Արա Վարդումյան: Ձմեռ
Ձյուն հանդարտ իջնում է
Ու մեղմ դիզվում իմ ճամփին
Սպիտակ վարդի թերթեր է
Պոկում, թափում իմ ուղղին:
Ու ծածկում է անտառներ,
Լեռները մեգ մշուշի
Ու ծածկում է քարափներ,
Կածաններն իմ երազի:
Ու թվում է ինձ մի պահ
Որ աշխարհն է ճերմակել
Որ գալիք ջահել օրերս էլ
Արդեն վաղուց են անցել:
2011 թ.
Winter
The snow sifts down serene
And rises tall on my road,
Plucks white roses’ petals
And piles them on my path.
It whitens all the wildreness,
Mountains missing in mists,
And covers quay and wharf,
All the lanes of my dreams.
And now it seems to me,
That the planet is bleached,
And my young days to be
have long since departed.
2011 .….. Ara Vardumian
Translated by Tatul Sonentz
No comments:
Post a Comment