Եղիշե Չարենց։ ՄՈՐՍ ՀԱՄԱՐ ԳԱԶԵԼ

Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին,
Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ահա նստած ես տան դեմ, ու կանաչած թթենին
Դեմքիդ ստվեր է գցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Նստել ես լուռ ու տխուր, հին օրերն ես հիշում այն,
Որ եկել են ու անցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ հիշում ես քո որդուն, որ հեռացել է վաղուց,-
Ո՞ւր է արդյոք հեռացել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ո՞ւր է արդյոք հիմա նա, ո՞ղջ է արդյոք, թե մեռած,
Եվ ի՞նչ դռներ է ծեծել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ երբ հոգնած է եղել, - երբ խաբվել է սիրուց -
Ո՞ւմ գրկում է հեծեծել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Մտորում ես դու տխուր, - օրրում է թթենին
Տխրությունը քո անծիր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ արցունքներ դառնաղի ահա ընկնում են մեկ-մեկ
Քո ձեռքերի վրա ծեր, մա՜յր իմ անուշ ու անգին...

1920

"Gazel pour ma mère"

Je me souviens de ton vieux visage, mère douce et inestimable,

De tes rides et de tes traits de lumière, mère douce et inestimable.

Te voici assise devant la maison, l'ombre du mûrier vert

Projetée sur ton visage, mère douce et inestimable.

Ainsi assise, silencieuse et triste, tu te souviens des jours anciens,

Qui sont venus et allés, mère douce et inestimable.

Et tu te souviens de ton fils, parti depuis longtemps.

Où se sera-t-il éloigné, mère douce et inestimable?

Où sera-t-il en ce moment? Sera-t-il vivant ou mort?

A quelles portes aura-t-il frappé, mère douce et inestimable?

Quand il aura été las et trompé par l'amour,

Dans les bras de qui aura-t-il gémi, mère douce et inestimable?

Triste, tu médites, et le mûrier berce

ta tristesse sans fin, mère douce et inestimable.

Et des larmes amères tombent une à une

sur tes vieilles mains, mère douce et inestimable...

Traduction parue dans J.-C. POLET (éd.), Patrimoine littéraire. Auteurs européens du premier XXe siècle, vol. I: De la drôle de paix à la drôle de guerre (1923-1939), Bruxelles : De Boeck Université, 2002, p. 642-651 (article sur "Eghishè Tcharenz" avec choix de textes et une traduction inédite par V. Calzolari).