ԼՕԼԱ ԳՈՒՆՏԱՔՃԵԱՆ: ԱՅՍՕՐ

Այսօր գործս է թանգարան երթալ՝

Բարեւել հոն ապրող գոյները,

լոյսերն ու շուգերը.

մոռնալ անցեալը ու

երեւակայել ապագան։

Այսօր գործս է գիրք կարդալ՝

վերյիշել առօրեան, կեանքը ու հասարակ մարդը.

գրել քերթուածներ ու

ստեղծել նոր գաղափարներ։

Այսօր գործս է ներկել՝

չափել ու կիսել թուղթի էջերը

կատարել վրցինին մենապարը,

նախքան ջուրին հետ սիրաբանութիւնը։

Ինքնանկար մը.

վերացական պատկեր մը.

դիմակ մը.

Այսօր գործս է ստեղծել։

ԼՕԼԱ ԳՈՒՆՏԱՔՃԵԱՆ, Նիւ Եորք

Լոյս տեսած է ՀՈՐԻԶՈՆ գրականին մէջ, Մայիս 2016

ԼՕԼԱ ԳՈՒՆՏԱՔՃԵԱՆ։ ՄԱՌԱԽՈՒՂ

Թափառական աստղերուն հարցուցի՝

Ու՞ր են մարդոց թռցուցած խելքերը:

Անոնք պատասխանեցին՝ գնա՜ արեւելք
բայց հոն խելքեր չգտայ։

Դեղին դաշտերուն մէջ երկնցայ
ու խոտերուն հարցուցի ու՞ր են

երեւակայական ոգիները ու անոնք
պատասխանեցին՝ շուրջդ դիտէ՛։

Խմողներուն, ծխողներուն, ձուկերուն ու մուկերուն
աչքերուն մէջ խորու՜նկ նայեցայ

ու հարցուցի՝ ու՞ր են ու՞ր թափառական
աստղերը ու անոնք մատով ցցուցին…

մառախուղը։

Այս բանաստեղծութիւնը լոյս տեսած է ՀԱՅՐԷՆԻՔ թերթին մէջ։

ԼՕԼԱ ԳՈՒՆՏԱՔՃԵԱՆ։ ԵՐԵՒԱԿԱՅԱԿԱՆ ՆԱՄԱԿԱՆԻ

ՁՄԵՌ Է, ՍԻՐԵԼԻ ԲԱՐԵԿԱՄ

Ամիսէ մը գիրքս լոյս կը տեսնէ

Ու չե՛մ գիտեր, ընկեր ճան,

Թէ բացի ընտանիքէս

Ընթերցող պիտի ունենա՞յ։

Երկու մեթր ձիւնը յաղթահարել

Աւելի դիւրին է քան հայ ընթերցողին

Տրամադրութիւնները:

Երեսունհինգ տարի է ձմրան ցուրտին չեմ վարժուած

Բայց կը փորձեմ միտքս ձիւնի պէս անբիծ պահել:

Բարեւներ տիկնոջդ։

ԳԱՐՈՒՆ Է, ՍԻՐԵԼԻ ԲԱՐԵԿԱՄ

Բանաստեղծութիւնդ ստացայ

Ձայնագրութեան հետ, ու կրկին՝ ապրի՛ս։

Այդ օր, երբ խռպոտ ձայնով

Զայն լսեցի, արդէն կը զգայի

Թէ որքան կարեւոր էր ընտանեկան

Սիրոյ մեղեդիէն չհեռանալ:

Գրեցիր հիւսիսային Ափրիկէի հարցերուն մասին։

Քանինե՜ր մեռան։ Բայց մեր կեանքը կը շարունակուի։

Երեսունհինգ տարի է գարնան գեղեցկութենէն

չեմ կշտացած ու կը փորձեմ անոր հետ հոգեպէս վերածնիլ։

Տղոցդ համբոյրներ։

ԱՄԱՌ Է, ՍԻՐԵԼԻՍ

Խոլորձներս տակաւին ողջ են ու մինչեւ այսօր

Ծաղկած մնացին, բայց հիմա սկսած են

Իրենց երկար քունը մինչեւ աշուն։

Այդ իրիկուն երբ աչքերդ գոցեցիր եւ

բանատեղծութիւն մը արտասանեցիր,

սրտիս մէջ մեծ բան մը պատռուեցաւ

Ու հոգիիս մէջ թափանցեցիր։

Կը յիշե՞ս երբ հանդիպեցանք թանգարանը ու չկրցայ խօսիլ։

Այդ նկարները աչքերուս առջեւ են տակաւին:

