Mark Gavoor: it's complicated

it's complicated
you said and sighed.

you're telling me
i thought and sighed

it's life though
the complexities
the divine comedy
of navigating
the hormonal seas
and synaptic byways
foraging for tender moments
enchanted by the
attractive promise
of swelling hope
and yet, in the end,
mystified by...

well, most of it.

We are grateful to Mark for sending us three new pieces. This one, once again, from his blog. 

Mark Gavoor: your mujadara

it's called 'everyman's dish'
a simple steaming pot of three
or maybe ten ingredients
lentils sorted to remove the wee stones
the cracked wheat of the bulgars
onions chopped and caramelized
some kind of stocky brothy
almond milk bullionaire chicken
or beef or just plain old water
spices and garnishes steeped
with love and tradition of the
very region you are named for


i have never tasted yours...
they say is the best ever, here
or there, in this hemisphere
or that, heck, maybe the planet

but i have been nourished, often,
by the mujadara of your soul
by the mujadara of your heart
the mujadara of your very being
with every little look you give
every little thing you say...

every beautiful note you sing
laden, dripping, with joy or pathos
even better when it is
both at the same time

This poem was sent by the author. It was first published on his blog. 

Mark Gavoor: Maqam choonim Մախամ Չունիմ

if…
i could only imagine it
i can’t even

an ideal, a concept,
a perfection i want
to improvise for you
better than any poem
better than any letter
better than any
mere word or melody

a taksim, a chant,
an older than old-school lament,
the good kind, that brings us to
a peace you so need and deserve

it’s there, etched in our souls
coded in our dna
i am not good enough
or worthy enough, not able,
to extract it and even less able
to play it…

it is there, i feel it
it is sweet
    but not too sweet
it is sad
    but not too sad
it is joyful
    but not very happy

in a maqam no one
has ever heard or played
but sounding so very
familiar

so very familiar…

Mark Gavoor is Associate Professor of Operations Management in the School of Business and Nonprofit Management at North Park University in Chicago. He is an avid blogger and oud player. This poem appeared in the Armenian Weekly on Oct 30, 2025

Իգնա ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ: ԲԱՌԵՐՆ ԱԼ ԿԸ ՅՈԳՆԻՆ

Բառերն ալ կը յոգնին
Դարերու բեռը շալկած
Բառերն ալ կը մաշին
Յոգնաբեկ թել թել կը թափին

Ժամանակի ապերախտ յորձանքին հետ
Կը կորսնցնեն իրենց իմաստն ու փայլը անհետ

Սերունդներու ժառանգն են բառերը
Բիւրաւորներու բերրի բերքն է բառերու բեռը

Բառերն ալ յաճախ կը յոգնին - կը մաշին
Կþառանձնանան - կը մոռցուին
Բառարաններու էջերուն կþապաստանին
Հոն կը հանգչին - կը ննջեն
Մինչեւ որ օր մը գրիչ մը զանոնք
Վերստին կեանքի կոչէ

Բառերն ալ կը յոգնին - կը մաշին
Միայն երկու բառ ժամանակին կը դիմադրեն
Միշտ նոր - միշտ ամրապինդ
Մին «յոյս»ն է - միւսը «սէր»ը




3.11.2025 «Մարմարա»