2011 ASA/APP Second Annual Poetry Writing Competition

Winner Teen-ager category, Christine Keshishyan, 14

Ted

You’re my carnival gift,

my companion when I walk

in the park. You are my chocolate

hair and my caramel eyes.

When I’m angry or hurt,

I throw you across the room.

You just take it. I know.

I’m the one without a brain;

I’m the one without a heart.

You know how to love,

how to wrap me in your arms.

You're not embarrassed to hold

my hand, but I throw you under

the bed when my friends come over.

I had countless dreams about you, about us.

But It seems like you're growing

too old for me, or is it

the other way around? I’m not sure.

Mother says, “I should let you go,”

but I can’t imagine you in the wastebasket.

Stop looking at me like that. Say something.

Anything. Please. I can’t let you go.

I can’t. I swear I can’t.

2011 ASA/APP Second Annual Poetry Writing Competition

Winner College Category:

Haik Gazarian

Captured

Cinema paints the past in grayscale,

assuming memory to be in shades of

black and white, a quantifiable blend

of light and dark and the in between,

obscene, really, to look at the bland                         5

of old photographs and associate

remembrance to something as dull,

emotion nullified into the mechanism

of film unwound and soaked, chemicals

used to invoke the appearance of a time,             10

loved ones confined to the binds of an

album likely swimming in dust,

untouched, left to rust the way a photograph

can, once-present moments reduced to

faded thoughts; remember them we must,             15

or else they become but forever lost.

2011 ASA/APP Second Annual Poetry Writing Competition

Honorable Mention: Adult Category

TIME FOR TRUTH

By Taleen Nazarian

Within the place where dark exists,

Is the glow of embers that persists,

The suffering of the past is harder yet,

When you mislead others or “forget,”

Time doesn’t heal the wrong that’s there,

Nor does your apathy clear the air,

You wash your hands of their daily grime,

But no soap will wash away your crime,

Unclench that fist so full of hate,

It is your doing, and not just fate,

Those tears that flow will not subside,

They tell the truth, that you try to hide,

The wails of children like daggers pierce,

Their pleading eyes will never cease,

To ask you in your soundest sleep,

Why pour salt in wounds so deep?

The world calls out for social justice,

But drowns the futile cries of anguish,
And like that river that ran red,

Swallows the innocent, instead,

The desert tosses and turns at night,

It too, cannot forget the sight,

Of blistered skin and blood-stained sands,

Of grandmothers dying with folded hands,

Their prayers are now ours, as is their pain,

The call for justice will never wane,

Our children are the reason why,

The fight for truth will never die.

 

17nov2009

2011 ASA/APP Second Annual Poetry Writing Competition

Winner Adult Category

Mariam Ashchyan Chobanian

Կուզեմ ես վեր նետել

Կուզեմ ես վեր նետել ծաղկի բազում թերթեր,

Արբել նրանց բույրով, հարբել նրանց շաղով:

Կուզեմ ես վեր նետել տխրության արցունքներ,

Ցողել դրանք միայն ուրախության շողերով:

Կուզեմ ես վեր նետել կյանքիս ապրած էջերը,

Ջնջել  հուշերը թախծոտ ու ներշնչվել լավով:

Կուզեմ ես վեր նետել փրկության օղակներ,

Պարուրել մարդկանց հույսով ու հավատով:

Կուզեմ ես վեր նետել, թե վար, բայց անվերադարձ,

Ցավն ու դավը, սեւն ու չարը,

Մի խոսքով` վատը:

Կուզեմ ես վեր նետել ճերմակ աղավնիներ,

Սփռել հորիզոնում ար¨ ու խաղաղություն:

Կուզեմ ես վեր նետել սիրո ջերմ համբույրներ,

Տարածել աշխարհում սեր ու երջանկություն:

Կուզեմ ես վեր նետել ծաղկած գարուններ,

Բերել ամեն տուն մանկան ճիչ ու խնդություն:

Կուզեմ ես վեր նետել բազում աղոթքներ,

Փառաբանել Աստծուն ու ստանալ օրհնություն:

Կուզեմ ես վեր նետել, թե վար, բայց անվերադարձ,

Ցավն ու դավը, սեւն ու չարը,

Մի խոսքով` վատը:

2011 ASA/APP Second Annual Poetry Writing Competition

The ARMENIAN POETRY PROJECT and The ASA are happy to announce the winners of the 2011 competition. 

