Tuesday, March 01, 2022
Monday, February 21, 2022
Melanie Tafesjian: Three poems from the LA Review
The Journalist
At the bar you read Lolita alone,
charm me with talk of Foucault and Bikini Kill,
I haven’t seen a man read a book in months.
Later, I soak in the ceramic tub
at your apartment rental,
overlooking the sea, the black night air
thick with salt, jasmine.
The next day at the beach, I order mussels,
suck their little bodies free, purple shells
rattling in a tin. You insist on pizza,
your pink neck brightening under the sun.
When the bill comes you claim
they ripped you off, those boys
smoking cigarettes behind the kitchen,
laughing at the lanky Englishman, scuffing
their feet on the sandy tile floor.
Of course, you’d prefer a local girl,
to roll you fresh byrek,
stir pots of beans on the stove,
but you won’t stay long enough for that. Anyway,
the men here intimidate you, with their round bellies
and oiled skin, their chest hairs curling
into the sun. I tire of you, but stay
to buy grapes and plums
from an old woman, who winks,
reminds me to marry an Albanian.
She weighs our fruit.
I tell you we got a good deal.
We chew meat from pits,
watch the sunset.
Soon you’ll be back home
clacking your Mac keys for the online travel journal,
saying, what a quaint and affordable beach.
The locals were so kind.
The Gift
What I remember most is the way
…………….you could peel a cucumber
…………………………..in one strand, the dark green
ribbon floating to grass at your feet.
…………….The fire smoldered— ready for meat. The pale
…………………………..pile of cucumbers grew. You sliced one,
presented it on the knife tip,
…………….nodded toward the white cheese.
…………………………..Bare grape vines knotted above us, in the dark
garden. A black coat edged
…………….my shoulders, like a grandmother’s. The moon
…………………………..a milk scone, creak of the blue iron gate, you
with plastic bottles of raki— fire liquor.
…………….Near the stream where bagged kittens
…………………………..were thrown to drown, your tight jaw—
what comes from losing a father young. The bottles
…………….crackled under the clutch of nervous hands. You didn’t
…………………………..try to touch me— held the liquor
out front of your chest, instructed,
…………….Pour the raki in a saucepan.
…………….Over the steam breathe deep,
…………….burn everything away.
That night, in the house, I did as you told me, pulled
…………….muslin— made a tent of hot breath. Liquid dripped
…………………………..from my eyelashes, rippled in the pan. Steam clouded
my vision. I was ill— you cared.
…………….Later you undid me, peeled the jeans
…………………………..from my hips, by morning you had split
a stack of oak for the fire, swept
…………….every web from the floors.
The Harbor
A photo. You on the edge of a ferry. A message.
The police are waiting for me. You were a boy once
emerging from the river, flicking water
from the ends of your hair. Girls falling in love
around you. Did you make it to London?
Does that smile work there? Today, in Albania,
your mother— cut out by grief— knits doilies. The evening
news blares on. She slips a splash of sambuca in her tea.
I remember when you brought us to the cafe
with the caged bears. Those giant mammals above us,
their faces like sad dogs. I believe if I write about you,
I will never lose you. There was the time you knelt
before me in the shower, a mouthful of ocean,
two boats knocking in the harbor.
Melanie Tafejian is a writer and educator living in Raleigh, North Carolina. Her work appears or is forthcoming in Poetry Northwest, Raleigh Review, Willow Springs, Asheville Poetry Review, and The Kenyon Review.
Published 2 August 2021 in The Los Angeles Review
Posted by Armenian Poetry Project at 2/21/2022 08:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, Melanie Tafejian, USA
Wednesday, February 09, 2022
World Poetry Day 2022 Triangulation Project to include Armenian poets and musicians
UK: Ian Griffiths Ivor Murrell Alex Davis; musician TBA
COLOMBIA/SA: Carolina Zamudio Tallulah Flores Prieto Manuel Iris ; musician Medina
NYC: Joe Roarty Robert Gibbons Dorothy Cantwell ; musician Thomas Vincent Santoriello
comperes Ian Griffiths , Maria María Del Castillo Sucerquia
fb livestream by Walt Whitman Birthplace
Mar 6
BULGARIA; Anton Baev Elka Dimitrova ; Ivan Hristo (poet / musician)
GEORGIA: Shota Iatashvili Paata Shamugia; musician Erekle Deisadze
NYC Billy Cancel Patricia Carragon Chatham Grey; musician Ptr Kozlowski
comperes Anton Baev , Shota Iatashvili
