Յովհաննէս Ասպետ Ասատուրեան: ՀԱՄԲՈՅՐԻՆ

Երբ առաջին անգամ,
Քու սիրտը մաքուր,
Դուն ինձ ձօնեցիր,
Համբոյրներով սրտագին.
Իրկուան մէջ լռին,
Ծաղիկներ մեղմագին,
Թեթեւ օդը թրթռուն,
Աստղերու պլպլումին տակ
Զմայլուն.
Այդ պահին
Գինով տարփագին,
Երբ ինկայ մարմրուն,
Ծնրադիր քու ոտքերուն.
Յանկարծածին
Հոգւոյս մէջ հառաջագին,
Իջան տաղեր սիրասուն.
Իրիկուան մէջ,
Ծաղիկներու մօտ նուաղուն,
Երկու սրտեր հիացքին,
Մոռացան ձանձրոյթը կեանքին,
Սիրա՜բաղձիկ կոյսին,
Համբոյրին մէջ առաջին:


Յովհաննէս Ասպետ Ասատուրեան
2002

Վերի բանաստեղծութիւնը քաղուած է Կրակ Ու Մոխիր անտիպ բանաստեղծական գրքոյկին էջերէն.


TO A KISS

The first time
You awarded me
Your pristine heart
With a passionate
Embrace in the
Twilight stillness
In the tender
Throbbing air
Of fragrance and
Flowers beneath
Entrancing
Scintillating stars
Drunk with the
Delirium of that
Dulcet moment
I sank to my knees
At your feet
As stars burst forth
And descended
Into my sighing soul
In the setting
Twilight while
Soothing melodies
Swayed the flowers
And two hearts
In love divested of
Life’s tedium
By that virigin
Kiss of rapture...
Hovhannes Asbet Asadourian
2002Translated by Tatul Sonentz