թուրքիայում տիրող ռասսիզմի.
Չարաճճի ճնճղուկներն իմ հույսի
Կյանքի ուսին
Դայլայլում են լազերեն,
Ես համբուրում եմ հունարեն
Գիշերվա խոնավ նախադասությունները
Լուսնի լույսի տակ,
Ես գրկում եմ գարունը զազաերեն
Նրա իրանի ամենաքնքուշ մասից:
Մենք այրվել ենք միլլիոն անգամ են Օսվենցիմում
Որտեղ մեռել էր խղճը,
Մեր երազները գամվել են
72.000 անգամ Դերսիմում
Զզվելի ժպիտով վայրենության…
Մենք խորշտանգումների խաղալիքներ ենք եղել Իրաքում`
Ամերիկյան ոճի «ազատությամբ»,
Մենք ալևի ժողովուրդ ենք եղել` գնդակոծված փողոց
առ փողոց
Քաղաքակրթության սրտից
Քաղաքներում Մարաշ և Չորում,
Մենք 353.000 հույներ էինք Պոնտոսի` կոտորված
Արյունալի որսից ռասիստական ցանկությունների:
Արևմտյան «քաղաքակրթությունն» անտեսեց
Մեռած ծաղիկները
Մեր օձիքներին Սերեբրենիցայում,
Մեր հայ օրորոցայինները
Լռեցվեցին 1.500.000 անգամ
Արարատի լանջերին:
Նրանք կոտրեցին թևերը մեր ազատության
Պաղեստինում … քարով,
Նրանք թրածեցին մեր երեխայական ոգևորությունը
Ռուանդայում … յաթաղանով:
Մինչ շահույթը բուրգերի
Փարավոնի զենքարտադրական ընկերությունների
Աճում է դոլարի
հիմքի վրա
Մեֆիստոֆելեսյան ռիթմով,
Մինչ աթոռներն ու ուսադիրները
Որկրամոլ եսասիրության
Գիրանում են
Ես հրաժարվում եմ ավելացնել ևս մեկ տառ
Ռազմատենչ նախադասությունների վերջում,
Որովհետև ես սիրում եմ բոլոր նոթերն
Աշխարհի սիմֆոնիայի:
Սերքան
Էնգին
Հուլիս
2014
/Թարգմանեց`
Մարինե Ս. Մանուկյան/