Շահպան։ Դեղին Սարեակներ
Գարնան, ինշպէս միշտ, ամէն առաւօտ,
Պարտէզին մէջէն դեղին սարեակներ
Սուլելու կու գան պատուհանիս մօտ,
Սուլոցով կ՛ըլլան կարօտիս ընկեր։
Դեղին սարեակներ
Անգիտակ են դեռ
Գարնան պէս գարուն
Սրտիս ցաւերուն։
Աշնան, ինչպէս միշտ, ամէն երեկոյ,
Պարտէզին մէջէն դեղին տերեւներ
Ջոր կը խարշափեն, կը թափին յետոյ,
Խարշափով կ՛ըլլան երգերուս ընկեր։
Դեղին տերեւներ
Անտեղեակ են դեռ
Աշնան պէս աշուն
Սրտիս ցաւերուն։
Շահպան
Խորանարդ, Պէյրութ, 2006
No comments:
Post a Comment