Տաթև Չախեան։ Սարերում քայլում է ուղտը...

Սարերում քայլում է ուղտը՝

կուզիկ,

լղար,

բազմաչարչար,

բեռան տակ կքած,

արևից խանձված,

անատամ,

հոգնած,

փայլուն ճառերից գլուխն ուռած,

մտքով՝ Անթալիայում ծովափին պառկած...



Ուղտից աջ կրակում են:

Ուղտից ձախ կրակում են:

Ուղտից վեր տեղում չեն:



Ուղտին գնդակ չի դիպչում,

որովհետև... ի՞նչ իմաստ ունի...

Ու ինքն արդեն թքած ունի,

որովհետև ուղտ է,

որովհետև շուրջն անապատ է,

որովհետև ուղտապանը չկա ,

որովհետև կրակում էին...



Հ. Գ.

Տառաճանաչ ուղտին անապատ չեն քշում:

Փամփուշտ խնայելու համար նախ բարձով կոկիկ

փակում են քիթ-բերանը:

Անապատի թվացյալ ազատությունը

չանապատի բացակայությունն է:

Հալումաշ ուղտի անատամ բերանը

մի չորացած բան են գցում,

որ նա ծամելով տարված չնկատի,

որ շուրջը կրակում են...

© 2018 Tatev Chakhian

http://www.tatevchakhian.com

Տաթև Չախեան։ Լեռներով շրջապատված ճահճոտ լճում...

Լեռներով շրջապատված ճահճոտ լճում

ապրում ենք ես ու երկու-երեք միլիոն ծանոթ ձուկ։

Ծովի մասին լսած բիձեքը վաղուց մեռել են։

Ժայռերը չեն շարժվում. հարմարվել ենք։

Ու մենք ձանձրանում ենք առավոտյան,

ու մենք ձանձրանում ենք կեսօրին,

մինչև գալիս է հյուրն ու մի տափակ քար գցում ջուրը։

Մենք՝ հուզմունքից շնչակտուր, թպրտում ենք,

ցատկոտում վեր-վար, բերանքսիվայր

լողում՝ շուրջպար բռնած, ոլոր-բոլոր-մոլոր,

պարուրաձև, գլանաձև, ձվաձև։

Ու մենք ձանձրանում ենք երեկոյան,

ու ձանձրանում ենք գիշերը...

Բացվում է օրը, ու սպասում ենք հյուրին։

Տաթև Չախեան



© 2018 Tatev Chakhian

http://www.tatevchakhian.com

Introducing to our APP audiences: TATEV CHAKHIAN

Tatev Chakhian is an Armenian poet and visual artist, born in Yerevan and currently living in Poland.

In 2016 she published her first volume of poetry titled “unIDentical” which was nominated for the 2018 European Poet of Freedom – the 5th edition of the Literary Award of the City of Gdansk and was published in Polish.

Selections of Tatev's poetry have been translated into various languages and published in anthologies and literary magazines in Austria, Poland, Iran, Russia, Nagorno Karabakh.

In 2016 Chakhian received the annual Obywatelska Polish magazine and the Polish literary award from Dionis Maliszewski. In Armenia, she was honoured with the Sahak Partev first literary prize from Catholicos Garegin II and the literary award of the first lady of Armenia.

She has participated in Poeziefestival Berlin, 2012; Literary Ark, in 2013-2014; and European Poet of Freedom 2018 literary festivals.

Tatev is the editor of www.iranliter.com which showcases translated contemporary Iranian poetry. She works as a teacher, editor and translator.

Her website is http://www.tatevchakhian.com

Quote for the month of May 2018

«Նոր է, նոր, նոր որ անհիմ
Այս հողերէն, թօթուելով մեր կեղծիքները բոլոր,
Այս քաոսէն կը ծնիմ։»

-Տեղատուութիւն եւ Մակընթացութիւն
Նիկողոս Սարաֆեան

It is as new, new, new, that from these foundationless
grounds, shaking off all our fictions,
I am born out of this chaos.

-Ebb and Flow
Nigoghos Sarafian

Translated by Hagop Gulludjian

The independence of the Republic of Armenia was declared on this day 100 years ago

Artsakh

"We Are Our Mountains"

Land-locked island, stye.
You always turn up

in the same idiot’s
eye. The same idiots

who don't get the most
idiotic thing

about you: You were once
Armenian, you are

Hye–

that is, wherever
you are cut off,

scattered, exiled
and/or broken,

wherever you are disenfranchised,
and/or dismembered,

you do and you do not die. You stay put,
and by staying put

—in your mountains,
as in your mass graves— 

you are re-
     membered,

and you multiply.

May 28, 1918-May 28, 1993

Zareh’s poem, composed for the 75th anniversary of the founding of the first Republic of Armenia, was written during the height of the Nagorno-Karabakh War. 

