Monday, September 13, 2010

Թաթուլ Այնէճեան։ Կապոյտ աչքեր

Որքա՜ն երկինքներ ու որքա՜ն ծովեր
Թաքնուած են հոն՝ այդ աչքերուդ մէջ,
Հոն կան ծփանքներ ու ցոլքեր անշէջ,
Զերթ արշալոյսի քաղցրափայլ շողեր։

Ջահեր են անոնք, ջահեր մշտավառ
Որոնք կ՛արձակեն կայծեր իմ հոգւոյս,
Ինչպէս արեւը կեանքի մը անլոյս,
Արեւն երկինքէն կ՛իջնէ սիրտս ի վար։

Ու ես այս գիշեր քարափէ ծովուն,
Նստած կը դիտեմ՝ հեռուն, շա՜տ հեռուն
Գիշերուան մարած հորիզոնն, անհուն,
Ուր կը պլպլան աչքերդ ասմազուն…։


Թաթուլ Այնէճեան, ԹԱԽԾՈՏ ՔՆԱՐ, Պէյրութ, 1997

No comments: