Showing posts with label Punig. Show all posts
Showing posts with label Punig. Show all posts

Wednesday, February 25, 2015

ՀԱՄԱՍՏԵՂ: ՄԱՀՈԻԱՆ ՏԵՍԻԼՆԵՐ

Պատուհանիս մէջ ցուրտ հովը դեղին 
Տերեւ մը ձգեց…
Քոյր իմ, մօտեցիր,
Տե՛ս, ո*վ է կ՚անցնի մօտի անտառէն:

Մօտի անտառէն ուռերու վրայ 
Հովին պէս արագ դագաղ մը կ՚անցնի…

Վերջալոյսը լուռ կը հատնի հիմա…
Ո՞վ է կը հատնի վերջալոյսին հետ…

— Հո՛ն դաշտերուն մէջ , վերջալոյսին հետ 
Կը հոգեվարի ծեր ձի մը կարմիր…

Ա՛լ արեւ չ՚կայ , ալ մութէ հիմա
Այդ ի՞նչ ստուեր էր դողալով անցաւ…

Գորշ մութին մէջէն, տանիքներէն վեր,
Ագռաւներու սեւ երամ մը անցաւ

Ճրագիս լռյսր  շարժիլ ըսկըսաւ
Հեռո՜ւն ի՞նչ բոց է, կը փըլի կարծես…

—Հո՛ն ծովուն  վրայ , հորիզոնին մօտ
Նաւ մը հրդեհուած կ՚րնկղմի ահա

— Ճրագիս յոյսը ալ կը պապակի
Այդ ի՞նչ աղմուկ է հեռուէն կուգայ

— Լեռներէն ասդին ճերմակ գառներու
Հօտը զարհուրած,
Քաղցէն  կը  մայէ  ու աստղերան  տակ 
Քարեր կը  կրծէ…

Ճրագիս ձէթը հատնիլ սկսաւ
Ա՜հ   քոյր, հեռացիրփակէ դռները.

Լուո  փողոցներէն,   մութին մէջ  մահուան  ճիւաղը կ՚անցնի…։


Փիւնիկ, թիւ 25, 1920


Saturday, February 21, 2015

Եղեա ԳԱՍՊԱՐԵԱՆ: ԱՅԼԵԻՍ ՄԻ՛ ԳԱՐ

Հոն   կը   նստէիր,
Գինիին փարչը քու տեղդ է նստեր
Այն օրէն ի վեր որ գացիր չ՛եկար...
Բաժակը ձեռքիս քեզի յիշեցի.
Կարմիր է գինին, կարմիր են շրթներդ,—
Բաժակը շրթիսԱյլեւս մի գար, ալ չեմ սպասեր քու վերադարձիդ
Գինիին  փարչը քու  տեղդ է   նստեր…

Վերջին բաժակս ահա կը պարպեմ
Այսօր Մոռնալու տօնը կը տօնեմ 
Ու գինովցեր եմ…։



Եղեա ԳԱՍՊԱՐԵԱՆ Փիւնիկ, թիւ 25, 1920

Yeghia Kasbarian was a painter and author. He was born in Kharpert in 1896 and died in Massachusetts in 1935. His self-portrait is below. His writing appeared in Փիւնիկ (Phenix) periodical, published 1920-22 in Boston, MA. Many of Kasbarian's paintings are at the National Gallery in Armenia.