fb livestream by Great Weather for Media
Mar 12
LOWER RIO GRANDE VALLEY: Octavio Quintanilla Edward Vidaurreire’ne lara silva; musician Ray Perez
KOREA: Hack Hee Kang Park Dukkyu Hanyong Jeong , musician Young Ok Hwang
NYC: Mike Jurkovic Kofi Kofi Fosu Forson Marc Ellot Marc Eliot Stein ; musician Alan Semerdjian
comperes Octavio Quintanilla , Tanya Ko Hong
fb livestream by Calling All Poets
Mar 13
PIACENZA: Antje Stehn Viviana Fiorentino Mauro Ferrari; musician Betty Gilmore and Il principio attivo (plus Sabrina De Canio , Piccolo Museo della Poesia Chiesa di San Cristoforo, Piacenza)
ARMENIA: Lola Koundakjian Nora Nadjarian Arthur Kayzakian; musician Aram Bajakian
NYC: Don Krieger Karen Neuberg Francine Witte ; musician Tom Gould ( Bossa Nova Beatniks)
comperes: Antje Stehn , Lola Koundakjian
fb livestream by Cultivating Voices Live Poetry
Mar 19
ROME: Lucilla Trapazzo Mara Venuto Alessandra Corbetta; musician Ermanno Dodaro
BUCHAREST: Mircea Dan Duta Shurouk Hammoud (SY) Masud Uzaman (BD); musician TBD
NYC: Matthew Hupert Anthony Policano Ngoma Hill ; musician Rick Eckerle
comperes Lucilla Trapazzo , Mircea Dan Duta
fb livestream by NeuroNautic Institute
Mar 20
BOLTON: Melanie Neads Emily Cook Dr Ben Wilkinson; musician Nat Clare
CHENNAI: Srilata Krishnan Poornima Laxmeshwar Hema Praveen; musician The Coconut Milk Project
NYC: Zev Torres Howie Faerstein Cindy Hochman; musician Didi Champagne
comperes Dave Morgan , Sriram Gokul (Sriramgokul Chinnasamy)
fb livestream by Live from Worktown
Posted by Armenian Poetry Project at 2/09/2022 12:58:00 PM 0 comments
Labels: 2022, Alan Semerdjian, Aram Bajakian, Arthur Kayzakian, George Wallace, Lola Koundakjian, Nora Nadjarian, reading
Thursday, January 20, 2022
Զահրատ: Հրանդ Տինքին
Աղաւնիները համոզեցին, ըսին որ իրենց վրայ
չեն կրակեր. Հրանդ հաւատաց։ Թէպէտ երկչոտ՝
հաւատաց թէ աղաւնի մըն է։
Բայց կրակեցին։
Նախատեսած էր, մէկ քանի տարի առաջ ըսած էր ինծի.
«Իմ մահը պիտի ըլլայ ոտքի վրայ՝ կանգնած, ոչ թէ պառկած՝
անկողինի մէջ»։
Թող պառկի լոյսերու մէջ։
Եթէ մեզի հարցնէք, ան միշտ յաղթական պիտի կանգնի՝
անաղարտ արձանի մը պէս։
- «Հրանդ Տինքին», Զահրատ
The doves swayed him,
saying no one fires on them
Hrant believed them.
Although timid:
He believed
he was a dove.
But they
shot him
He had foreseen it,
he told me a few years ago,
"My death will be on my feet, standing up, not lying down
in bed. "
May he rest in light.
If you ask us, he will always stand victorious:
like an immaculate statue.
Zahrad“To Hrant Dink", translated by Lola Koundakjian
Posted by Armenian Poetry Project at 1/20/2022 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Hrant Dink, Turkey, Zahrad
Saturday, January 15, 2022
Hamazkayin Canada presents a reading
HAMAZKAYIN Canada presents
a bilingual reading of Daniel Varoujan's
SONG OF THE BREAD
with a new translation by Tatul Sonentz-Papazian
SUNDAY, November 21, 2021 at 2:00PM EST
Click to expand
Posted by Armenian Poetry Project at 1/15/2022 12:04:00 PM 0 comments
Labels: Canada, Daniel Varoujan, reading, Tatul Sonentz-Papazian
Sunday, January 09, 2022
Լեւոն-Զաւէն Սիւրմելեան։ Ասացուածք ծառ տնկելու մասին
Տէր, օրհնէ՛ ծառն այս մատղաշ։ Ես կը տնկեմ զայն ահա
Փխրուն եւ սեւ հողին մէջ ուր պապերըս կը պառկին.
Ես՝ անոնց թոռը հսկայ, այս հողին տէրն եմ կրկին,
Ու արեւուն տակ կ՚աճիմ՝ անունն իրենց շուրթիս վրայ…։
Պիտի բանայ ծառն այս մեծ իր բազուկներն ու հոգին,
Գրկած իր մէջ պապերուս արեւոտ շունչը անմահ.
Տէ՛ր, միսմինակ, նազելի, այս ծառն աղօթք մը ըլլա՜յ
Ու փաթթըւիլ իր մարմնոյն գան սիրողները գիւղին…։
Էրկաթագիր պատութիւնն այս մըտերիմ հողերուն
Աչքիս արցունք կը բերէ… Փառք ու մեռել շատ ունի
Երկիրն իմ հին, ալեւոր՝ որուն ես թոռն եմ վայրի,
Խոկումներով բեղմնաւոր, երազներով օրօրուն…:
…Մեռելներուս իբրեւ խաչ՝ ես այս ծառը տնկեցի…:
Լեւոն-Զաւէն Սիւրմելեան 1905-1995
By Levon Zaven Surmelian
Lord, bless this sapling. Look, I am planting it
In the crumbly and black soil where my ancestors lie;
I, their hulking descendent, possess this land again,
And grow and flourish under the sun, with their names on my lips.
This tree shall stretch open its great arms and soul,
Cradling the undying, sunlit breath of my forebearers;
Lord, let this lone, graceful tree be a prayer,
And let those, who hold their hamlet dear, come and hug its trunk.
The narrative of these cherished grounds, writ in ancient, majuscule script,
Brings a tear to my eye… This ancient, hoary land of mine
Has many dead and glory aplenty, and me as its wild offspring,
With fertile ponderings and swaying dreams.
