ԳԱԼՈՒՍՏ ԽԱՆԵՆՑ: Սրտի խոսքեր

Click to hear the audio clip Սրտի խոսքեր read by Lola Koundakjian.


Ես դժվար անցա զառիվերը նեղ
Հավատքիս ճամբին լույսի չհասա
Իսկ հիմա կարծես հորիզոն չկա
Ձգտելու համար,
Ազատ, անկաշկանդ երկինքներ չկան
Երգելու համար:

Մարդիկ չեն լսում ու չեն հաւատում,
Որ մեկը կը գա: Ասում են մարդիկ
- Սիրերգություն է՝ գիրը հույզերի,
Քաղցածի համար սնունդ չի բերի
Ոչ էլ հաղթանակ:

Ես հավատում եմ , որ մարդիկ կը գան
Նոր երազներով,
Ուստի փայլում եմ ինձնից դուրս եկած,
Որ ժպիտ տեսնեմ
Ու գտնեմ մեկին՝ հաւատքի զինվոր,
Որ բարեւս տամ . . .

1996 թ.

ԳԱԼՈՒՍՏ ԽԱՆԵՆՑ
(1910-1998)

ԳԱԼՈՒՍՏ ԽԱՆԵՆՑ: Ի՞նչ գրեմ

- Ես էլ ի՞նչ գրեմ,
Օրերը գալիս, գնում են անդարձ,
Կյանքիս թելն է անվերջ կարճանում,
Հասնում սպառման:

- Ես ինչպե՞ս սիրեմ,
Իմ սիրածների դեմքին խնդություն,
Հրապույր չկա, ոչ էլ ցանկություն ...
- Դուրս գամ ասպարէզ, վազեմ անարգել,
Ձայն տամ ու երգեմ,-
Աստղերը լսեն ...
Բայց այս օրերին մարդիկ վրդովված,
Ազատ չեն լսում:

- Ես ինչպե՞ս խոսեմ,
Քաղաքի երգը աղմուկ ու մորմոք,
Ոչ ոք բարձրաձայն չի խոսում անհոգ ...
- Սրտանց ճչում եմ ,-
Ճիչս արձագանքը կունենա՞ մի օր:

1996 թ.

ԳԱԼՈՒՍՏ ԽԱՆԵՆՑ: Աշունն Ու Ես

Արդեն աշուն է, անժպիտ աշուն…
Ցուրտ ու դեղնածամ քամի է շրջում,
Թախծադեմ կնոջ շնչից են թոշնել
Ծաղկունքն ու ծառեր:

Գիտեմ քեզ աշուն,
Ես հիմա արդեն ձմեռս եմ ապրում,
Շունչ ու շրշյունդ տրտում, դառնավիշտ,
Ինձ հիշեցնում են իմ ընկերներին,
Որ ռազմի դաշտից հեռացան ընդմիշտ:

Բանաստեղծորեն ապրել եմ ուզում,
Հեռանալ, փախչել քաղաքի հոգսից,
Բնության գրկում երգել անտրտում.
Հիշել երբեմնի իմ սիրածներին
Անցած, անմոռաց:

Ոսկեվարս աշուն, քամի ու շրշյուն,
Լացում են կարծես թփեր ու ծառեր,
Նւագում է մեղմ՝ քամին տրտմաշունչ,
Իմ սրտում տրտում կան անբառ երգեր:

ԳԱԼՈՒՍՏ ԽԱՆԵՆՑ: Գիշերը

Գիշերն է գալիս, միշտ ժամանակին
Երբ կա հոգնություն, քնելու կարոտ,
Բայց ո՞վ է քնում…
Այս մշտադղորդ հոգսերի բովում
Ոչ ոք չի քնում:

Գիշերվա մեջն եմ,
Մտքեր, պատկերներ, անգույն, այլանդակ
Խուժում են վրաս
Ալիքների պես գազազած ծովի.
Եւ ես չեմ քնում,
Հոյսի պալատի վերակառուցման
Մուրճերի ձայնն եմ անընդհատ լսում:

Դարյաքենար, օգոստոսի 17, 1995թ