Հայ Բանաստեղծութեան Համացանցը։ Projet de Poésie Arménienne
Նորից մի կարօտ, սիրոյ մի թախիծ,
Ղանօթ մեղեդին երազ անցեալի
Պարուրեց հոգիս…
Նորից մի համբոյր վաղանցուկ գարնան
Վարդի բուրմուքով
Օրօրեց հոգիս…
Բանաստեղծութիւններ, Պէյրութ : տպ. Համազգային, 1969.
Posted by
Armenian Poetry Project
at
9/08/2010 07:00:00 AM
Labels: Armenuhi Tikranian, USA
APP and its producer, Lola Koundakjian, retain the right to accept or reject any poetry submission(s) based on the criteria provided by the project description.
Send your comments to armenianpoetryproject[at]gmail[dot]comFollow us on Twitter: @armenianpoetry
Click here for our 15th anniversary clip on youtube.com
We would like to know more about you! Thank you for participating. ARMENIAN POETRY PROJECT QUICK SURVEY
1 comment:
Յոհաննէս Ասպետ Ասատուրեան-էն՝
Ուղերձ Արմենուհի Տիգրանեան-Ահարոնեանի ՛Նորից մի Կարօտ՝ բանաստեղծութեանը.
Ով է Արմենուհի Տիգրանեան-Ահարոնեանը՝ իր անձը ինծի անծանօթ է, միայն մէկ բացառութեամբ, իր ստեղծագործութիւնները այնքան հոգեշունչ են որ անկարելի է անտեսել՝ անհաղորդ մնալ անոնց հետ:
Ահաւասիկ բանաստեղծութիւն մը որ կը խօսի կարօտի, յոյսի, ակնկալումի եւ թախիծի մտորումներու վրայօք. Արմենուհին իր անձնական կանացի կեանքի իրադարձութիւններուն վրայ հիւսած է ՛Նորից մի Կարօտ՝ բանաստեղծութիւնը:
Ան խորհուրդաւոր է, սպասումներով լի, արդեօք հասած է իր տենչանքներուն այդ կէտն ալ անհասանելի է ինծի, չգիտենք թէ որ ժամանակներու եւ պայմաներու մէջ ապրած է Արմենուհին: Գրած է արեւելահայերէն, իր բանաստեղծութիւնները տպուած են Պէյրութ եւ հաւանաբար իր գաղթականի կեանքը շարունակած է Ամերիկայի մէջ: Բայց միշտ կը տանի իր հետ ՛Նորից մի նոր կարօտ, սիրոյ մի թախիծ,՝ հաւանաբար այս տաղերը եղած են իր բարոյական մակագիրը, շարանը իր երկերուն, նշանաբանը իր ներքին աշխարհին...
Ամէն պարագայի տակ, իր տաղերուն մէջ կայ ջերմ խորհուրդներ, մարդկային կարիքներ, ով չէ տառապած սիրոյ կարօտով, անոր սպասումներով. Այս բանաստեղծութեան մէջ կայ սրտագին մօտեցում մը դէպի կարօտի եւ թախիծի, որ միայն բանաստեղծութեան միջոցով կարելի է այսքան նուրբ եւ խորզգած ներքին ապրումներ արտացոլել: Յարգելով բանաստեղծութեան արուեստի խստապահանջ օրէնքները եւ հանգոյն գեղցկացնելով անոր բոյրը ու հմայքը:
Արմենուհին այս փոքրիկ քնարերքական բանաստեղծութեան մէջ ամփոփած է իր մշտապէս վերանորոգվող ապրումները ՛նորից մի կարօտ, սիրոյ մի թախիծ ՝ եւ ինչպէս ՛ նորից մի համբոյր վաղանցուկ գարնան՝ իր բնորոշ ոճին տակ սուրիմաց եւ թափանցիք բառեր կցելով անոր:
Եթէ կարողանայի եզրափակել իր հոգեզգածութիւնը՝ պիտի ըսէի որ մնայուն յոյսերով լի սրտին մէջ երա՜զն է որ կը տեւէ առ միշտ :
Post a Comment