Arpine Konyalian Grenier reading in NYC

SATURDAY MAY 19, 2018 

FROM 4:30 - 6:30 PM 

ARPINE KONYALIAN GRENIER & MINA ZOHAL

Arpine Konyalian Grenier was born & raised in Beirut, Lebanon after the post-Ottoman era induced French rule of the region ended. Four of her collections have been published, another is forthcoming; recent work is at Journal of Poetics Research & Barzakh. She lives & writes in LA.

Mina Zohal is an Afghan American writer living in the United States.

AT THE ZINC BAR

82 WEST 3rd STREET

BETWEEN THOMPSON AND SULLIVAN STS. 

NEW YORK CITY 

$5 admission goes to support the readers 

Curators: 

The Segue Reading Series is made possible by the support of The Segue Foundation. For more information, please visit www.seguefoundation.com or call (212) 614-0505.

Curators: 

APRIL-MAY: Ana Božičević & Mel Elberg

These events are made possible, in part, by the New York State Council on the Arts with the support of Governor Andrew Cuomo and the New York State Legislature.

http://zincbar.com/

APP's 12th anniversary!

Yesterday was APPs 12th anniversary.

We have celebrated it, as we often do, quietly, reading poetry and happy to have achieved a few key points. 

We remain the only website providing audio and text RSS feeds of poems written by Armenians, as well as contemporary authors on Armenian subject matters. 

We continue providing all internet surfers free access to the webpage and audio downloads 24/7/365 via RSS, Twitter and iTunes.

We invite you to join our readers in celebrating APP's broad spectrum:
- independent research of the best Armenian poetry we can find  
- gems by authors from the 19th century to the present
- introduction to out of print books, periodicals and digitized archives
- an index by authors and countries
- experimental works by contemporary authors
- introduction of budding authors, including the APP/ASA poetry competition winners, now in its 8th year
- different languages of expression, mostly Armenian, English or French, with translations provided whenever possible

This project is curated and produced by Lola Koundakjian in New York. To contact APP, send an email to: ArmenianPoetryProject[at]gmail[dot]com.

If YOU ENJOY this website, please consider making a donation via Paypal.com by clicking on the button below. Your donations help maintain the audio website, buy books and replace equipment for the recordings as well as research in libraries. 

հայերէն՝ To view the Armenian characters, setup your browser to view UNICODE (UTF-8) as the character's encoding.




This is a feedburner validator

Յովհաննէս Ասպետ ՄԵՐ ՆԱՀԱՏԱԿՆԵՐՈՒՆ

Ո՜վ Տէր Աստուած,
Մեր նահատակներու
Տառապանքին,
Պաղատանքին,
Ցաւին ու վէրքին,
Անոնց աղօթքի,
Վերջին յոյսին,
Տաժան մահուան,
Անյաղթ հաւատքին
Իրենց լաց ու կոցին մէջ,
Քու արիւնագամ
Խաչին բարձրացան,
Քու ցաւին միաձայն,
Իրենց վերջին շունչով,
Աղերսական կանչերով,
Աղաղակեցին քեզ.
Աստուա՜ծ իմ, Աստուա՜ծ իմ,
Ինչո՞ւ մեզ թողուցիր:

Յովհաննէս Ասպետ

Այս բանաստեղծութիւնը լոյս տեսած է Ֆրանսայի Բանբեր պարբերաթերթի Մարտ-Ապրիլ 2017 թիւին մէջ

ՅԻՇԷՔ Hishek: Armenian Writers on Armenian Genocide Remembrance Day

Tuesday, April 24 at 7 PM - 9 PM

Babycastles, 145 W 14th St, New York, New York 10011

🇦🇲🇦🇲🇦🇲

Alina Gregorian
Christopher Atamian
Aida Zilelian
Lola Koundakjian

🇦🇲🇦🇲🇦🇲

Alina Gregorian is a poet and artist, and author of the chapbooks Flags for Adjectives (Diez) and Navigational Clouds (Monk Books). Some poems can be found in Boston Review, Prelude, BOMB Magazine, among others. Alina lives in Brooklyn, NY and can be found here alinagregorian.com.

