Ոչ զիս մաքրէ,
ոչ ալ փորձէ համոզել
թէ մաքրուիլ ինծի պէտք է։
Հեռու ինձմէ կռկռացող սայլակդ,
որուն վրայ փաշայի մը պէս բազմած
զրահիդ մէջ ապահով,
ՙմէկ ձեռքիդ սուր, միւս ձեռքիդ …՚
աշխարհի շուրջ կը դառնաս։
Չըլլա՜յ անցնիս մեր թաղէն,
պարտէզիս դուռը ափ չառնես,
հիւղակիս դռան զանգակը չթրթռայ անցքովդ,
դուրս կու գամ ես, հաւատա՜,
ու վե՜րջ …
վերջդ…
Վերջը կը բերեմ։
Քիթիդ տակէն կը խնդաս
հաչոցին դէմ տողերուս .
Մելիքն ալ Ծուռին դիմաց նոյնն ըրաւ,
բայց Ծուռը լեռ բարձրացաւ
զգուշացուց ինքզինքէն ՙանվախները՚ քուն մտած։
Որ ստիպուած արթնցան։
Չգրգռես սատանային յիշատակը
հրեշտակեան օրերուն
երբ կարող էր դէպի երկինք
սխալ շարուած սանդուխները հիմնայատակ խորտակել,
անուններու կարծրութիւնը փուճ ընկոյզի կեղեւի պէս կոտրտել…
անոր հոգին չարացած
մաքրուելու պէտք չունի,
մլաւիւնդ այնտեղ ուժ չունի.
եթէ միայն մէկ քայլ առնէ դէպի ետ,
ա՜լ վե՜րջ…
վերջդ…
Վերջը կը բերէ։
Դուն գնա այն ամբոխին,
որ ճամբուդ զոյգ եզերքին
համբերութեամբ կամ անհամբեր
սայլիդ անցքին կը սպասէ.
թերեւս այս անգամ
Ձայնը աւելի բարձրաձայն խեղդէ,
ըմբոստին կուրծքը
վերջապէս
շքանշանի ասեղը խոթէ։
ես շատոնց է
փողոցէն տուն դարձած եմ։
Ինծի համար՝
ա՜լ վերջ,
վերջդ,
վերջը եկած է։
Նորա Պարութճեան
…Through, Forever!
Neither cleanse me,
nor try to convince me,
that I need cleansing.
Keep your squeaking cart away,
on which, sitting like a pasha,
safe in your armor,
“A sword in one hand and in the other…”
You encircle the world.
Do not dare pass through our turf!
Never darken my garden’s gate!
Don’t make my hut’s bell pulse at your stride!
Believe me, I shall come out,
and you…
Will be through…
Forever…
Beneath your nose, there is a sneer
at my barking lines.
Melik did the same facing Madcap,
but Madcap scaled the mountain
and alerted the napping “Fearless”,
who had to wake up.
Do not disturb daredevil’s recollection
In the days of angels,
when the scrambled stairs rising to heaven
can crumble forever to dust.
Aroused,
his angered soul
needs no cleansing,
your mewings are powerless there.
If he only took one step backwards,
it is over, you
will be through…
Forever…
Go to that rabble
that lines your road
waiting for your parade.
Maybe this time
the Voice may crack with a roar
the breast of the rebel,
once and for all,
may thrust in the pin of decoration.
For some time now,
I’ve been home from the street.
For me, it’s over --
You are forever
Through!
……………………..Nora Baroutjian
Translated by Tatul Sonentz
