Showing posts with label Edward Militonyan. Show all posts
Showing posts with label Edward Militonyan. Show all posts

Friday, May 23, 2014

Էդվարդ Միլիտոնյան: ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ՄԱԿԵԴՈՆԱՑԻ

Հնդկական օվկիանոսի ափին արտասվում էր
Ալեքսանդր Մակեդոնացին,
Նա չէր տեսնում ցամաք, որ կարող է նվաճել։
Նա չէր կարող ջուրը գրավել,
Ջուրը վազում էր մատների արանքով,
Մտքի մաղի մեջ չէր մնում օվկիանոսը։
Ամեն ինչ նվաճելու համար պիտի մահանալ։
Եւ կնքեց մահկանացուն արագ
Եւ զմռսած ծրարն ուղարկեց մեզ,
Որ չենք կարողանում բացել
Այս էլ քանի դար։
Եւ արտասվում ենք նրա պես,

Նրա արցունքներով։

Thursday, May 22, 2014

Էդվարդ Միլիտոնյան: ՑԻՑԵՐՈՆԻ ՁԱՅՆԸ


Ոչ ոք չի կարողանում կտրել
Ցիցերոնի ձայնը:
Նրա բերանին բարձեր են դնում,
Փակում են լաբիրինթոսում,
Ավազե պարկերով են ծածկում,
Ատոմային թափոնների գերեզման են նետում,
Եւ էլի ճար չկա:
Պատմության խորքից լսվում է նրա ձայնը՝
Օ, ժամանակներ, օ, բարքեր,

Օ, մարդիկ:


CICERO’S VOICE
 
No one is able to smother
Cicero’s voice.
They cover his mouth with pillows,
They cast him in a labyrinth,
They cover him with sandbags,
They bury him in nuclear dumps,
To no avail.
From the depths of history, his voice wails --
O, tempore, o, mores,
 
O, mortals!
 
……………………….. Edward Militonian

Translated by Tatul Sonentz

Wednesday, May 21, 2014

Էդվարդ Միլիտոնյան: Կեսարի Հարցը

Դաշույնների սայրերին՝ պարտված դրոշի պես
Ծվատվում էր
Կեսարի մարմինը:
Նրա վրա իրենց ստորակետը,
Բազմակետը եւ, վերջապես, վերջակետն էին դրել
Ընկերներն ու ծպտյալ թշնամիները:
Հարցը՝ եւ դո՞ւ, Բրուտոս,
Ոչ մի պատասխան չստացավ:
Պատմությունն համառ երեխայի պես կրկնում է՝

Եւ դո՞ւ, Բրուտոս, եւ դո՞ւ, Պողոս, եւ դո՞ւ, Պետրոս


Էդվարդ Միլիտոնյան (1952- )


CAESAR’S QUEST

Like a routed flag trashed at the tip of daggers
Fell tattered
Caesar’s body.
On it, his comrades
And covert enemies had traced
Their comma, ellipses and, finally, period.
To his quest, “Et tu, Brute?”
He received no answer.
History repeats, like an obstinate youngster –
 
And you, Brutus? And you, Paul? And you, Peter…?
 
……………………………….. Edward Militonian

Translated by Tatul Sonentz