Christopher Atamian is a writer and creative producer of Armenian and Italian background and the grandson of Armenian Genocide survivors. He studied comparative literature as an undergrad at Harvard; television and film production at USC Film School and international marketing at Columbia Business School. Apart from creative endeavors and professional activities as a senior executive in leading media companies and consultancies (ABC, Ogilvy & Mather, Hill + Knowlton Strategies), Atamian has concentrated on community activism. He is the former President and a current board member of AGLA New York, and in 2004 founded Nor Alik, a non-profit cultural organization responsible for producing the First New York Armenian International Film Festival. Atamian also co-produced the OBIE Award-winning play Trouble in Paradise in 2006, as well as several music videos and short films. He was selected for the 2009 Venice Biennale on the basis of his video Sarafian’s Desire and received a 2015 Ellis Island Medal of Honor. He continues to contribute critical pieces to leading publications such as The New York Times Book Review, The Huffington Post, SCENES Media and The Weekly Standard. His first book of poetry A Poet in Washington Heights was published this year by Nauset Press and awarded the 2017 Tölölyan Literary Prize. He was born and still resides in New York City with his dog Chip.

Aida Zilelian is a New York City writer. Her novel THE LEGACY OF LOST THINGS was released in March 2015 (Bleeding Heart Publications) and was the recipient of the 2014 Tololyan Literary Award. Her stories have been published in over twenty-five journals and several anthologies. She has been featured on NPR, the New York Times, the Huffington Post, Kirkus Reviews, among other radio and print platforms. She is also the curator of Boundless Tales, the longest-running reading series in Queens, NY. She recently completed her second novel, The Last Echo Through the Plains. Her short story collection These Hills Were Meant for You was shortlisted in the 2018 Katherine Anne Porter Prize.

Lola Koundakjian is a regular reader in New York City and has appeared in four international poetry festivals. She curates a poetry reading series at the Zohrab Information Center in midtown Manhattan, and since 2006, has promoted Armenian culture with texts, translations and audio for the Armenian Poetry Project. She is the author of The Accidental Observer (2011 USA) and Advice to a Poet (2014 Peru; 2015 USA). Her work has also appeared in journals and anthologies on three continents. www.lolakoundakjian.com

Shahé Mankerian: The Last Mosque (video)

“The Last Mosque” on Vimeo: https://vimeo.com/264970774?ref=em-share

The Last Mosque, on the Visible Poetry Project
Animated by Laura N-Tamara
Poem by Shahé Mankerian

Visible Poetry Project pairs 30 poets and filmmakers to collaborate on short films for the month of April - National Poetry Month!

Յովհաննէս Ասպետ։ ԱՍՏՂԻ ՄԸ ՏԱԿ

Ձօնուած Ժօաննային

Յեղ իմ երբեմնի խոհերուս մէջ թախծոտ,
Մենաւոր կայներ կը խորհէի անձկանօք,
Յուշիկ դու եկար իմ մօտը՝ քու խանդոտ,
Սիրող սրտով սփոփելու սրտիս մորմոք:

Մենք աստղի մը տակ եկեր ենք գով գովի,
Անքակտելի սիրով մը սիրեր ենք զիրար,
Դուն ընծայեր ես ինձ քո՛ւ սիրտը կորովի,
Երկնային կայծ մը հրկիզեր է մեզ իրար,

Այն օրէն ի վեր մեր սիրտը ընդմիշտ կ՛այրի:

Յովհաննէս Ասպետ

Poetry reading in Los Angeles

Albert Kapikian: The Foolish Professor (A Double Sonnet)

Now looking up, taking roll, I hear them:
My own two voices (my own forked tongue.)
Am I taking roll or taking names? Starting to lecture
I begin to face them down (my two false choices).

I know there is so little I can convey
yet so much upon which I can insist—
There is the face that can profess
(But that face is false, that face I should resist) 

Yet that face is my form of redress
(Damn all those teachers who taught me what,
not how, to think—!)
I worked hard to get here. So now I get to stress
what I think is right, what I know is wrong. 

(Let them gorge themselves on what I think) 

Let them learn to memorize my song.

My other face is a face to confess
that they cannot find (with a map anyway) 

what I cannot tell them how to possess—
that all I really am
is my syllabus, my opening words
to the class, my ability to inspire others
to the life I have not had—
that I am here to let them go into the places
I cannot map because I cannot, because I could not, 

because I did not learn
how to go—

For now I choose to rule (and play the fool)
As a professor there is nothing I do not know.

This poem appeared in VOLUME 26 2017/2018 of CEAMAG, JOURNAL OF THE COLLEGE ENGLISH ASSOCIATION MIDDLE-ATLANTIC GROUP

Գրիգոր Զօհրապ։ ԶԱՏԿԻ ԱՌԹԻՒ

Անկիւն մ'ունիմ սրտիս մէջ ուր՝
Կ'առանձնանամ ամէն ատեն,
Վերհիշումներ երբոր տըխուր
Երկրէն զիս պահ մը կ'անջատեն։

Հոն` կը կենամ ես ծնադիր
Ինչպէս առաջքը խորանին,
Եւ ուր միայն կը ծաղկի իր
Կէս սուգին մէջ եղրեւանին։