As a cross for my dead departed, I planted this tree.
With many thanks to the Armenian Institute for providing the original text and translation.
Posted by Armenian Poetry Project at 1/09/2022 04:41:00 PM 0 comments
Labels: Levon Zaven Surmelian, USA
Wednesday, December 15, 2021
ՆԻԿՈՂՈՍ ՍԱՐԱՖԵԱՆ; ԳՆԱՑՔ
Ոչ ուժ է, ոչ ախտ՝
Մարդատեաց հոգիս,
Այլ ճամբորդ մ’աղքատ՝
Քաղաքէ մ’ուրիշ
Քաղաքի միջեւ,
Ձգածիս ընդմիշտ
Եւ դեռ անորոշ
Գալիքին միջեւ։
Ապակիին դէմ,
Ուր կը կռթընիմ,
Հոսող եւ անհիմ
Իրերու վրայ
Գլուխս է դալկադէմ՝
Ծովամայրի պէս,
Երբ շոգեկառքէս
Դէպի հակառակ
Սիրտըս կը սուրայ։
Բազուկը, որ զիս
Սեղմած՝ կը տանի,
Շարժումով մը խիստ
Կը քաշէ արագ
Լաթը սեղանին՝
Հողերու տակէն,
Ուր գըլորելէն
Տուներ կը թափին,
Լապտերներ գոյն-գոյն,
Կայմեր հերարձակ
Հեռաձայններու։
Մեքենան ծառ մ’է,
Որ աստղերուն տակ
Տերեւներն ամէն
Պիտի տայ հովին
Մինչեւ լուսածագ։
Կամուրջներու խոր
Փորերէն՝ մուրճի
Թափօրներ, խռպոտ
Ոգիներ կ’աճին։
Ու սուր մը՝ գետէն
Կը նետէ անդին
Յուշերըս բոլոր։
— Պէտք չէ գանգատիլ,
Պէտք չէ ետ դառնալ, -
Հրեշտակը կ’ըսէ.
-Ձգածիդ դիմաց՝
Եթէ չես ուզեր
Ճամբայիդ կէսէն
Քարանալ յանկարծ
Ղովտի կընոջ պէս։
Նայէ՛ աւելի՝
Կաղանդի ծառին,
Որ սիրտըդ կապես
Անոր ծայերուն,
Ուր լուռ՝ կը վառին
Բազմահայելի
Պարասըրահներ,
Խանութներ փայլուն։
Այս քաղաքը նոր,
Լապտերներն անոր,
Ջրվէժներն անվերջ
Գործատուներուն,
Այս թառը անհուն՝
Տուներու ճերմակ,
Որ կոյր՝ կը սպասեն
Լուսնկային տակ,
Ու դեռ անոր մէջ
Ինչ որ կը տեսնես,
Ինչ որ կ’իմանաս,
Դանիէլի դէմ՝
Ոսկի, անվընաս
Պառկող առիւծն է։
Գետը կ’անհետի։
Վերելակ մ’յանկարծ,
Ու վերելակին
Վիժումէն ծակած
Սիրտըս։ Իր ետին
Դուռ մը, դուռէն դուրս՝
Կիներ, պարոններ,
Մարդ մ’ալեմօրուս։
Բոլորն ալ լըռին,
Բոլորն ալ տարտամ՝
Ծովախոյզներու
Տըկար լոյսին տակ։
Սինեմայի լուռ
Վարագոյրին պէս՝
Նորէն սըրարշաւ
Պատուհան մ’անդին։
Ու անիւները,
Գնդիկներ ուժգին՝
Որ կը սալարկեն,
Կը կազմեն դեռ զիս,
Մոնթէ-Քրիստոյի
Բանտին պատին պէս՝
Որուն ետեւէն
Դառնութեան մը հետ
Գանձ մը կը խօսի։
Քաղաքը, սակայն,
Որ ալ կը լըքես,
Երբ խածած է քու
Քայքայուած սրտիդ
Թնճուկուած ծայրէն,
Կը պարպէ յանկարծ
Եւ անվերջ՝ զքեզ,
Ճախարակի պէս՝
Քանի հեռանաս։
Ոչ ուժ է, ոչ ախտ՝
Մարդատեաց հոգիս,
Այլ ճամբորդ մ’աղքատ՝
Քաղաքէ մ’ուրիշ
Քաղաքի միջեւ,
Ձգածիս ընդմիշտ
Եւ դեռ անորոշ
Գալիքին միջեւ։
Posted by Armenian Poetry Project at 12/15/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: France, Nigoghos Sarafian
Tuesday, December 07, 2021
Lory Bedikian: On the Way to Oshagan featured in "On Being"
Click here to hear an audio clip of this reading by Pádraig Ó Tuama.
“I stop the car, cross the dirt road
to see what the old woman’s selling.
Hoping for a cold drink, an extra
postcard to write this evening, I find
her tucked behind a table, under a tarp,
fly swatters swaying above her head.
Stacks of Marlboro boxes, packs of gum
are the only things I recognize among
the odd Russian, Armenian labels.
She must not hear me, because she keeps
rolling a square of newspaper into a cone,
fills it with roasted sunflower seeds.
I ask for one, saying ‘meg hahd hahjees,’
fumbling to find a dram among my dollars.