For the Teen-age category:Christine Keshishyan, 14, who wins for her English poem Ted. 

Christine is a student at the St. Gregory's A. & M. Hovsepian School, in Pasadena, CA

For the College age category:

Haik L. Gazarian, 22, who wins for his English poem Captured. 

Haik attends Babson College and lives in Alpine, NJ

For the 23 years and older category:

Mariam Ashchyan, for her Armenian poem Կուզեմ ես վեր նետել. Mariam lives in Racine, WI.

Honorable mention to Taleen Nazarian for her English poem, Time For Truth. Taleen lives in San Jose, CA

The Principal of St. Gregory's A. & M. Hovsepian School, poet Shahé Mankerian, will receive a Certificate of Appreciation for his dedication to poetry.

Congratulations to all the winners

Թադէոս Եսայեան։ Առուն

Ծործորին մէջ ոլորտաւիւն՝

Գլգլալով անցաւ առուն,

Կարծես թափին ծափ կար կանչող՝

Մանկութիւններ յիշեցնող...

Վերը գիւղին՝ աղբիւրին քով՝

Կարկաչելով անցաւ առուն,

Կարծես ալքին խայծ կար դիւթող՝

Թարմատիներ հրապուրող...

Վարը գիւղին՝ դաշտերու քով՝

Կաթնափրփուր անցաւ առուն,

Կարծես լանջին ծիծ կար թեւող՝

Ուրդ ու կորի դիեցնող...

Եւ ահա ջայլ...Սահանքն ի վար

Փշրուելով անցաւ առուն,

Բայց գայթին մէջ կարծես կայք կար՝

Բարձրութիւններ դրասանգող...

Հիմա հեռուն թաւուտքներուն՝

Ծանծաղելով կ'անցնի առուն...

Կարծես մէջքին լօռ է կապեր՝

Կանաչ օրեր յիշատակող...

Թադէոս Եսայեան։ Գարնանամուտ

Ես գարունիս ժպտեցայ

Պատշգամէս բացօթեայ,

Աշխարհ մ'ինկաւ ներսը լիք

Լուսամուտէս գեղեցիկ...

Ու ես շշմած խինդարբուն

Իջայ մայթերը սիրուն,

Աշխարհ մը կար ափերուս՝

Բիւրեղ աշխարհ մը պորփիւր..

Ու տեսնողներ ապշեցան...

Գարունը զառ որ տեսան՝

Ըսին Շիրա՜զն է...արքա՛ն...

Շիրազն ըսին այս անգամ

Մանիշակին իր սիրած

Ու վարդերուն հայրենի՝

Աշխարհ մ'արփով կլայ'կած

Որպէս թաղար կը տանի...

Թադէոս Եսայեան։ Հայ Աղջնակին Երքը

Այս սարերուն արեւանիստ՝

Իմ կանաչիս, ի՛մ ծաղկումիս,

Բլիթ դէմքիս, կանչող հետքիս,

Գեղգեղանքիս ու սոյր հեւքիս՝

Գե՛ղն է ինկեր...

Այս սարերուն՝ լսէ՜ք լեռներ՝

Այս սարերուն փիւնիկն եմ ես...

Ես ծաղիկն եմ այս սարերու

Հայրենադարձ գարուններուն...

Այս ջրերուն փրփուրազիստ՝

Իմ ծփանքիս ու խաղացքիս,

Անրջանքիս ու կապոյտիս,

Սոյզիս, սոյլիս ու մրմունջիս՝

Նա՛յն է ինկեր...

Այս ջրերուն՝ լսէ՜ք ծովեր՝

Այս ջրերուն նայադն եմ ես...