Երեսունհինգ տարիէ ի վեր քեզի կը սպասէի:

Բարեւներ անծանօթ մօրդ։

ԱՇՈՒՆ Է, ՍԻՐԵԼԻ ԲԱՐԵԿԱՄՈՒՀԻ

Օրերը կը կարճնան ու գրելու համար

Աւելի ճիգ պէտք է։

Կ’ուզեմ անդադար դուրսերը պտտիլ

Ու բնական լոյսին հետ խաղալ։

Այս շաբաթ քու հալավա պի ժիպնը

Պիտի սարքեմ։ Քսան տարի առաջ

Երբ հոս կ’ապրէիր այս անուշեղէնը

Պատրաստել սորվեցուցիր ու միշտ քեզ կը յիշեմ։

Թէյ խմելու օդ է, ընկերուհի ճա՛ն։

Քոյրերուդ՝ բարեւներ։

ԼՕԼԱ ԳՈՒՆՏԱՔՃԵԱՆ

Նիւ Եորք

Այս բանաստեղծութիւնը լոյս տեսած է ՀԱՅՐԷՆԻՔ թերթին մէջ, Մարտ 11, 2016

Reading in New York City

#ZICPoetry

Live from Holy Cross: Lola Koundakjian reading Rouben Sevak

Click to hear the audio segment

Lola Koundakjian - photo by Khatchik Turabian

ԳԻՆՈՎ ԳԻՇԵՐ

Օդին մէջ խունկ կայ, օդին մէջ համբոյր,

Օդին մէջ գգուանք, օդին մէջ գաղջ բոյր.

Բի՜ւր, բիւր դիցանոյշ կարծես շշնջեր

Ջորսդիս, այս գիշեր օդին մէջ ինչե՜ր…։

Ցայգին մէջ թրթռում մը կայ անդադրում,

Սիրոյ պէս հըզօր, սիրոյ պէս տրտում,

Հազար աստղ կարծես մէկ-երկու պաչեր

Վերեւս, այս գիշեր երկնքին մէջ ինչե՜ր…։

Լիճն արծաթ փրփրով վե՜ր կը սլանայ,

Ամէն ալեակէ մէկ-մէկ սիրենա

Ինձ կախարդ հրաւէր կարծես շշնջեր .-

Այս գիշեր լճիս ծոցին մէջ ինչե՜ր…։

Ա՜խ, տաք սիրտ մ՛ըլլար, երկու թաց աչեր,

Գլուխըս սիրոյ կուրծքին վրայ հանգչէր.

Թեւերս իր մերթ թեւին վրայ խաչէր…

Այս գիշեր գինո՜վ սրտիս մէջ ինչե՜ր…։

ՌՈՒԲԷՆ ՍԵՒԱԿ, ԵՐԿԵՐ, 1986, Antelias, Lebanon

Lola Koundakjian: Awakening

Click on the link to hear the audio recording of Awakening, read by the author,

There is a moment before you realize you are awake,

a split second, before the gentle whisper from the heater,

before the need for a glass of water,

or the removal of the sweater the cold night made you wear.

A moment, when your mind is occupied by a picture,

before grey cells remember tomorrow's agenda, or

realize that morning is quite far off

and the coffee is not already made.

A pause before the regurgitation of last night's program,

the excellent book turned into a bad film,

the zests of the salad at dinner time,

the fruity flavors of that red zinfandel.

Before the body overrules the mind to get up, or

turn in bed and return to oblivion,

end the interregnum, ignore it completely,

or take pen to paper and record it gently.

This poem has appeared in the Fall 2013/Spring 2014 issue of Big City Lit

Լօլա Գունտաքճեան։ Ի՞նչ ընեմ…

This poem has appeared in the December 2013 issue of Horizon Weekly's Literary insert. 

Lola Koundakjian: A trip to Egypt

Two friends announced they were planning
To discover Cairo and the desert
I said I’d go remembering my school trip there --
My twelve-old self touring Giza and the pyramids,

Stopping for tea at the Mena House,
Taking a boat ride to King Tut’s tomb,
An overnight train ride to Karnak-Luksor
and the Valley of the Kings.