Her eyes, the color of two almonds
rise for only a moment before she asks
with a low, coarse, parrot-voice
if I like America, if I’m married and where
exactly is this place called ‘Glendale?’
With an awkward smile I drop indifferent
answers for her, like coins in the palm.
Until this exchange I had convinced myself
that I do not look like a tourist. After all, having
an ancestral name, firm family tree, the language
ironed to my tongue since the day I was born,
how could I be just another Amerigatzi? I say
this to myself, though I’m the one with the walking
shoes, the camera, the plaid-patterned pants.
She interrupts my thoughts with ‘Welcome
to Armenia. Please take these seeds for free.’
When I extend the money, I notice her face
shrinks in the afternoon light. Back in Los Angeles
I would have insisted to pay. But with this unexpected
visit I simply remembered how I was raised,
before the textbooks, the corporate cubicles,
before I learned to get fashion magazine
haircuts, attend culturally sponsored events.
I hear my parents say, ‘Love this seven-member family
all your days and nights, learn to take every offering
with grace, no matter the given size.’
I bow my head, say thank you. She insists
it’s nothing, asks that I come back soon.
Forgetting why it was I stopped at all,
I walk back across the dirt, cracking
one open. Its shell tastes of the same
salted seeds tucked by my grandmother
into coat pockets for evening walks.
Like a small communion, I contemplate
the seed with my tongue and swallow.
I almost turn to wave, but get back
in the car. For miles around, there is nothing
but land I follow on the map.
There is nothing but this old woman
and her convenience stand
made of brick and woodon the edge of a beaten road.”
Posted by Armenian Poetry Project at 12/07/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Audio Clip, Contemporary, Lory Bedikian, USA
Monday, December 06, 2021
Lory Bedikian: PANDEMIC TALLY: AT ODDS WITH MAY
Click here for an audio clip of the poem.
Apologies, mother, that you had no funeral. It was too close
to call the priest. Shovel of dirt. Flowers. Strangers with masks
in charge of lowering the coffin. Cyber condolences. Incense.
My sons face the screens. My sons face a future without most
of the people I loved. The teacher calls on those who are fast,
fed what they want for lunch. My sons clench their teeth.
All the funding has gone to the birds. Beautiful creatures, gleaming
feathers, whose babies have their feathers combed by aardvarks
and stool pigeons. These fledgelings always get to bed on time.
Postpone the check-up, the procedure, the poetry of mourning,
there’s a pandemonium of voices coming from a white tower
full of more fowl. Where are they all coming from?
Bombs. Children and mothers die together. They didn’t get
a chance to contemplate as they did on school days. The forests
destroyed. Their husbands already buried. Conveyer belt methods.
I don’t want to talk about kin, kinship or cognac. It always ends
with maps, my father’s voice, my ancestors kneeling by graves.
I want everyone to stand up to choir it out. Even the dead.
There is no such thing as writer’s block. There is no such thing
as writer’s block. (Their favorite pencil was left in their usual café,
while the chandelier doesn’t give its typical, shrewd light).
Prison. In prison because they always wrote, even when they were
told that you are pissing off the guy in charge. The guy in charge,
when he was a boy they should have given him ripe apricots, pencils.
A reference to Donna Summer doesn’t seem to fit the tapestry. Don’t
see why not. Donna Summer lived in Los Angeles, she sang, ignited,
died. People still play her songs on the corner of Hollywood and Vine.
Dad, did you find Mom? Before she died she wanted to hear Elvis Presley
sing I Can’t Help Falling in Love With You, but I don’t know if that ever
was taken care of. She never told me if she missed you.
An antimicrobial resistant infection is not an easy thing to take care of
when almost everything is limited, when almost everyone seems
daunting with their masks and no masks and deranged attitudes.
I hear Grant Green’s Sometimes I Feel Like a Motherless Child
while I wash another sink full of greens. Sometimes motherhood
is a well without rope or bucket. Even the blue sky still hunkers down.
Lory Bedikian
Published in Adroit Journal
Posted by Armenian Poetry Project at 12/06/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Audio Clip, Contemporary, Lory Bedikian, USA
Sunday, December 05, 2021
LORY BEDIKIAN: BEFORE THE ELEGY, SPEAK TO HER
Posted by Armenian Poetry Project at 12/05/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Audio Clip, Contemporary, Lory Bedikian, USA
Saturday, December 04, 2021
Մարօ Մարգարեան: ԱՌԱՋԻՆ ՁԻՒՆԸ
Լուսաբաց էր մարմար,
Թափւոմ էր թեթեւ առաջին ձիւնը.
Հոգիս ուզեց յանկարծ
Այդ անդորր պահին
Տեսնել քո տունը:
Եւ անցայ ես խաղաղ,
Անցայ ես խաղաղ ձեր փողոցով.
Նիրհում էր աշխարհը պաղած
Լռում էր ճերմակ մի ծով:
Եւ քո տան մուտքի մօտ,
Հեռուից դեռ,
Տեսայ քո համաչափ քայլերը
Խառնուած ուրիշի
Քայլի հետ,
Իսկ շուրջը
Մաքուր ու անդորր էր:
Իսկ յետով աշխարհում այս,
Որ անհուն ու անծիր է,
Երբ տեսնում եմ ձիւնին
Քայլերի հետքեր կան,
Թւում է ամէն տեղ
Նրա հետ անցել ես,
Եւ աշխարհի սրտում
Սրտիս պէս
Վէրքեր կան:
Մարօ Մարգարեան
1952
Posted by Armenian Poetry Project at 12/04/2021 09:47:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Maro Markaryan, Translated into English
Wednesday, December 01, 2021
Shahé Mankerian’s debut poetry collection History of Forgetfulness book launch [postponed]
DUE TO CIRCUMSTANCES BEYOND OUR CONTROL, the event is postponed. WE WILL KEEP YOU POSTED.