Ես կարապն եմ, պալերինա՜ն

Սեւանածէս նոր ջուրպարին...

Jean Asadour: DOUX SOUVENIR

Au-dedans de moi un vieux fardeau,
Eveille l’esprit d’un sentiment affectueux.

Souvent une idée innocente et pure,
S’évade vers un lointain lieu sacré.

Une incessante voix chèrement connue,
Réveille le même sentiment auparavant vécu.

Longtemps une image fatale vibre,
Dans l’air léger et libre.

L’instant qui coule dans la rivière du temps,
Ne s’est pas reposé dans mon âme.

Une ancienne blessure inguérissable,
Comporte un mystère intarissable.

Oh! comme le doux souvenir,
Au-dedans de moi encore il respire.

Infligeant et joyeux parfois,
Implore l’amour d’autrefois.

Լօլա Գունտաքճեանին

Սիրով եւ յարգանօք Յովհաննէս Ասպետ Ասատուրեան

Alene Terzian and the Zephyr Poets at Altadena Library open poetry reading

Shahe Mankerian, Armine Iknadossian, Tina Demirdjian, and Alene Terzian
reading at the Altadena Library


Friday, April 29th, 2011
600 E. Mariposa St.
7:00 PM


Free admission


This program is part of the San Gabriel Valley Poetry Festival during National Poetry Month.  The free event is sponsored by the Friends of the Altadena Library

A Genocide in Verse

My Soul is Loud: An Evening Celebrating Armenian Literary Traditions

Distinguished Armenian writers
introduce and read writing
by canonical Armenian writers,
as well as their own work.

Aram Saroyan on  Archie Minasian
Mark Arax on  A.I. Bezzerides
Aris Janigian on  William Saroyan

Thursday, April 21, 2011 @ 7 PM

Event Meeting Room at the Cahuenga Library
4591 Santa Monica Blvd.
Los Angeles, CA

Free Admission.  A reception with Armenian treats will follow!



RSVP on FACEBOOK

Շնորհաւոր Սուրբ Զատիկ - Happy Easter - Joyeuses Pâques

The Armenian Poetry Project will be on a short break.

Esther Heboyan: New Book Release

Comme un dimanche d'août à Burgaz 

Esther Heboyan 

Format: 14 x 21 

150 pages 

Prix: 15.00 € 

EAN13: 978-2-35614-034-0 

Sortie le 15 avril 2011 

Dans l’exil s’appliquent la double peine, la double perte. Comme si l’on mourait deux fois. On meurt de n’avoir pas vécu pleinement là-bas – faute d’espérance et donc de plénitude. On meurt d’avoir vécu à moitié ici – faute d’ancrage et donc de plénitude. Ce sont deux vies qu’on pleure. Deux vies vouées à l’absence, à la dérive. Deux vies jetées sur un radeau qui vogue d’une rive à l’autre, tangue, divague sans jamais vous laisser débarquer sur la terre ferme. 

Sur un ton à la fois tendre et caustique, l’auteure révèle l’intimité de personnages tantôt déracinés, tantôt décalés. Dans un monde tragi-comique, la douleur est tenue à distance, le rire n’est jamais loin. Des êtres de chair, ou de papier se font voler le scénario de leur vie. Ils affrontent les situations ordinaires de l’existence tandis que se superposent, se confondent et se cristallisent les lieux, les langues, les moments. La réalité formatée éclate à différents niveaux. Et la mémoire, sans cesse réactivée, attire irrésistiblement vers l’exil intérieur. 

De magnifiques histoires de vie offertes comme une confidence, un secret partagé. 

Née à Istanbul dans une famille arménienne, Esther Heboyan émigre en Allemagne puis en France. Après une formation d’angliciste, elle part étudier le journalisme aux États-Unis. Maître de conférences à l’Université d'Artois, elle se consacre à l'enseignement et à la recherche en littérature américaine. Elle a notamment publié Les passagers d’Istanbul (2006) aux éditions Parenthèses, Les Rhododendrons (2009) aux éditions Empreinte temps présent. 

