Անդրանիկ Պետրոսյան: [Քո թափանցիկ, քո թավշե, քո նուրբ]

Քո թափանցիկ, քո թավշե, քո նուրբ

Աչքերի կոպերն եմ ես ուզում լինել,

Որ առավոտվա արևի լույսից

Չուզենալով փորձեմ բաժանվել,

Որ գիշերվա օրորի ձայնից,

Երբ աչքերդ ուզենաս փակել,

Իմ կարոտած անբաժան զույգին

Քնի շղարշով նրբորեն ծածկեմ:

Աչքերիդ կոպերն եմ ես ուզում լինել,

Որ ամեն վայրկյան քեզ արագ հպվեմ,

Որ թարթելուց խոնավ համբուրեմ,

Որ բացվելուց քեզ աշխարհը տամ.

Թեք ու լուսեղ քեզ համառ նայող,

Որ փակվելուց երազներ քեզ տամ.

Երազներ գունեղ սիրով ողողվող,

Ճկվող ու գոցվող,

Շոյող  ու թրջող,

Անընդհատ թերթող,

Անընդհատ թերթվող,

Լույսից կկոցվող,

Արևից բացվող,

Թարթիչներն իրար մեղմորեն հպող

Աչքերիդ կոպերն եմ ես ուզում լինել:

                                                 2011թ., ձմեռ