Please join us for the Book Release & Poetry Reading of Shahé Mankerian’s debut poetry collection History of Forgetfulness with readings by NY area writers/intellectuals Nancy Agabian, Christopher Atamian, Alina Gregorian, Alan Semerdjian, Alina Gharabegian, & Lola Koundakjian
The Zohrab Center was established through the generous gift of Mrs. Dolores Zohrab Liebmann in memory of her parents, and dedicated on November 8, 1987 in the presence of His Holiness Vasken I (†1994), Supreme Patriarch and Catholicos of All Armenians; and His Eminence Archbishop Torkom Manoogian (†2012), Primate of the Eastern Diocese of the Armenian Church of America. Liebmann’s father, Krikor Zohrab 1861-1915), was a renowned author, jurist, humanitarian and community activist in Constantinople, who was among the first Armenian intellectuals killed in the 1915 Genocide.
December 2, 2021 7:00pm ET
at Zohrab Center
630 Second Avenue
New York, NY 10016-4885
Posted by Armenian Poetry Project at 12/01/2021 06:00:00 PM 0 comments
Labels: Alan Semerdjian, Alina Gharabegian, Alina Gregorian, Christopher Atamian, Contemporary, Lola Koundakjian, Nancy Agabian, reading, Shahé Mankerian, USA
Wednesday, November 10, 2021
Lorne Shirinian: The Rule of Three
a park in Istanbul in 1921he is eleven the last time he sees hershe holds him close and feelshis soft wet cheek against hersshe whispers you’re safe here for nowmy sonI can’t give you a future in this countryI must leave while I canperhaps after the war…he feels her fear and shuddersshe hugs and kisses him and says goodbyeturns in pain and leaves him cryingin the orphanage
Posted by Armenian Poetry Project at 11/10/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Canada, Contemporary, Lorne Shirinian
Monday, November 08, 2021
Lorne Shirinian: First nights
Posted by Armenian Poetry Project at 11/08/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Canada, Contemporary, Lorne Shirinian
Sunday, November 07, 2021
Lorne Shirinian: Willow Weep for Me
Posted by Armenian Poetry Project at 11/07/2021 08:00:00 AM 0 comments
Labels: Canada, Contemporary, Lorne Shirinian
Saturday, November 06, 2021
Blue Heron Press releases a new poetry collection by Lorne Shirinian
Rendering the Timeline, poems by Lorne Shirinian, was published by Blue Heron Press on April 24, 2021.
About the Poet
Lorne Shirinian began writing poetry at an early age. Rendering the Timeline is his fifth book of poetry. He has edited two anthologies, Armenian North American Poetry: An Anthology (1974) and The Blue Heron Press Anthology: New Voices from Kingston (2000). His poetry has been translated into French, Armenian and Farsi and has appeared in a number of newspapers, journals and anthologies. He is Professor Emeritus of English and Comparative Literature at the Royal Military College of Canada. He has published thirty books of fiction, drama and literary and cultural studies. He lives in Toronto with his wife Noémi.
Posted by Armenian Poetry Project at 11/06/2021 11:36:00 AM 0 comments
Labels: 2021, Canada, Contemporary, Lorne Shirinian
Wednesday, November 03, 2021
Գուսան Զաքարեան։ Ճէյրանի Պէս
Ճէյրանի Պէս
Նորից գարուն եկաւ գարուն աննման,
Նորից ես քեզ տեսայ ով իմ սիրուն եար,
Կարմիր էիր հագել, վարդի պէս վառնամ,
Մէկ բարեւ էիր տալիս, այն էլ մոռացար։
Թուխ մազերդ էիր փռել եար քո թիկունքին,
Ալ ժպիտն էր շողում եար քո շուրթերին,
Երբեմն զուր տեղ փչում, սէրը շուրթերին,
Ճէյրանի պէս սարերով եկար ու անցար,
Մէկ բարեւ էիր տալիս, այն էլ մոռացար։
Աշխարհի մէջ դուն սիրուն, ո՞վ է քեզ ժպտում,
Ինձ արել ես դատարկուն, վարմունքով հազար,
Ես լալիս եմ դու խնդում, ու չես նայում եար,
Ճէյրանի պէս սարերով եկար ու անցար,
Մէկ բարեւ էիր տալիս, այն էլ մոռացար։
Գուսան Զաքարեան 1923-1995
Posted by Armenian Poetry Project at 11/03/2021 08:00:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Koussan Zakarian
Tuesday, November 02, 2021
Նորա Պարութճեան։ ՉՀԱՍԿՑՈՒԱԾ ԼԵԶՈՒՆ
… ջնջուած բառեր …
օտարացան անդամներս իրարմէ
անջատուեցան մանկութեան դատաստանէն