Éditions Empreinte temps présent. www.editions-empreinte.com 

Գարմար։ Մեր պատմությունը

Ով է ասել, լավ չեմ հիշում,


Բայց լավ գիտեմ.


Պատմությունը շատ է սիրում ուժեղներին։

Հին գրքերի փոշին մաքրեմ,


Գնամ հասնեմ անտիկ դարեր,


Գնամ քայլեմ հին օրերի փողոցներում,


Վարդանի հետ մեկնեմ մարտի,


Մաշտոցի հետ խոսեմ մի կուշտ,


Անցնեմ կորած փողոցներով,


Գիրքը փակեմ


Ու գամ նորից մեր օրերը։



Մեր պատմությունը գրում ենք հենց մենք,


Ու քանի որ սա այդպես է.


Ես սիրում եմ ժամանակը


Այն, որ հիմա ապրում ենք մենք։

2011 թ.

Գարմար։ Գայլի մուշտակ

Դուք քանդեցիք մեր դրախտը


Եվ քավարան սարքեցիք,


Եվ այրեցիք մեր մատյանը`


Ձեր մատյանը չգրեցիք։

Սպանեցիք տանտիրոջը`


Տուն ունեցաք վերջապես,


Եղաք և շատ և շատացող


Գայլի ոհմակ`բարբարոս ցեղ։

Թակարդ լարե՞մ, որսի գնա՞մ,


Ո՞նց ձեր ցեղին, պարտքը մեր տամ,


Անցնի անգամ հարյուր տարի,


Հազար տարի անգամ անցնի,


Չի մեղմանա ցավը վերքիս։

Դուք քանդեցիք մեր դրախտը


Եվ քավարան սարքեցիք,


Եղաք նաև հարմար գործիք,


Հարմար պահին` սուտ խամաճիկ,


Փափուկ բարձի` վարձու դերձակ,


Մինչև ե՞րբ եք ձեր այդ բարձով


Փակ պահելու ունկն աշխարհի։

Եվ պիտի գա՛ նոր ժամանակ


Արդարացի ու հատուցող,


Որսի պիտի գնան նրանք 


Ովքեր երեկ եղել են զոհ։

9/01/2011 թ.


Գարմար։ Մեր ճանապարհը

Մենք ընտրեցինք ճանապարհը


Թե ճանապարհն ընտրեց մեզ,


Ու գնում ենք` տուն կառուցող


Անշտապ քայլով շինարարի,


Եվ կոշիկի հիշողությամբ


Անգիր գիտենք, որտեղ է փոս,


Որտեղ ակոս։

Մեզ խաբելը շատ դժվար է,


Ինչպես մանկանն է դժվար խաբել.


Այն մանկանը, ով լավ գիտե,


Թե որտեղ կա քաղցրավենիք։


Մեր ճանապարհն այնքան նեղ է`


Հազիվ լինի աշխարհաչափ,


Բայց մենք գոհ ենք և եղածից


Դժգոհելը քանզի մեղք է։


Հավատացյալ չլինելով`


Բայց լինելով հավատավոր,


Շարունակենք մեր ընթացքը հավատալով,


Որ ոսոխը վախենում է միայն ուժից.


Մեր տաք զենքից, մեր սուր աչքից` հեռահար,


Իսկ աղոթքը հասկանում է միայն Աստված...




2010 թ.

Գարմար։ Ազատություն

Ես այնքան եմ ազատ,


Որքան որ ազատ եմ.


Շատն ու քիչը սրա


Ես դեռ չեմ հասկանում։

Թե լավ բժիշկ ես,


Ինձ այս դեղը տուր


Ճիշտ չափաբաժնով`


Ազատությունը չափ ու սահմանն է։


Ես դա հասկացա.


Նայելով անշուք փշալարերին`


Կեղծ սահմանների ազատությանը:


Անազատ մարդու ազատ մտքերը


Մի՞ թե չեն անցնում ողջ սահմանները.


Անցնում են, անշո՛ւշտ,


Բայց դրանից հետո միշտ մահանում են Հրանտ Դինքերը։

2010 թ.