The following week I sold my camera
a beautiful single lens reflex Nikon
with a gorgeous macro lens.
I was young, fearless and ready for heat stroke.

The men were giddy with excitement,
We talked about shots and malaria pills,
Eating great food on a student budget.
In my mind I visited the souk with endless
Stalls of ladies gallabiahs,

Ate dried dates coated in chocolate,
And bought books by the new Nobel laureate*.
But I never made it to the tarmac at JFK.
The camera paid that month’s rent.


Published in Mizna, Volume 13, Issue 2, 2012

* Naguib Mahfouz, Nobel Laureate in Literature, 1988.

Лола Кундукян

Подорож до Єгипту

Двоє приятелів сповістили,

що хотіли б відвідати Каїр та пустелю. 

Я сказала, що поїду, пам’ятаючи про шкільну подорож-- 

коли, дванадцятилітньою відвідала Ґізу та піраміди, 

Зупинялися тоді на чай у Мена Гаузі, 

Пливли човном до усипальниці Короля Тутанхамона, 

А нічним потягом - до Карнак-Луксора

та до Долини Королів. 

Наступного тижня я продала свій фотоапарат 

чудовий Nicon з дзеркальною лінзою 

та прекрасним макро об’єктивом.Я була підлітком

І нічого не боялася, навіть теплового удару. 

Чоловіки були запаморочені й піднесені, 

Ми говорили про заштрики та піґулки проти малярії, 

Добре харчування як на бюджет студента 

Подумки яуже швендяла базарчиком довгими 

рядами жіночоих сукенок, 

та смакувала сушеними фініками,залитими шоколадом, 

А придбавши книжки нового нобелівського лавреата. 

я ніколи не доїхала до летовища JFK. 

Тепер фотоапарат коштував місячну квартплату за житло..

Переклад Василя Махна

A review published by the Zohrab Center, New York City

Many thanks to author Jennifer Manoukian for this review published on 10/5/2011. 

The original link may be found at http://zohrabcenter.com/2011/10/05/armenian-poetry-project/#comment-559

-- Lola Koundakjian, Curator and Producer

The Armenian Poetry Project has been an essential resource for readers interested in Armenian poetry since its founding five years ago. Formatted as a blog, the site features daily posts with poetry from both nineteenth and twentieth century masters, like Taniel Varoujan and Vahan Tekeyan, and lesser known contemporary poets writing around the world. Although the majority of the poems are written in Armenian, in an attempt to more accurately represent the diasporic nature of the Armenian people, the site also includes a significant number of poems written on Armenian topics, but in languages more familiar to the poets. Additionally, English or French translations occasionally accompany the Armenian text to expand the reach and impact of Armenian poetry beyond Armenian-language readers.

Created and maintained by Lola Koundakjian, the Armenian Poetry Project is the largest compilation of Armenian poems available free of charge online and is the only site to so dramatically span eras, continents and languages. The site also includes audio recordings of select poems, available to download and listen to on your iPod, and a RSS feed that can be activated to deliver a new poem to your inbox each morning.

Koundakjian’s noble efforts are surely making Armenian poetry more relevant and accessible to a younger, more technology-oriented generation of Armenians by allowing them to become better acquainted with another facet of their heritage in a modern way. The shared ideas and human emotions that these Armenian poets convey through their poetry transcend national boundaries and time-periods and foster in their readers a solid connection to their past and a sense of belonging to the vast network of Armenians living and writing throughout the world today.

"The Accidental Observer" poetry collection now available

Lola Koundakjian's first poetry collection is now available for purchase. Click below to purchase a copy of  "The Accidental Observer" online.