զիս առինքնեց ճառագայթը երջանկութեան անմատոյց
ու շոգիին մէջ շիթերուն
լոգանք առի անկէ թափուող փոշիներով կայծկլտուն
իր հեթանոս ջերմութեան տակ թաւիշէ
ձգուեցայ անպատմութեան կոյր յուշերուն մէջ անտաշ
ու սուզուեցայ … սուզուեցայ
մինչեւ յետին մոռացում
զտում զատում ազատում
ու բռնկում երկնածին
նուաճումը գինիս լեցուց արեւով
հաշտուեցայ վերին հետ
ան զիս շատոնց կը սպասէր
տարիքիս չափ գզգզուած համբերութեան մութ ծայրով
սրբեց անյուսութիւնն աչքերէն
ու ծռեցաւ
փսփսալու ականջիս
պարարտահող քայքայումի մեղեդին
անյիշաչար վանկարկումը իր երգին
ներելու գերմարդկային կարողութիւն ներարկեց
ես մեռայ միամտութենէս
դուն դիտեցիր զիս պատկերի պէս շարժական
ու հասկցար մարմնիս լեզուն
բայց իմ միտքս
մնաց խորհուրդ չհասկցուած
Posted by Armenian Poetry Project at 11/02/2021 08:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, France, Nora Baroudjian
Monday, November 01, 2021
Նորա Պարութճեան։ ԱՐԳԻԼՈՒԱԾ Է ՄՈՒՏՔԸ ԽԱԲՈՒԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ԵԿՈՂԻՆ
բոլորին վրայ թքած ունիմ
ըսի երէկ
մէկէն ի մէկ նկատեցի
որ թուք ու մուր չէ մնացած բերնիս մէջ
չարացա՞ծ եմ այդքան արդեօք, տէր Աստուած,
ըսի միտքէս
ու սկսայ մեղմիկ-մեղմիկ մրթմրթալ
աղօթքիս շիթերը իմ կողմս շպրտելով
ինչո՞ւ քնքոյշ երազային ու մոռացկոտ խօսքերս
անպէտքութեան զգացումէն տժգունած
կը ծուարին մարմինիս մէկ անկիւնը
մինչ բաց դաշտս անպաշտպան կը յանձնուի նենգութեան
որ բիրտ քամիի նման
հողիս վրայ ուռելով
ընդյատակս մակերես կը քաշքշէ
հոն կը գծուին ծուռ ու մուռ այլանդակ պատկերները բառերուս
հոն կը փռուին ծուռ ու մուռ բզկտուած հանդերձները գիրերուս
ոչ ոք կ’ուզէ մօտենալ համտեսելու դառնութիւնը
պարարտութեան մուրացիկ
եւ ականջ տալ գաղտնարանիս այլասերած մրմունջին
մեռելատան հիւրասենեակ է թուղթս
կա՜մ կ’արձակեմ քաղցրաբոյր խունկ
ու մեղեդի քաղցրալուր
շոյշոյելու հեկեկանքն ու զսպելու սուգը վիշտէն պոռթկալ չկրցողին,
կա՜մ թոյլ կու տամ հեթանոս լացուկոծին
մաքրելու էջը թուղթիս
ակնկալուած կեղծիքէն
դրանս վրայ՝
ԱՐԳԻԼՈՒԱԾ Է ՄՈՒՏՔԸ
ԽԱԲՈՒԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ԵԿՈՂԻՆ
Posted by Armenian Poetry Project at 11/01/2021 08:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, France, Nora Baroudjian
Friday, October 22, 2021
Adrian David: When The Euphrates Ran Red
Click here for an audio clip of the poem.
In a land south of the Black Sea,
we lived together in peace
for over a thousand years.
Then darkness engulfed us,
and life became a ghastly nightmare.
Reduced to second-class subjects,
we fell prey to the ruthless empire.
Brothers who lived alongside us
turned their backs in scorn,
owing to the entrenched bigotry.
Gendarmes stormed into our homes,
and dragged us out like animals,
leading us on death marches
across the desert as the sun blazed.
Countless skulls left scattered along the way.
Our homes were torched by the mobs,
devoured by the flames of hate.
Our women, abducted, raped, and killed,
succumbing to the fangs of supremacy
Our world turned upside down.
Innocent blood saturated the earth
as humanity came to a standstill.
Headless corpses lay in stagnant ditches,
letting the Euphrates run red.
Over one million futures were stolen.
Bidding a tearful goodbye,
we who survived fled our beloved homes,
stricken by distress and fear.
We lost our kin, our land, and our liras.
Yet, the one thing we never lost was our hope.
They strived to wipe us off the map.
But we rose from the ashes and thrived.
The prayers of our forefathers were not in vain.
We Armenians are still here, going strong.
Today, tomorrow, and forevermore.
(In memory of the 1.5 million victims of the Armenian Genocide)
Adrian David writes ads by day and poetry by night. His poems explore themes of conflict, existential crises, society, and everything in between, from the mundane to the sublime.
Posted by Armenian Poetry Project at 10/22/2021 07:00:00 AM 1 comments
Labels: Adrian David, Audio Clip, Contemporary, USA
Saturday, October 02, 2021
Elise Youssoufian: Կամաց, կամաց ("Slowly, Slowly")
Bathe each fresh cut in our rivers of tears.
Remember,
Take care of the root.
Kiss all the pain into shields of stars.
Remember,
Take care of the root.
