Զարեհ ԽՐԱԽՈՒՆԻ: Յետոյ

Ամէնուն պէս ըլլալ – ընել ամէն ինչ

Ծափահարել ամէնուն պէս – ոտնահարել ամէնուն հետ այս կամ այն
Բանախօսել բարեխօսել ամէնուն
Մատ վերցնել հարցում ուղղել ամէնուն մէջ եւ իմանալ ժխոր մը լոկ ամէնքէն
Նստիլ, խոկալ առանձին.

Սիրտը բանալ բոլորին
Հացի նման փշրանք փշրանք բաշխուիլ
Բաժնել ցաւերն ուրիշներուն – պատմել հոգերն ուրիշին
Մատնել ինքզինքն ասոր անոր քմծիծաղի խայթերուն -
Ցաւիլ , տոկալ առանձին.

Ձեռք երկարել աշխարհին
Եղբայրանալ օտարին հետ, եկուորին հետ, անցորդին
Դուռը բանալ մօտաւորին հեռաւորին – ինչպէս սեղանն ու հոգին
Սիրել ու տալ շռայլօրէն – մինչդեռ տեսնել թէ ամէնքն ալ գալ ու տիրել կը ձգտին
Տրտմիլ ու լալ առանձին.

Յետոյ դառնալ – ամէնուն
Եւ աղօթել
Առանձին:

1979