Հոդ շարուած են իրարու մօտ
Մութ փոսերը իմ իղձերուս,
Յիշատակներ` հիմա աղօտ,
Անուններ` զոր չըսէր լեզուս։

Խոլ տենչանքներ, թռիչք անհուն
Զոր ձեռքովըս տուի հողին,
Մեռելներ` զոր ուրիշներուն
Պէս հարութեան յոյսը չունին։


Գրիգոր Զօհրապ

1908 Group picture of Armenian authors, translators, musician and painter

Clockwise from upper left: Kevork Pashinchaghian (painter), Ghazaros Aghayan, Archag Tchobanian, Hovhannes Tumanyan, Komitas (composer and ethnomusicologist), Avetik Isahakyan, Vrtanes Papazian.

Յովհաննէս Թումանեան։ Մարտը

Այս խենթ ամսուն Մարտ կ'ըսեն,
Հանգիստ չունինք երեսէն,
Օր մը ուրախ մեղմ օրիկ,
Միւս օր անձրեւ փոթորիկ.
Առաւօտուն պայծառ օդ,
Կէսօրին մութ է անձրեւոտ:
Մէկը հագած է սպիտակ,
Մէկն ալ հագած է կանանչ,
Հոս կը խնդան հոն կու լան,
Ասանկ ալ խենթ բան կ'ըլլայ։

Դանիէլ Վարուժան։ Կարօտի Նամակ

Կը գրէ մայրըս.- «Ո՜վ իմ որդեակս պանդուխտ,
Դեռ մինչեւ ե՞րբ պիտ՛ անծանօթ լուսնի տակ
Օրերդ անցնին դեռ մինչեւ ե՞րբ հէգ գլուխդ
Ես չսեղմեմ լանջքիս տակ:

Հերի՛ք օտար սանդուղներէ ելլեն վեր
Ոտքերդ՝ որ օր մ՛ափերուս մէջ տաքցուցի,
Հերի՛ք ալ սիրտդ՝ ուր իմ ծիծերս եմ պարպեր,
Դատարկ սըրտէս դուրս հիւծի:

Ջահրակին տակ թերեւս աշխատ յոգներ են.
Կ՛հիւսեմ պատանքս ա՛լ ծամերովս ըսպիտակ.
Ա՜խ, քեզ տեսնեն անգամ մ՛աչքերս ու փակեն
Թող հոգիս ա՛լ իրենց տակ:

Դըրանս առջեւ կը նստիմ միշտ տխրալիր,
Լուր կ՛ուզեմ վրադ ամէն կռունկէ՝ որ կ՛անցնի,
Այն ճիւղըն ուռի՝ զոր քու ձեռքով տընկեցիր,
Վըրաս կ՛ընէ հովանի:

Իրիկուննե՛րը զո՛ւր դարձիդ կը սպասեմ.
Կու գան կ՛անցնին գիւղին քաջե՛րը համակ.
Մշակը կ՛անցնի, կ՛անցնի կովարծը վըսեմ.-
Կը մնամ լուսնին մինա՜կ:

Աւերակ տան մէջ անտերունչ եմ թողուած.
Մեր շիրիմիս, միշտ օճախիս ծարաւի.-
Կրիայի մը պէս՝ որուն աղիքն իր կոտրած
Պատեանին դեռ կը կըցուի:

Եկո՛ւր, որդեա՛կ, հայրենի տունըդ շէնցո՛ւր:-
Դուռն են կոտրեր, մառաններն ո՛ղջ դատարկեր:
Կը մտնեն ներս լուսամուտէն ջարդուփշուր
Գարնան ամբողջ ծիծառներ:

Այն բազմաթիւ հօտէն, գոմին մէջ, եղո՜ւկ,
Մընացեր է խոյ մը միայն քաջարի՝
Որուն մայրն օր մ՛ - յիշէ՛, որդեա՜կ - դեռ գառնուկ,
Կերաւ ափիդ մէջ գարի:

Թեփով բրընձի եւ առուոյտով պատուական
Սընունդ կու տամ արդ անոր պերճ դըմակին.
Տօսախ սանտրով կը սանտրեմ բուրդն աղուական.-
Ան զոհ մըն է թանկագին:

Դարձիդ՝ պճնած վարդերով գլուխն իր համակ՝
Պիտի մորթեմ կեանքիդ համար ծաղկատի.
Իր արեան մէջ պիտի լուամ, քա՜ղցր որդեակ,
Ոտքերդ յոգնած պանդուխտի։»-

ԴԱՆԻԷԼ ՎԱՐՈՒԺԱՆ, Ցեղին Սիրտը, 1910, Կոստանդնուպոլիս

Esther Heboyan reading in Florida, March 14, 2018

Varujan Vosganian reading in New York