Plant battered hearts at Mayr Hayasdan's feet,
Breathe truth beyond snag of Grey Wolves' gold teeth.
Be vessel, be witness, be living stone.
Sing us gutted, uprooted, but not alone.
We are.
We are.
We are still here,
Unbearably
Hungering for a taste of justice,
Making bread out of bitter fruit.
Posted by Armenian Poetry Project at 10/02/2021 06:16:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Contemporary, Elise Youssoufian
Monday, September 27, 2021
IALA’s (International Armenian Literary Alliance) Young Armenian Poets Awards announced
APP wishes to congratulate the three poets who won IALA's Young Armenian Poets Awards, as well as the poet who received an honorable mention. Below are their poems previously published in H-pem online magazine:
Sarkis Anthony Antonyan: I Meet the Gravedigger Burying a Soldier from Artsakh
Please, let me swallow the rain
to save this soil. He needs a good home,
a dry cavern to sleep.
I will not
be long, I promise.
His exoskeleton,
soaked in military pattern,
must take one last
breath of the world around it.
Let me see the red on
his chest one more time,
poked into
the plush like acupuncture,
almost deliberate.
Do you know
who is responsible for this act?
If not, I will tell you.
It was like
this. At home, we were glued to
the bottom of a well and stuffed with sand.
And I didn’t know him
until the
stones around us crumbled. Do not drop him
quick! I beg for you
to take my money
and give me his gun. Now the flashing medallions
on his chest darken,
the puckering ribbons
washing away without sound. How is this
the resolution
of an incomplete history?
I have removed my voice box
and placed it
on his heart. Salted,
immobile.
Now, let me say
to him:
You are missed.
You,
driven to the ground with honor. Perhaps
this exile wasn’t fated by the stars,
but rooted in the obligation of our clan.
Above us,
the clouds swirl gray and
inhale to accept the light. The Sun,
a bead of hope in their curtains
claiming the parting before it.
I do not think this story is over,
will never be. I am hesitant but:
here is our
farewell. And watch!
See how
this cavalier has
become a snowy dove,
rising through the ashes
and sunlight,
away.
Sarkis Anthony Antonyan is a student at Holy Martyrs Ferrahian High School Chatsworth, CA. He is 17 years old.
__________________
Sofia Demirdjian-Lara: I See You in the Jacarandas
I look at the Jacaranda tree
In front of my apartment
I hear your whispers
In the wind,
I feel your goosebumps
In the cracks of your skin,
And within them
I walk into the closet of a dream.
I can feel you smiling at me
Through the veins of the leaves
I see myself pondering
In the nest above your head
Feeding my children.
I am a bird
In another life
By your side.
I am one with the wind
Blowing kisses
In your direction
So that you can feel them
On your cheeks
So you can blush with the rosy pink
That used to hide
Within the dark forests
Of your makeup drawer
Isn’t it lovely,
How I can see my life
Now that you stand
Right before my eyes.
Isn’t it lovely,
How I can see myself
Now that you are gone.
Sofia Demirdjian-Lara attends Heritage School in Glendale, CA. She is 17 years old.
__________________
Lucine Ekizian: Go Light on the Sweetness
Replacing the chamomile in my tea
With the compact flowers, with purple petals,
Hugging yellow centers,
Encompassing millions of
Beginnings, endings,
And middles.
I add the floral palette not to remember,
But to forget-me-not.
Does the honey cause a paucity of flavor?
My moral compass spins as
I pour in the sweetness.
I will not drink tea without honey,
I will not consume honey without tea.
As my soul lives there, and my body here,
I live in both worlds,
I live to acculturate.
Lucine Ekizian attends Blair High School in Pasadena, CA and she is 15 years old.
__________________
Natalie Abadjian: o White (Honorable mention)
As I pick up my #2 pencil, I’m left with 5 full moons to choose from.
None of them represent me, I circle what is most “appropriate.”
White, compiling myself with genocidal colonizers hiding behind the name of my country’s religion, the first nation to accept Jesus as their savior.
Dismissing my 1.5 million ancestors,
ancestral blood,
lands,
tears,
5,000 18/19 year old martyrs.
Succumbing to the prioritization of oil over human life, propaganda, gaslighting, mocking, injustice, human rights violations, & blood money.
As idolized politicians camouflage their support through fraudulent systems, our hearts become vegan at the hopes of one day being recognized.
The history of Noah’s descendants being re-“written” while the silence that prevailed bomb shelters for 45 days lingers,
waiting for what once was.
As these words drip from a demoralized diaspora’s lips,
the juice from our pomegranate veins seep,
our black bushy unibrow(s) mending the bridges between our ancestors that we never got to do.
With mustard seed faith
we thumbtack our “unanswered” prayers to the front of our skulls.
we mournfully tread with cynicism as omnipotent as Ararat.
The same way you, unapologetically, fund terrorists who value my head, if beheaded, at $100, while indigenous Armenians come to a point where no word in the English vocabulary describes our emotions.
I’m unapologetic Amerikkkan school system,
for the next time you see none of the zeros filled in.
ամօթ.
