Alan Whitehorn: Olden Times

These days

I am reading lots

Writing less

Worrying more

And mostly aging.

Alan Whitehorn

Ռուբէն-Խաժակ։ Մասունք գագաթից

Բան կա՞յ քարից աննշան,
Անկարեւոր ու անիմաստ.
Բայց դու,
Դու ուրիշ ես...
Յատկանշական.
Բեկոր թանկագին,
Մասունք սրբազան...



Սեպտեմբեր 2013, Թորոնթօ

Alan Whitehorn: Traveling Slower

As I gaze out upon the large intercity expressway,

I know all too well that I am no longer speeding in the fast route.

I am now in the slow lane.

But at least, I am no longer stopped in the parking lot.

And the old engine is still running,

although I can hear creaking sounds that have never be present before.

I just hope the car body and engine hold up a little further.

I still have a long way I want to go.

Rupen Khajag: Chip Away

Chip away
At the stone that is life
And see what may lie
At the core,
Deep inside.
See what may come,
What may be
Once you are done
Scraping away
Scratching the surface.
Be the first
To touch your creation
To see the secrets
Stuck inside
All this time.

It is yours.
It is you.

You are a memory
Etched in stone.

Rupen Khajag, 2018


Rupen Khajag is a Canadian-Armenian poet. This work appeared in the Armenian Weekly.

ՓԱՆՈՍ ՃԵՐԱՆԵԱՆ: ԵՐԿՏՈՂ՝ ՀԵՌԱՒՈՐ ԸՆԿԵՐՈՋ ՄԸ

Երէկ,
ամբողջ օրը
վայրի բադերու գաղթը դիտելով
խոտերը դեղնեցան.հիմա,
այդ խոտերուն մէջ կանգնած
ուռիները
երեխայի պէս կը դողան.
անոնք կարծես կը նախազգան,
թէ անսպառ իր ջերմութեամբ իրենց ողջագուրումը
եղեւնաբոյր հովերու հետ,
պիտի վերջինը ըլլայ…
Օ՜, տեսնէիր
ծառ ու ծաղկի իրարանցումը տենդոտ,
վերջին ակնարկ մը նետելու
մառախլապատ հեռուներէ աւելի՛
այս անծանօթ ափերուն,
ուր՝ կռունկի երգը միայն կը հասնի…

Մոնթրէալ
Սեպտեմբեր 2017

Նարեկ արք. Ալեէմէզեան։ ԵՐԿՆԱՒՈՐ ՄՍՈՒՐԸ

«Մանուկ ի գիրկս մեր գգուեցաւ այսօր»

(Շարական)

Այսօր

    տանս դիմաց գտնուող փոքր հանրապարտէզին մէջ

    մշտադալար մեծ ծառին տակ

    մէկ ամիս առաջ յարդարուած

    սուրբ ծնունդի մսուրը

    սրիլանքացի բանուորներ քանդեցին

    եւ Սուքլինի կանաչ բեռնատարի 

    աղբերուն խառնելով տարին…

Գունաւոր եւ շողշողուն

խաւաքարտերը

լոյսերը 

արձանիկները 

հրեշտակները 

զանգակները 

եղնիկները 

գնդակները 

ո՞ւր գացին

Գալ տարի նոր մսուր պիտի շինե՞ն
              մսուրին առջեւ նկարուող մանուկները նորէն պիտի գա՞ն

Տուն-խաւաքարտերուն

յոյս-լոյսերուն

խոնարհութիւն-արձանիկներուն

ժպիտ-հրեշտակներուն

երջանկութիւն-զանգակներուն

եռանդ-եղնիկներուն

խաղ-գնդակներուն

խանդ-մանուկներուն

սպասող ծառը մնաց՝ 

Մանուկ Յիսուսի գգուանքով զարդարուն

Շինել-քանդել, քանդել-շինել

       այսպէս՝

       ժամանակի նոյն խելայեղ վազքը

           կեանքը օրէ-օր իր աւարտին կը դիմէ

Օրուան ընթացքին

      կեանքի՛ն գացող

քանի-քանի՜ ինքնաշարժներ կը սուրան ծառին առջեւէն

քանի-քանի՜ ամպիւլանսի խաչանիշ ճերմակ/կարմիր

մեռելատան սեւ մարդատար տուփեր

              նո՛յն կենսայորդ հեւքով

զիրար կ’ողջունեն…

Մանո՜ւկ Յիսուս

                     երկնաւոր մսուրէդ հսկէ՛

                                մարդոց հոգիները չքանդուին

                                       գգուէ՛ – թող միշտ կանաչ մնան

Նարեկ արք. Ալեէմէզեան

10 Յունուար 2014                                                                                                    

Նարեկ արք. Ալեէմէզեան։ ԼՈՅՍ ԶՈՒԱՐԹ

«Եկեալքս ի մտանել արեգականն տեսաք զլոյս երեկոյիս» (Ժամագիրք)

Կիակմուտքի ղօղանջ-հրաւէր

աստուածակոչ տիրական մագնիս

                                                                   լոյս ճրագ

                                                                            լոյս կենդանի

                                               

Մինչ արեւը քուն կը մտնէ

                  երեկոն սիրտերուն մէջ զուարթ լոյսը կը վառէ

Հրեշտակական անդորր

                  զուարթուն թեւաբախում

                               զուարթերես սրբութիւն

ՏԱՃԱՐԸ ԼՈՅՍ ԿԸ ԲԱՇԽԷ

                                                           

Երկնայիններ եւ երկրայիններ լոյս-երգը կ’ըմպեն

Աստուած անդադար կը փառաւորուի

                 հոգեզուարթ պահը մեզ մինչեւ կիրակի կը տանի…

Տէ՜ր սքանչելի լոյսիդ աղօթարան դարձուր մեր հոգի-տաճարները

                             գիշեր-ցերեկ – յաւիտեան

Նարեկ արք. Ալեէմէզեան

21 Յունուար 2014                                                                                                     

Նարեկ արք. Ալեէմէզեան։ ՈՐԴԵԳՐԵԱԼԴ ՄԿՐՏՈՒԹԵԱՄԲ

«Որդեգրութիւն շնորհելով ի ձեռն մկրտութեան» 

(Շարական)

Ընկերոջս տղան՝ Հայկը կիրակի օր կնքեցինք

                                          ան Աստուծոյ տղան դարձաւ

                                                   կնքահայրը ես էի

Ջուր աղաւնի միւռոն

Հաւատք յոյս սէր

                                                       եւ մկրտութիւն

«Ընղայ»

«Ընկայ»

«Ինկայ»

«Ծնծղայ»

«ԸՆԾԱՅ»      

           … եւ մկրտութիւն

Յանուն

Հօր/հաւատք/ջուր

Որդւոյ/յոյս/աղաւնի

Հոգւոյն Սրբոյ/սէր/միւռոն

                                                                                                ՄԿՐՏՈՒԵՑԱՒ…

Լոյս կը ճառագայթէր եկեղեցիէն աւազանէն Հայկէն

Տէ՜ր լուսատօնովդ միշտ ջերմ պահէ՛ բոլոր Հայկ/Հայկուհիներուն հոգետունը

Նարեկ արք. Ալեէմէզեան

18 Յունուար 2014