Sylva Boyadjian Haddad Reading at the Lincoln Public Library, Lincoln MA

Sylva Boyadjian Haddad will be reading her poems and excerpts of her memoir at the Lincoln Public Library, Lincoln MA, on November 8, 2015 2:00 PM

ԳԻՐՔ ՄԸ ՀԵՂԻՆԱԿ ՄԸ։ Թամար Պոյաճեանին «Ինչ որ է ան է» հատորը

 

Antares (Publisher) Անտարես (Հրատարակչութիւն), 2015 Yerevan 

Experimental poetry in Western Armenian

Թամար Պոյաճեան միջնադարեան եւ տարբեր ազգերու գրականութեան դասախօս է Միշիկանի պետական համալսարանին մէջ: «Ինչ որ է ան է» գիրքը լոյս տեսաւ Երեւանի մէջ։

A reading in New York City, November 19, 2015

ԻՆՏՐԱ: ԴՐԱՑԻ ԿԱՏՈՒՆ

Երբեմն եկուր` կատու,

Դուռնէն նայելու...
Երբոր անօթի ես,
Իմ տունս եկուր շիտակ.
Ու մլաւիւնդ երկար
Ու ցաւագին,
Երգէ մենութեանս մէջ
Ուր վիշտերը կ'ապրին...
Միտքս` քաղցր ու դիւային
Տեսիլներ կը փնտռէ...
Երբեմն եկո՛ւր, թո՛ւխ կատու
Կանանչ նայուածքով`
Դուռնէն նայելու...:
Ես ոսկոր պիտի տամ քեզի.
Եւ ձուկի պոչեր.
Որպէս զի նիհար կողերդ
Խնջոյք մը ընեն...
Եւ տխուր հապճեպով
Քու ճաշդ դիտեմ ես.
Մի վախնար, ես կը խորհիմ.
Ես չեմ շարժիր բնաւ.
Ափսո՛ս որ չեմ շարժիր...
Բռնելու քեզի,
Ո՛վ անծանօթ աղքա՛տ կատու,
Շոյելու համար վտիտ ծոծրակդ
Ուրկէ դիւայնութիւնդ կը ծնի:
Իմ տունս եկուր երբեմն.
Ես ուտելիք պիտի տամ քեզի.
Ձուկի պոչեր
Ու ոսկորներ հաւու:
Եկո՛ւր աղքատ կատու,
Կանանչ նայուածքով,
Դուռնէն նայելու...:

Արտատպուած 2014ին Սարգիս Խաչենց-Փրինթինֆօ հրատարակչատան կողմէ տպուած Ինտրայի «Հովին Ձայնը» ամբողջական երկերու երկհատորեակին Ա հատորէն.

ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ։ ԵՌՄԱՆ ՎԱԽ

Փոքրացել է

ճաշի կաթսան մեր տան,

ու ապրում եմ մանուկներիս՝

հորս ու մորս հետ,

որոնց բնից ճյուղատարած

շիվ առ շիվ, թոռ առ թոռ՝

կարոտը խուլ

երկրից երկիր

արձագանքող

սիրտը նրանց

քրքրել ու քարտեզել է:

Փոքրացել է 

ճաշի կաթսան մեր տան,

հստակում է զարկերը իր

լռության մեջ

ծերացած, հին ժամացույցը,

ճաշն եփելիս էլ շտապելու

ոչինչ չկա,

ոչ էլ՝ շուտ է:

Լռությունը այնքան բութ է,

կար ժամանակ՝

երազանք էր

պատերից ներս

երեկոյան մենությունը,

որ խռովքս փռեմ թղթին:

Հիմա տանը

նույն աղմկող լռությունն է,

ու… չի գրվում:

Փոքրացել է

ճաշի կաթսան մեր տան,

մեծ է միայն երանելի երկվորումս, 

որ մեր տանը

թե՛ ծնող եմ, թե՛ երեխա:

Երեք օր է իմ ապակուն

զարկվում է նույն թռչունը՝

երկու լուրը ստացա արդեն,

երրորդ լուրը ուշանում է,

վախենում եմ՝

ծերանում են մանուկներն իմ,

ծերանում են,

կաթսայի մեջ

շահասպրամը դեռ բուրում է...

ԱՐՈւՍՅԱԿ

Video of Tamar Boyadjian's "it is what it is" book event at Abril Bookstore

Ապրիլ Գրատուն կը ներկայացնէ Թամար Պոյաճեանի «ինչ որ է ան է» գրքի շնորհանդէսը Հոկտեմբեր 4, 2015 Ապրիլ Գրատուն։ Գիրքը կը ներկայացնէ Կարեն Ղարսլյանը։ Abril Bookstore presents the book release reception of Tamar Boyadjian's "it is what it is" on October 4, 2015 at Abril Bookstore. Introduced by Karen Karslyan.

Karen Karslyan featured in Poetry International's website

Poetry International is a world class literary magazine based on the campus of San Diego State University which caters to an international community of poets.

Click on this link to read the original piece in Poetry International's website, including the poem below which appears with its translation.

Ուռենիների այգում

Ճաքճքած շուրթերի թեփերը սոսափում են
Ուռենիների այգում
Անպարզահունչ ցածրաձայն աղաղակները
Մառախուղի զարդեղենն են
Քամին խմբագրում է նրա աչքերի չափերը
Նրա կոպերը ծառերի սաղարթներից ծանր են

Ամենաստորին հոսանքալարին թառած
Մին ճռվողում է սի բեմոլ
Հարդարում փետուրները ապա ցատկում դեպի
Ամենավերին հոսանքալարն ու կենակցում ֆայի հետ
Կործանելով երաժշտության ավանդական տեսության հիմքերը

Նրա շուրթերը ճաքճքել են երկրաշարժից
Հազարավոր բառեր մնացել են
Փլատակների տակ
Պոկվում են ու ընկնում
Պարարտացնելով ուռենիների այգին
Որտեղ ինչ-որ մեկի բլթակները
Հպվել էին իր բլթակներին
Ու ձայն չէին հանել

Willow Garden

Tr. by Erica Blunt and Arthur Kayzakian

The scurfs of chapped lips rustle

In the willow garden

Unintelligible faint cries

Are the jewelry of the fog

The wind edits the size of her eyes

Her eyelids are heavier than tree foliage

Perched on the lowest power line

E chirps the tone C sharp

E preens then feathers to the highest

Power line and mates with F

Destroying the foundations of traditional music theory

An earthquake has cracked her lips

Thousands of words stuck

Under the ruins

They crumble and fall

Fertilizing the garden of willows

Where someone’s earlobes

Had touched hers

Producing no sound

Michael E. Stone: April 2015 in Yerevan

It was a mixed grill of

Genocide centennial,

manuscripts, friends,

my glad thanks to those

lovers of the treasures

that are hand-written

painted manuscripts, 

who welcomed

me from the first day 

for I share that love.

Those treasures of beauty,

of language, art, and craft

enfold within the power 

for a mighty transmutation

of victims into the bearers,

witnesses and lovers

of that history and beauty,

those songs and tales,

that the singers of this time

and the next will turn 

from unbearable pain 

into the imperative of life, 

of living, of breathing,

The pain of the past,

demands life, 

new birth.