Ինգա Բրուտյան։ Խարույկ

Click here to hear the episode Fire read by the author, Inga Brutyan.

Օրերը անցնում են,
Ժամանակները թռչում են,
Կարծես դու ինձ չես հիշում,
Կարծես թե դու ինձ չես սիրում:
Օրը ամպամած է,
Զանգերդ կարճեցված են,
Սիրո քաղցր պահերը սառեցված են,
Իսկ հիշողությունները` մթագնած:
Քո համբույրիդ կարոտ մնացի,
Քո գեղեցկությունից հալվեցի
Եվ քո անզուսպ կրքերից բոցավառվեցի:
Խարույկը վառվում է.
Զոհ եմ գնում ես նրան,
Որպեսզի մոռանամ շուրթերդ ես ալ,
Որպեսզի կասկածները վերանան
Եվ ես հանգիստ կյանք ստանամ:
Բայց գեթ մեկ վայրկյան ես նայում եմ դեպի ետ,
Ես նայում եմ դեպի անցյալն մշուշապատ.
Տեսնեմ, արդյո՞ք դու իմ վախճանը կհասկանաս,
Տեսնեմ, արդյո՞ք դու իմ զգացմունքին պատասխան կտաս:
Բայց արդեն ուշ է .
Հոգիս երկնքում սավառնում է
Եվ խարույկը կամաց մարում է…

Copyright Inga Bruyan. Used here by kind permission of the author.

Ինգա Բրուտյան: Ինձ չեն հասկանում

Click here to hear the episode They Don't understand me read by the author, Inga Brutyan


Ինձ չեն հասկանում

Այս աշխարհում չկա մեկը,
Որ հասկանա իմ արարքը,
Մի՞թե այդքան դաժան եմ ես,
Որ չեմ ստանում քո ներումը:
Արյունով է լցվում սիրտս
Ու ցավով է լցվում հոգիս,
Արցունքով է լցվում աչքերս
Ու տխրում է իմ հայացքը:
Մի՞թե ես եմ սխալ գործում,
Թե՞ սխալ են ինձ հասկանում:
Ա~խ, տեր իմ Աստված,
Տուր ինձ գեթ մի ճամփա,
Որ ստանամ գեթ մի ներում:


Copyright Inga Brutyan

Ինգա Բրուտյան: Իսկ ե՞ս

Click to hear the audio clip What about me? read by the author, Inga Brutyan.

Երիտասարդներ, ձեր աչքերում կրակ,
Ձեր հոգիներում ճրագ,
Իսկ դուք ել խանդավառ մի էակ:
Սեր եք փնտրում մարդկանց հոգում,
Սեր եք փնտրում մարդկանց աչքերում,
Իսկ ե՞ս…
Սեր եմ փնտրում մարդկանց աչքերում,
Բայց աչքերը խաբում են ինձ,
Սեր եմ փնտրում մարդկանց հոգում,
Բայց հոգին ծաղրում է ինձ,
Հորհուրդ եմ հարցնում մրոիցս ես,
Բայց նա ծիծիզում է կարծես,
Կարծես ժպտում է նա
Կամ քմծիծաղ տալիս:
Չեմ հասկանում ես`
Ինչ պատասխանեց մայրս ,
Ինչ խորհուրդ տվեց,
Բայց գիտեմ ես հաստատ,
Ինչ ել նա անի,
Ինչ ել նա ասի,
Թեկուզ դավեր նա դյութի
Ճիշտ է դա, հիրավի.
Նա ամեն ինչի իրավունք ունի:

Ինգա Բրուտյան: ԱՆՄՈՌԱՑ ԱՉՔԵՐ

We welcome back our poet Inga Brutyan. Click to hear the audio clip Unforgetful eyes read by the author, Inga Brutyan.

Մթության գրկում
Երկու աչքեր նայում են ինձ,
Հեռու , կապույտ երկնքում
Երկու աչքեր փայլում են ինձ:
Մթություն է իմ շուրջը,
Դողում է իմ մարմինը,
Վախ է մտել իմ սրտում...
Հարցնում եմ ես նրան`
Կարծես արդեն քար դարձած.
-Ո՞վ ես դու.
Մտերի՞մ, անծանո՞թ,
Թե՞ հեռվում կորած նավաստի,
Ինչո՞ւ ես այցելել դու ինձ,
Ի՞նչ ես ուզում ինձանից:
Երկու կարմիր աչքերը վառվեցին կրակի պես.
-Ես հեռվում կորած անծանոթ եմ,-
Պատասխանեց կոշտ ձայնով,
-Մոլորվել եմ այս մոլոր անապատում,
Փրկիր ինձ մահվան այս դարպասից:
Արյունս կարծես կանգ առավ,
Սիրտս կարծես դադարեց,
Չէ որ ես ել եմ մոլորվել
Այս հեռու անապատում,
Այս սիրո ճահճաում:
-Ինչպե՞ս փրկեմ ես քեզ,-
Հարցրեցի ես մեղմ ձայնով,
-Ինչպե՞ս օգնեմ ես քեզ,
Ես ել եմ գերի այս անապատի:
Այդ երկու անմոռաց աչքերը
Չքացան երկնքում,
Հույսս ես կորցրած
Նետվեցի անդունդը
Մթում շաղաղված:

Copyright Inga Brutyan 2006

Ինգա Բրուտյան։ Ես խենթ եմ

Click to hear the audio clip:
I am crazy
read by the author, Inga Brutyan.

