ԻԳՆԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ: ԶԱՏԿԻ ՊԱՏԱՐԱԳ ՄԸ

Կը ղօղանջեն զանգակները
Համաչափ կը շարժին քշոցները
Կը ցնծան ծնծղաները ցնծութեամբ
Կը խնկարկեն բուրվառները հրավառ
Կը ղօղանջեն
Կը ղօղանջեն զանգակները վերամբարձ

Գմբէթէ գմբէթ կ՛արձագանգէ Կոմիտաս
Կամար է կամար կ'արձանանայ Կոմիտաս
Կը պատարագէ Շահան Սրբազան Սվաճեան
Կը քարոզէ Շնորհք Պատրիարք Գալուստեան
Կը հնչէ քառաձայնը Կոմիտասեան
Երգչախումբը կը վարէ Նուպար Գարիպեան
Ժիրայր Ասլանեանցի կախարդիչ մատները
Կը պարեն երգեհոնի ստեղնաշարին վրայ
Եւ իր հոյակապ առոգանութեամբ
Աւետարանը կը կարդայ
Տարօն Քահանայ Սիրականեան

Զանգակները կը ղօղանջեն վերամբարձ
Խնկաբոյր նուագը քշոցներու — ծնծղաներու
Կը ծփայ քուլայ —քուլայ
Կը տարածուի ալիք — ալիք
Եւ իր հիասքանչ ձայնով աննման
Մեզ կը վերացնէ Գէորգ Պօյաճեան

Կարօտի
Կարօտի զանգակները դեռ կը ղօղանջեն վերամբարձ

ԻԳՆԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
«Մարմարա» Ապրիլ 10, 2025

ԽԱՉԻԿ ՏԷՏԷԵԱՆ: Հաշտութիւն

Կ՛անցնին օրե՜րը,

Ժամանակները կը փոխուին,

Իսկ մենք, սիրելի՛ս,

Կը սորվինք համակերպիլ:

Կլիման կը փոխուի, կը հաշտուի՛նք,

Կը կեղեքեն մեզ, լո՜ւռ կը համակերպինք,

Տագնապ ու վիշտ կը կրծեն, կը յօշոտեն մեզ,

Կ՛ընդունինք որպէս մեզի վիճակուած

Անհեթեթ խաղը մեր չար բախտին,

Ժամանակի` մեր դէմ ունեցած

Հակակրանքն ու վրէժը պարզապէս.

Վարժուեցա՜նք ակամայ, կուլ տալ

Մեր օրերուն ձախորդութիւնները բոլոր,

Մեղքի բաժինը ընծայել ուրիշին:

Օրերը կ՛անցնին, կեանքեր կը հիւծին,

Ուրախ պահերը կը դառնան ժլատ ու սակաւ,

Կը համակերպինք ցաւին,

Կորուստին,

Յուսախաբութեանց նա՛եւ,

Հարցադրումն ու բողոքն անգամ մեղք սեպելով`

Կ՛որսանք րոպէները երջանիկ,

Կը շիջինք օրէ օր, կը սուզուինք հոսանքին մէջ,

Հլու, հիասթափ ու հաշտ:

Մեր վիպերգութիւնը գրեցին ուրիշներ հզօր,

Ծնան հերոսներ կեղծ ու երգեր այլանդակ,

Մեր երգը կորսուեցաւ եթերին մէջ անյիշաչար:

Ու եթէ հարց տան մեր մասին, ըսէ՛ք,-

Մեր անունն էր համակերպութիւն,

Մեր կեանքի խորագիրն էր հիասթափութիւն,

Իսկ մեր կտակն էր հաշտութիւն.

Մենք վճարեցի՛նք մեր ժամանակի մուրհակները բոլոր:

 Օգոստոս 27, 2021, «Ազդակ» Գրական

ԻԳՆԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ: ՀԱՄ

Դուք բանջարեղէններուն համը գիտէք
Դուք կանկառին — կարոսին    — կաղամբին
Դուք վարունգին —շոմինին —ստեպղինին համը գիտէք
Մինչդեռ անոնք
Բանջարեղէնները ` հողին համը գիտեն

Դուք ձեր ապրած սէրերուն համը գիտէք
Մինչդեռ բանաստեղծները
Դեռ չապրուած - դեռ չծաղկած սէրերուն
Դեռ չխոստովանուած գաղտնի սէրերուն համը գիտեն
Բանաստեղծները վերջացած – փշրուած
Չսպիացած սէրերուն համը գիտեն

Բանաստեղծները գիտեն թէ
Կղզի մը եթէ ուրիշ կղզիի մը սիրահարի
Երբեք պիտի չկարենայ ողջագուրուիլ
Իր սիրելիին հետ
Բայց բանաստեղծները
Այդ անկարելի սիրոյ
Այդ անկարելի համբոյրին համն ալ գիտեն

ԻԳՆԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Լոյս տեսած է Նոր Մարմարայի մէջ՝ 24.3.2025

Rupen Khajag: We regret to inform you

Kornidzor, Sept. 28, 2023 (Photo: R. Janbazian)

This is not happening.
This was never here.
No, you must be mistaken.
We checked the records.
Nothing was found.

A church bell does not ring.
A house does not burn.
A road does not vanish.
A name does not fade.
A mother does not carry her child across a
border that does not exist.
A child does not drive seven souls through a war
that does not happen.
A land that never was
is now confirmed to be nothing at all.

We regret to inform you:
The past is no longer available.
The present is under revision.
The future has been reassigned.
For further inquiries,
please contact no one.

There is no one left to answer.

***

This poem was published in Torontohye's March 2025 (#211) issue.