Natalie Abadjian attends Pasadena High School in Pasadena, CA. She is 15 years old
Posted by Armenian Poetry Project at 9/27/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: 2011, IALA, Lucine Ekizian, Natalie Abadjian, Sarkis Anthony Antonyan, Sofia Demirdjian-Lara, Young Armenian Poets Awards
Saturday, September 25, 2021
Emerging writers showcase today
Posted by Armenian Poetry Project at 9/25/2021 09:32:00 AM 0 comments
Saturday, September 18, 2021
A video tribute to Zahrad's "The Woman Cleaning Lentils"
At APP we love the way poetry cross-pollinates the visual arts, film, dance and theatre.
The Woman Cleaning Lentils was selected for dissemination in APP in 2006, just a few months before Zahrad's death after a long and fruitful life as a poet.
Here's a presentation of "The Woman Cleaning Lentils" by the Hamazkayin State Theatre which was established in 1991 by the celebrated Armenian actor, Sos Sargsyan.
Զահրատ- ՈՍՊ ՍՏԿՈՂ ԿԻՆԸ
Ոսպ մը - ոսպ մը - ոսպեր - ոսպ մը - քար մը - ոսպ մը - ոսպ մը - քար մը
Կանաչ մը - սեւ մը - կանաչ մը - սեւ մը - քար մը - կանաչ ոսպ մը
Ոսպ ոսպի քով - քար ոսպի քով - յանկարծ բառ մը - բառ ոսպի քով
Յետոյ բառեր - ոսպ մը - բառ մը - բառ բառի քով - յետոյ խօսք մը
Ու բառ առ բառ խօլ բարբառ մը - հինցած երգ մը - հին երազ մը
Յետոյ կեանք մը - ուրիշ կեանք մը - կեանք կեանքի քով - ոսպ մը - կեանք մը
Դիւրին կեանք մը - դժուար կեանք մը - ինչու դիւրին - ինչու դժուար
Բայց քով քովի կեանքեր - կեանք մը - յետոյ բառ մը - յետոյ ոսպ մը
Կանաչ մը - սեւ մը - կանաչ մը - սեւ մը - ցաւ մը - կանաչ երգ մը
Կանաչ ոսպ մը - սեւ մը - քար մը - ոսպ մը - քար մը - քար մը - ոսպ մը։
Կարդաց՝
Դավիթ Հակոբյանը
Դերերում՝
Դավիթ Հակոբյան
Նարեկ Բաղդասարյան
Հարություն Սարգսյան
Տաթև Ղազարյան
Սերգեյ Թովմասյան
Արմինե Անդրեասյան
Մարիա Սեյրանյան
Միշա Հակոբյան
Սարգիս Շողունց
Posted by Armenian Poetry Project at 9/18/2021 07:36:00 AM 0 comments
Wednesday, September 15, 2021
2021 Banned Books week is September 26 – October 2
The Banned Books Week Coalition is an international alliance of diverse organizations joined by a commitment to increase awareness of the annual celebration of the freedom to read. The Coalition seeks to engage various communities and inspire participation in Banned Books Week through education, advocacy, and the creation of programming about the problem of book censorship.
Censorship Silences Voices
For more details visit Banned Books Week.
American Library Association's Office for Intellectual Freedom tracks attempts to ban or restrict access to books. More than 273 titles were challenged or banned in 2020, with increasing demands to remove books that address racism and racial justice or those that shared the stories of Black, Indigenous, or people of color. As with previous years, LGBTQ+ content also dominated the list.
Visit your local bookstore and buy a book. Support your local library. Read a poem to a child. Organize a reading. Begin a lending book library.
Posted by Armenian Poetry Project at 9/15/2021 08:00:00 AM 0 comments
Monday, September 13, 2021
History of Forgetfulness, Shahé Mankerian's debut poetry collection to be released in October 2021
Shahé Mankerian releases his critically-acclaimed debut collection, taking readers back to 1975 Beirut, where an un-civil war is brewing. Mankerian asks, "Who said war didn't love / the children?" setting the tone for a darkly humorous collection in which memories of love, religion and childhood are entangled amongst street snipers and the confusion of misguided bombings.
The collection is published by Fly on the Wall Press and may be pre-ordered now on Amazon.com
Posted by Armenian Poetry Project at 9/13/2021 09:01:00 AM 0 comments
Labels: 2021, Contemporary, Shahé Mankerian, USA
Tuesday, August 31, 2021
Փանոս Ճերանեան։ Ընթերցողներս
Միջոց չունէի
հատորով մը
քերթուածներս լոյս ընծայելու,
որոշեցի
մէկիկ-մէկիկ արտատպել զանոնք
ծառերու բունին։
Հորիզոնին
աստղեր կային փայլփլուն,
որոնք անտուն
քերթուածներս կարդալէ ետք,
ամբողջ գիշեր
երկնակամարին վրայ
կը շողային…
Լոյս տեսած է ԹՐԹԻՌՆԵՐ գրքին մէջ (Վահէ Սէթեան Հրատարակչութին, Պէյրութ 2020) եւ Մարմարայի գրական բաժնին մէջ (17 Յուլիս 2021)։
Posted by Armenian Poetry Project at 8/31/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Canada, Contemporary, Panos Jeranian
Eric Bogosian quote for the month of August
"We are very creative people. One of the aspects of our heritage is our poetry. We have great Armenian poets going back to the Middle Ages."
Creative Armenia Lecture, "How to Take the Art World by Storm" | Panel discussion with Armenian cultural icons, June 2021
Posted by Armenian Poetry Project at 8/31/2021 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, Eric Bogosian, USA