Մի նայիր աչքերիս մեջ.
Դու այնտեղ ցավ ու վիշտ կտեսնես:
Մի թափանցիր հոգուս մեջ.
Դու այնտեղ խելագարին կհանդիպես:
Երբեք ու երբևէ մի զննիր հոգիս`
Այնտեղ դատարկ է նորից`
Չկա այնտեղ սեր,սիրո նշույլ
Կամ թե հույսի մի դուռ:
Ես խենթ եմ,
Իսկ դու` խենթի գերին:
Ես կարոտ եմ քո աչքերին,
Իսկ դու կարոտ իմ ձայնին:
Մի նայիր աչքերիս մեջ`
Դու այնտեղ ցասում ու սեր կտեսնես,
Մի թափանցիր հոգուս մեջ`
Դու այնտեղ սիրահարվածին կհանդիպես,
Երբեք ու եբևէ մի զննիր հոգիս,
Թե չէ գերի կընկնես նորից.
Գերի, որ երբեք չի ազատվի,
Գերի, որ ազատության լույս չի տեսնի,
Գերի, որ դաժան պատմությանը կենթարկվի,
Գերի, որին իմ սերը կփաղաքշի:

Ինգա Բրուտյան
Copyright Inga Brutyan 2003

Ինգա Բրուտյան։ Ու՞ր են անցնում այս օրերը

Inga Broutyan, a budding writer, recently moved from Armenian to Upstate New York. She wrote this poem at the age of 7. It is about the fast pace of life.

«Ու՞ր են անցնում այս օրերը»

Ու՞ր են անցնում այս օրերը,
Ու՞ր ասացեք խնդրեմ,
Լաց եմ լինում դառնօրյա,
Ու՞ր են անցնում այս օրերը:
Ահա բացվեց թարմ առավոտ,
Հավքը թռավ, փախավ,
Օրն անցավ բան չհասկացա:
Օրերն անցան, մեծացա,
Վերջին օրս է սա
Վերջին լույսնեն տեսնում աչքերս,
Ահա մահվան առաջին օրս:

Ինգա Գագիկի Բրուտյան

Introducing Inga Brutyan - Ինգա Բրուտյանին ծանօթանանք

Inga Brutyan was born in Armenia in 1989 and has been writing poems since the age of six. She has published since the age of 7.

Inga is also a very serious reader who has tackled all major Armenian poets. Amongst her favourites are SIAMANTO and Vahan Teryan. She is especially fond of St. Gregory of Narek's "Lamentations" which she is reading in Classical Armenian.

Here is Inga in her own words:

Ես` Ինգա Գագիկի Բրուտյանս, սկսել եմ ստեղծագործել վեց տարեկան հասակից (1995 թ.): Իմ առաջին բանաստեղծությունը եղել է, “Ուր են անցնում այս օրերը”:Ես այդպես էլ չկարողացա պարզաբանել, թե իսկապես ուր են անցնում այս օրերը:
Այնուհետև ես իմ բանաստեղծությունը ներկայացրեցի,”Եթեր” ամսագրին:Արդեն յոթ տարեկան հասակում սկսեցի մտածել հայրենիքի մասին: Թե ինչ տանջանք է կրել, ինչքան անգամ ոտնակոխ է եղել թշնամու կողմից և գրեցի, “Հայրենիք”, “Զինվոր”, “Մասիս” բանաստեղծությունները:Այս ամենը ես տպագրեցի ամսագրում:
Որոշ ժամանակ անց, արդեն սկսեցի գրել սիրո և մահվան մասին: Իմ բոլոր բանաստեղծություններում ես կարծես թե նոր մարդ էի դառնում և ամեն մահվան հետ կարծես մահանում էի:

Ես սկսեցի կարդալ Գրիգոր Նարեկացու “Մատյան Ողբերգություն”-ը:Սկսեցի մասնակցել ասմունքի փառատոններում: Հայաստանի Հանրապետությունում կազմակերպված և Սիամանթոյին նվիրված ասմունքի փառատոնում գրավել եմ երորրդ տեղը:Բոլոր բանաստեղծություններում կարծես թե հոգեբանական կապվախություն եմ զգում:Բազմիցս անգամ փորձել եմ փոխել իմ ստեղծագործությունների ոճը, բայց դա ինձ չհաջողվեց:Ես ցանկանում էի ավելի մանկական բանաստեղծություններ գրել, բայս դրանք մնացին սիրո և մահվան մասին:
Այսպիսով ինձ մեծ հոգեբանական ուժ տվեց Գրիգոր Նարեկացին:Եվ ես սկսեցի գրել բանաստեղծություններ մեծ սիրով և հոգու թեթևությամբ:Բայց մեծ բարձունքի եմ հասել 2004թ Պետրոս Դուրյանին և Գրիգոր Նարեկացուն նվիրված ասմունքի փառատոնում : Այնուհետև շատ առաջարկներ եմ ստացել իմ բանաստեղծությունները տպագրելու մասին, բայց ցավոք սրտի չհասցրեցի այդ ամենը ի կատար ածել, որովհետև 2005 թ. հոկտեմբերին մեկնեցի ԱՄՆ, ուսում ստանալու:Եվ այդպես իմ բոլոր նպատակները հօդս ցնդեցին:Բայց հայտնվելով ԱՄՆ-ում մեծ ցանկություն առաջացավ սկսել այդ ամենը նորից և փորձել գրավել այդ նույն բարձունքները, որ ունեի Հայաստանում: Այսպիսով ես հույս ունեմ և շատ եմ ցանկանում, որ Ձեր դուրը գան իմ որոշ բանստեղծությունները, որոնք դուք ունեք այժմ:
Անչափ շնորհակալություն ձեր աջակցության և օգնության համար:


Ինգա Բրուտյան