ԳԱԼՈՒՍՏ ԽԱՆԵՆՑ: Գիշերը
Գիշերն է գալիս, միշտ ժամանակին
Երբ կա հոգնություն, քնելու կարոտ,
Բայց ո՞վ է քնում…
Այս մշտադղորդ հոգսերի բովում
Ոչ ոք չի քնում:
Գիշերվա մեջն եմ,
Մտքեր, պատկերներ, անգույն, այլանդակ
Խուժում են վրաս
Ալիքների պես գազազած ծովի.
Եւ ես չեմ քնում,
Հոյսի պալատի վերակառուցման
Մուրճերի ձայնն եմ անընդհատ լսում:
Դարյաքենար, օգոստոսի 17, 1995թ
No comments:
Post a Comment