Ռուբէն Սեւակ: Պոռնիկը
Գ. Զօհրապին
Կէս գիշերէ վերջ մըն էր, խոնաւ գիշեր մ’անձրեւի,
Լապտերին թաց լոյսին տակ կանգներ էիր տրտմովի.
Ջուրը կ’երգէր մայթին վրայ, հոս հոն վազքն էր կառքերուն.
Կ’սպասէիր դուն այդ ա'փ մը հողիդ շուրջ դեգերուն:
Բռնի ժպիտ մը կու լար աչքերուդ խո'րը ծաւի,
Ներկուած լիրբ շրթներուդ վրայ պրկումը կար ցաւի,
Ու անառակ չըփակիդ զոյգ սահանքին տակ սիրուն՝
Ցայտքը չիկար այդ գիշեր ցայգազըւարճ կիրքերուն:
Կ’սպասէիր դուն պատրաստ ու համակե՜րպ ու հըլու,
Առանց սիրոյ, ընտրութեան, նուիրուելու համար կո՛յր
Այն բարեհաճ Արուին որ հաց ունէր քեզ տալու...շ
Գութի, կիրքի պէս տարտամ բոց մ’զգացի սրտէս ներս՝
Ու թերե՜ւս այդ գիշեր նուիրուէի քեզի, քոյր,
Եթէ կաթիլ մը արցունք չը սառեցնէր իմ այտերս...,
Կէս-գիշերէ վերջ մընէր, խոնաւ գիշեր մ’անձրեւի...
THE
HARLOT
The water sang on the sidewalk, cars ran at random;
You waited there, lingering on that bit of plot of yours.
A strained smile sobbed deep in your sapphire eyes,
There was the strain of pain on your brazen painted lips,
And under the pretty paired decline of your décolletage,
There was no bound to ardors that would last all night.
You were waiting prepared, submissive and compliant,
without love or choice, to offer yourself, eyes shut tight,
To that condescending male who had bread to impart…
I felt a faint flame, like pity, or passion within my heart,
And maybe that night, I would have ceded to you, sister,
If a lone teardrop had not congealed on my cheeks…
It was way past midnight, a muggy night of showers.
To Krikor Zohrab
It was way past
midnight, a muggy night of showers,
Under the wet
lantern light you stood there forlorn,The water sang on the sidewalk, cars ran at random;
You waited there, lingering on that bit of plot of yours.
A strained smile sobbed deep in your sapphire eyes,
There was the strain of pain on your brazen painted lips,
And under the pretty paired decline of your décolletage,
There was no bound to ardors that would last all night.
You were waiting prepared, submissive and compliant,
without love or choice, to offer yourself, eyes shut tight,
To that condescending male who had bread to impart…
I felt a faint flame, like pity, or passion within my heart,
And maybe that night, I would have ceded to you, sister,
If a lone teardrop had not congealed on my cheeks…
It was way past midnight, a muggy night of showers.
……………………………………………….ROUBEN SEVAK
Translated by Tatul Sonentz
