Փանոս Ճերանեան։ ԱՐԵՒԻՆ ՊԷՍ
Դուն կը նայիս,
աչքերուդ զոյնն աչքերուս մէջ
մոռցողի պէս։
Դուն կը կանչես,
քամիներու թեւով տարուած
յուշերուս պէս։
Կը մոտենաս,
ինծի երբեք չհանդիպած
անձի մը պէս։
Դուն կ'անհետիս
իր մթութեան սիրահարուած
արեւին պէս...
No comments:
Post a Comment