Showing posts with label Rupen Khajag. Show all posts
Showing posts with label Rupen Khajag. Show all posts

Monday, November 09, 2020

Rupen Khajag: Only the war

I spent two hours
Buffing away a century and a fifth
Of corrosion from a doorknob,
To get my mind
Off the madness around me--
So far, yet so close--
While flipping channels on the screen
Between picutres of the war of my people
And the election between two dinosaurs;
While chatting with friends
About the war
And the two dinosaurs;
While pretending to be optimistic
About the war
And the outcome between the two dinasaurs;
While thinking about the war
And the...
Only the war.
Only the war.

Before I know it
Generations of grime are lost forever
And I am looking into a ball of shine.

I wish I had snapped a "before"
On my phone,
Which is overworked
And drained as of late.

This thing in my hand
Was once black and green.
Black and green.
Green and black.
Կանաչ ու սեւ.

The green battledresses of our heroes;
The black-clad mothers full of grief.

Only the war.

Green and black.
Black and green.
Կանաչ ու սեւ.
Կանաչ ու սեւ.
Սեւ ու կանաչ.

Եւ ոսկի կը հագնեն սեւ օրերն հայոց...

#ՂարաբաղԻմԱղբիւրԵսԴու #ԲաշխեմԿեանքսՔեզԻմԱրցախ





R. Khajag
Watertown, 2020

This poem appeared in the Armenian Weekly: https://armenianweekly.com/2020/11/06/only-the-war/

Sunday, June 21, 2020

Ռ. Խաժակ: (ներ)շնչում (ա-բ-գ-դ)

ա.

«չեմ կրնար շնչել,
այ մարդ.
հաճիս.
չեմ կրնար շնչել:
հաճիս, ծունկը վիզիս մէջ,
չեմ կրնար շնչել...
զիս պիտի սպանեն,
մի սպաներ զիս:
մամա... մամա՜...
չեմ կրնար շնչել.
չեմ կրնար շնչել.»

բ.

չենք կրնար շնչել,
այ մարդ
հաճիս.
չենք կրնար շնչել:
հսկայ ծունկը մխրճած մեր հաւաքական վիզին մէջ
չենք կրնար շնչել...
մեզի պիտի սպանեն,
մի սպաներ մեզի:
մամա... մամա՜...
չենք կրնար շնչել.
չենք կրնար շնչել:

գ.

չե՛նք կրնար շնչել.
մարդ, լա՛ւ լսէ,
ալ «հաճիս» չմնաց.
չե՛նք կրնար շնչել:
մխրճած ծունկդ վերցուր մեր վիզէն
չե՛նք կրնար շնչել...
մեզի պիտի սպանէ՞,
թող փորձուի՛
մամա, պապա չմնաց.
չենք կրնար շնչել.
չե՞նք կրնար շնչել:


դ.

պիտի շնչե՜նք.
ուզես,
չուզես
պիտի շնչե՛նք:
որովհետեւ ծունկդ հսկայ
պիտի իյնայ վիզիդ վրայ.
եւ պիտի մեռնիս, ո՜վ անարդարութիւն,
քու ծունկիդ ճնշման տակ՝
քու շունչդ է, որ պիտի կտրուի.
մենք պիտի շնչենք.


պիտի շնչենք մենք,
հիմա եւ միշտ...


Ռ. Խաժակ
2020, Թորոնթօ




Այս կտորը Ճորճ Ֆլոյտի անարդար սպանութեան համար արդարութեան պահանջքի կոչ մըն է: Որպէս ցեղասպանութենէ վերապրած ժողովուրդի մը ժառանգներ, մեր լրութիւնը Ամերիկայի սեւ բնակչութեան եւ բոլոր այլ ճնշուած ժողովուրդներու դատին նկատմամբ անընդունելի է:


«Որեւէ տեղ գործուած անարդարութիւն՝ սպառնալիք մըն է արդարութեան դէմ, ամէնո՛ւր»:
- Մարթին Լութըր Քինկ Կրտսեր


Այս բանաստեղծութիւնը արտատպուած է ՀԱՅՐԵՆԻՔ շաբաթաթերթէն  https://hairenikweekly.com/2020/06/03/43101

Saturday, April 13, 2019

Ռուբէն-Խաժակ։ Մասունք գագաթից

Բան կա՞յ քարից աննշան,
Անկարեւոր ու անիմաստ.
Բայց դու,
Դու ուրիշ ես...
Յատկանշական.
Բեկոր թանկագին,
Մասունք սրբազան...



Սեպտեմբեր 2013, Թորոնթօ

Tuesday, July 17, 2018

Rupen Khajag: Chip Away

Chip away
At the stone that is life
And see what may lie
At the core,
Deep inside.
See what may come,
What may be
Once you are done
Scraping away
Scratching the surface.
Be the first
To touch your creation
To see the secrets
Stuck inside
All this time.

It is yours.
It is you.

You are a memory
Etched in stone.

Rupen Khajag, 2018


Rupen Khajag is a Canadian-Armenian poet. This work appeared in the Armenian Weekly.

Wednesday, September 24, 2014

Ռուբէն Խաժակ։ Խաղալի՞ք եմ միթէ


Խաղալի՞ք եմ միթէ,
Անզգամ մէկ ի՞ր.
Համոզուած ես որ չե՞մ զգար,
Եւ սիրտս քա՞ր է անկենդանի.
Կը կարծես որ այդքան հեշտ,
Կրնամ մոռնա՞լ ամէն ինչ.
Անտարբերութիւնդ իմ վերջս է,
Եւ ահա կը զգամ ոչինչ:


Թորոնթօ, Սեպտեմբեր 2014


PLAYTHING

Am I a plaything?
An object devoid of feelings?
Are you certain I cannot feel anything?
Do you really feel, that I can simply
Forget everything?  

Your indifference is my ending…
Therefore, I no longer 
Feel a thing!

……………… Rupen Khajag
Translated by Tatul Sonentz

Monday, November 04, 2013

Ռուբէն Խաժակ։ Այս կողմից

Տարբեր ես դու այս կողմից,
Անհարազատ ու օտար.
Տգեղ ես դու այս կողմից,
Կոպիտ ու այլանդակ.
Տխուր ես դու այս կողմից,
Լքուած ու անտէր.
Իմն ես դու, թէկուզ այս կողմից,

Հզօ՛ր, անյա՛ղթ, անմե՛ռ…



Դարոյնք, Արեւմտահայաստան 31-10-2013

Tuesday, January 15, 2013

Ռուբէն Խաժակ։Քանի որ կամ


Քանի որ կամ՝
Պիտի պոռա՛մ,
Պիտի գոչե՛մ ու կանչե՛մ:

Քանի որ կամ՝
Պիտի գրեմ,
Միշտ յիշեմ ու պատմեմ:

Քանի որ կամ՝
Պիտի ըսեմ,
Մինչեւ մահ պիտ' բողոքեմ:

Պիտի պոռա՛մ,
Քանի որ կամ,
Քանի որ կան,
Քանզի կուրանան...


- Ռ. Խաժակ
Թորոնթօ, 2010

Լոյս տեսած է Թորոնթօ-ի «Արծիւ» պարբերաթերթին մէջ։



While I still am --
I shall scream,
I shall yell and declaim.

While I still am --
I shall blame,
Recall and reclaim.

While I still am --
I shall tell all,
Protest till the final fall.

I shall scream,
While I still am,
Against all
Those in vile denial...

.................. Rupen Khajag
Translated by Tatul Sonentz