Պարոյր Սեւակ: ԳԱՂՏՆԱԲԱՑՈՒԹԻՒՆ
—-Ինձ է յանձնուում
—-Ու ստիպում է ինձ`
Անվերջանալի գրկխառնումից
Ծնուում է ինքը` մեր արշալոյսը,
—-Որ թուխ ու շէկ է`
—-Որպէս խառնածին:
Երբ քայլում եմ ես հօր հպարտութեամբ,
Ասես լեռները, դաշտերն ու մարդիկ
—-Լուռ նայում են ինձ
—-Ու միտք են անում,
Թէ այսքա՜ն տգեղ ու այլանդակ հօրից
Ինչպէ՞ս է ծնուել մանուկն այս հրաշք…
DISCLOSURE
The night… is also my intimate.
When, like a dark woman, disrobed,
She yields to me and
Seduces me –
From our endless embrace
She, herself is born – our dawn,
Both dark and fair --
As a mulatto.
And hugging the day like a babe,
As I parade like a proud father,
Mountains, fields and folks
Stare at me in silence
And think –
How can such a miracle child
Issue from such a bizarre
And ugly father…?
…………………. Paruyr Sevak
Translated by Tatul Sonentz