Friday, March 13, 2015

Ռուբէն Սևակ։ Էտըլվեյս

Պատիս վրա անխոսուկ, մունջ,
Գամ մը մեջքիդ՝ կմտածես,
Կտժգունիս, կուլաս կարծես,
Էտըլվեյսի ո՜վ վտիտ փունջ:

Թառամե՜ր են թերթերդ բոլոր,
Հյուծեր է ցո՛ղդ տրտմորեն.
Ո՞ր դժբախտ հո՜վը սարերեն
Քեզ հոս նետեց քայլամոլոր:

Ծաղիկներուդ գոգը վայրի
Ու թերթերուդ մեջ գալարուն,
Անհա՜ս, հպա՜րտ բարձունքներուն
Հիվանդ կարո՜տն է, որ կայրի:

Ու կերազե՜ս դուն անշշունջ,
Գամ մը մեջքիդ. ու կ՚՚՚՚ոլորի
Գունատ թավի՛շդ մոխիրի,
Էտըլվեյսի ո՜վ նիհար փունջ:



Edelweiss

On my wall, wordless, pale, 
covering an unseen nail 
its freshness evaporates 
as it wilts and browns,

its petals gradually fade 
losing its delicate 
bouquet. What ill wind 
brought it down

from the mountains 
to this fate of 
crumbling pistils 
drooping crowns

as the coiled petals dry, 
unclasping to velvet ash?

But still it keeps 
the unreached heights 
of my dreams in its white 
heart of edelweiss.

ROUBEN SEVAK


*A small white herb growing high in the Alps whose name in Armenian is Lion's Paw. It is the symbol for freedom in Austrian and Armenian poetry. Roupen Sevag recovered in the Alps from tuberculosis contracted as a medical student.


From Poetry of  our Time

No comments: