ԳԷՈՐԳ ԷՄԻՆ: Պատուհանիս Տակ
Պատուհանիս տակ անձրեւ է մաղւում,
Իսկ ես չե՜մ յուզւում անձրեւից արդէն.
Ծիածաննե՛ր են դէմից ծիծաղում,
Բայց չե՜ն հմայում նրանք ինձ արդէն.
Բայց չե՜ն հմայում նրանք ինձ արդէն.
Շուտով գուցէ եւ արե՛ւը ծագի,
Բայց ես դրանից չե՜մ ուրախանում.
Բայց ես դրանից չե՜մ ուրախանում.
Լի՞ օր է այսօր, տօ՞ն, թէ՞ կիրակի`
Մէ՜կ է ինձ համար, ես չեմ իմանում.
Մէ՜կ է ինձ համար, ես չեմ իմանում.
Ո՞ւմ համար եմ ես այս երգը… հինում,
Կա՞յ մէկը, որին նա պէ՛տք է գալու…
Կա՞յ մէկը, որին նա պէ՛տք է գալու…
Մեր տան առաջ ճամբա՛յ են շինում,
Իսկ ես… տեղ չունե՜մ արդէն գնալու:
Իսկ ես… տեղ չունե՜մ արդէն գնալու:
No comments:
Post a Comment