Praise for The Accidental Observer


The poetry reading community owes a huge debt of gratitude to Lola Koundakjian for her years of service to the art, making the work of Armenian poets, writers of Armenian ancestry in many languages, available to readers world-wide with her Armenian Poetry Project. Now, we meet Lola herself in three languages…and it’s about time!
— Diana Der-Hovanessian




Lola Koundakjian's first collection reveals a curious and prescient mind roaming the landscapes of our collective illusions – and disillusionments. Through her spare style and a measured economy of language, she manages to decipher the banality of the everyday on one page, and, on the next, dissect the anatomy of suffering. Insightful and poignant, this is the work of a meticulous observer, and an acutely aware consciousness.
— Amir Parsa




These poems of longing and grace are the kind we pass from friend to friend. How wonderful to find them in three languages, each proclaiming their own bright joy.
— William Michaelian




These poems tread lightly but so perceptively. In delicate language and in three tongues, the poet takes us on a winding journey, a walk through “the dew intertwined with mist” on the path leading to and from love, to and from a lover who is now there, now absent. This theme is played out sensitively against backdrops of New York, with echos of the Middle East and Armenia sounding sotto voce. A vignette of a garden on West 87th street with a mulberry tree and “crushed ripe mulberries” evokes loss, love and childhood. From this miniature of New York, Koundakjian shows us far places freshly — Firenze and Toscana, afternoon coffee in Spain and an evocation of Morocco. The Armenian and English texts are transpositions of her perceptions into the different cultures, each rewarding in its own modality and in the meaning to be found in the place between them.
— Michael E. Stone




“y desapareces/ dejándome recuerdos/ bocados apenas” así inicia Lola Koundakjian su potencia evocadora. Así, dando nombres a los gestos íntimos de un pasado que se le hace pedazos en la memoria. Así, sus poemas, como un libro de viajes, recorren las sensaciones en imágenes que agregan futuro a lo ya sucedido. Olores, sabores y miradas que conforman memoriales cuyo objetivo es transformar el espacio de escritura en espacio conmemorativo. La densidad de Koundakjian reside en ofrecer ternura a la resistencia, en acordar una cita agradecida con sus raíces produciendo su propia perpetuación. El rito de la palabra hace justicia, nombra el destino del poema junto a su lector; su calidad de testigo.
— Ana Arzoumanian


Lola Koundakjian continues to open doors with her passion for poetry. These spare but heartfelt pieces have several faces and textures because of the work she has done with their translations. An ambitious project that only a poetry advocate such as Lola can deliver.
— Armine Iknadossian




Lola Koundakjian goes after real moments, and she does so quickly, concisely, masterfully--as if she is in panic of losing that rare afternoon light or the playful shadows cast over Central Park by the accidental cumulus clouds. She's like those rare poet-photographers that must work swiftly if they want to capture the moment just right.
— Shahé Mankerian


“It is hard to find a better advocate for poetry across
culture and time than Lola Koundakjian, and this
collection is good hard evidence.”
— Alan Semerdjian


“A trilingual volume of nostalgic reflections on the
four seasons, filled with exotic aromas and flavours,
drawing from the East and West, from Armenia and New
York, from beyond and within, and in search of our
common destiny.”
— Alan Whitehorn

Inside Out: Armenian Perspectives in Poetry and Prose

GARTAL 

& 

the Armenian Poetry Project 

present 

Inside Out: Armenian Perspectives in Poetry and Prose 

Nancy Agabian

Michael Akillian 

and Lola Koundakjian 

Thursday, October 28, 2010 

6:00 PM 

Gallery Z 

259 Atwells Ave 

Providence, RI 02903 

401-454-8844 

www.galleryzprov.com

Uptown Stroll Podcast

Northern Manhattan is a mix of various cultures and languages. As part of June's 8th Annual Uptown Arts Stroll Author and host of the Sunday Best Reading Series Patricia Eakins curated the event Uptown Voices: Writing Across our Cultures, an evening of short stories and poetry read by authors in their native languages. The authors agreed to repeat their performances for the Manhattan Times, which recorded their readings and developed this podcast.


Click here for Lola Koundakjian's portion of the podcast here.

Live from the Bowery Poetry Club: Lola Koundakjian

Gartal and the Armenian Poetry Project are proud to release this audio clip recorded live at the Bowery Poetry Club in New York City on April 2, 2010. Click to hear Lola Koundakjian’s reading of her poem, Les poètes.

Les poètes sont des

Marchands de mots.

Magiciens nocturnes,

ils sont parmis nous

Fantômes transparents

Traversant nos veines

Nos poumons

Nos coeurs

Laissant des traces de beautés

D’esperance,

Prenant nos sanglots, et nos soucis

Vers un autre monde où ils s’abrittent quans nous courrons derriere le train-train du quotidien.

Et quand nous dormons, ils retournent poser des rêves et des baisers dans nos coeurs et sur nos lèvres.

Quote for the month of May

*****

Հրեշտակ՝ փոխան ծաղկեպսակի:

Լօլա Գունտաքճեան

******

At the Bowery Poetry Club

Originally uploaded by nkaramya

At the Bowery Poetry Club

Originally uploaded by nkaramya

Լօլա Գունտաքճեան։ Գալով անցեալին

Click here for the audio segment of Speaking of the past read by the author.

Կը քալեմ յիշատակներուս հետ

Քայլ առ քայլ փողոց առ փողոց

Կանանչ լոյս յառա՛ջ

Կարմիր լոյս կա՛նք։

Ա՛ջ, ձա՛խ, ա՛ջ, ձա՛խ

Շնչելով, աշխոյժ ապա՛ հոգնած։

Անցեալը պղտոր է.

Որու՞ մասին էր վերջին մտածումս.

Կլիման կարծես օգնեց։

Անձրեւ, անձրեւօտ է այսօր,

Կ՛անձրեւէր այդ օրը, միթէ՞։

Այո՛ անձրեւանոց մը կար ձեռքիդ

Ես անորագ հագած էի եւ

Կզակս թաց էր – կը յիշեմ։

Կանանչ լոյս յառա՛ջ

Կարմիր լոյս կա՛նք

Եւ արդէն դիմաց անցայ հանդիպման։

Անձրեւանոցդ մեծ էր եւ երկուքիս պաշտման …

բայց շուտով տեղատարափը դադրեցաւ։

Երեսիդ ժպիտ մը կար։

Ա՛ջ, ձա՛խ, ա՛ջ, ձա՛խ

Ձեռք ձեռքի.

Դուն անձրեւանոցդ բռնած ու ես անորաքով.

Մի քանի փողոց եւս

Մի քանի վայրկեան եւս։

Կանանչ լոյս յառա՛ջ

Կարմիր լոյս կա՛նք։

3 Դեկտեմբեր 2009

Speaking of the Past

I walk in the company of my memories

Step by step,

Street by street.

Green light, go!
Red light, stop!

Right, left, right, left.

Breathing deeply, and then tired.

The past is getting dimmer.

Who was I thinking about a few minutes ago?

The weather seems to help me remember.

Rain, it’s raining, today.

Was it raining on that day?

Yes, there was an umbrella with you

And I was wearing an anorak

And my chin was wet – I remember.

Green light, go!

Red light, stop!

And I cross the street for the meeting.

The umbrella was large and protected us both,

And soon the rain stopped. There was a smile on your face.

Right, left.

Right, left.

Hand in hand.

You’re with your umbrella and I am wearing my anorak

A few more streets

A little while yet.

Green light, go!
Red light, stop!

December 3, 2009

Translated by the author

Lola Koundakjian: Six Balloons

Six balloons, illustration by Alan Semerdjian, based on the poem

Six happy balloons,
six orange balloons went uptown to enjoy the New York Philharmonic in Central Park.

But it rained, in fact it stormed that evening.

The six happy balloons were
quickly saddened, their multicolored ribbons were stained, they were bombarded by rain drops.

So they went home, scarred;
one didn't make it through the night, two others wouldn't stay aloft.

And, on day two, there were none.


July 14, 2007

Six Ballons

Six joyeux ballons oranges
six ballons se sont levés
dans les airs pour écouter
l'orchestre philarmonique de New York, à Central Park.

Mais il a plu, dans la soirée, il a même fait du tonnerre
les joyeux ballons très vite se sont remplis de tristesse
leurs rubans tout bariolés se sont tachés sous la pluie

Ils sont rentrés chez eux
détruits
l'un d'eux ne passa pas la nuit,
deux des autres ne savaient
plus comment rester en l'air

Lorsqu’on fut au second jour,
Ils avaient tous disparu




Traduit de l'anglais par Sylvie M.  Miller

September issue of PAKIN

The September 2009 issue of Pakin has just appeared in Beirut, Lebanon. I am humbled that my work was published in it.


- Lola Koundakjian

Quote for the month of May

Գործը չի՛ վերջանար.
կեանքը կը վերջանայ:



Լօլա Գունտաքճեան