Monday, February 17, 2014

ՌԱԶՄԻԿ ԴԱՎՈՅԱՆ։ ԵՍԵՆԻՆ

Տառապանքում կա ձայն,
Եւ ձայնի մեջ կա լույս,
Եւ լույսի մեջ ոգի.–
Եւ ոգու մեջ ահա դու կանգնած ես մենակ,
Որպես տրուբադուրը չթվարկված զորքի:

Բարի՜, եղբայրորե՜ն ինձ ասում ես՝ ապրիր,
Թող բուքը քեզ երբեք չհալածի,
Թող չծեծի՛ քամին, մտրակ չիջնի՛ վրադ,
Ոչ ոք քեզ ճորտության
Համար թող չվարձի,
Ասում ես ինձ՝ ապրիր ուրախ ու երջանիկ,
Առանց հարստության, առանց փառք ու գանձի,
Ասում ես ինձ՝ ապրիր անխարդախ ու աննենգ,
Ասում ես ինձ՝ ապրիր,
Ապրիր՝ որպես բույրը ցորեն հացի,
Եւ մեկ-մեկ էլ կրկնիր՝ «Եղբայր ենք մենք»:

Ոչի՜նչ, ասում ես դու: Մի՛ տառապիր, ոչի՜նչ,
Լեռները չեն չոքում քամիների վախից.–
Եւ օրորվում ես դու՜,
Եւ շնկշնկում ես դու՜,
Որպես տափաստանի մի անկյունում բուսած
Հավերժական թախիծ:

Ոչի՜նչ, ասում ես դու, ոչի՜նչ, ոչի՜նչ, ոչի՜նչ,
Տե՛ս չի եղել ոչի՛նչ, չի լինելու ոչի՜նչ,
Մի պուտ մարդկայնություն պահիր կրծքիդ խորքում,

Եւ չեն մթնի երբեք աչքերդ ջինջ:

Ես հավատում եմ քեզ, երբ նայում եմ ցավիդ,
Եւ հավատում եմ քեզ, երբ նայում եմ ահիդ,
Եւ քո խաչը ահա ես տանում եմ հլու.–
Եւ չգիտեմ՝ վաղվա խաչերի մեջ
Մեր խաչն ո՞վ է արդյոք շալակելու:

Ոչի՜նչ, ասում ես դու, մի՛ տառապիր, ոչի՜նչ,
Լեռները չեն չոքում քամիների վախից.–

Եւ օրորվում ես դու՜,
Եւ շնկշնկում ես դու՜,
Որպես տափաստանի մի անկյունում բուսած
Հավերժական թախիծ:



YESSENIN

There is sound in suffering
And there is light in sound
And there is spirit in light
And within the spirit you stand alone
As the troubadour of some endless army.

With kindness, as a brother, you tell me to live,
May the storms never get you,
May the winds never strike you, may no whip ever hit you,
May no one ever hire you
As a slave.

You tell me to live happily
With no wealth, glory and treasures,
You tell me to live a good and honest life,
You tell me to live
As the sweet smell of wheat bread
And to repeat now and then “we are brothers”.

It is all right, you tell me, do not suffer,
Mountains never kneel in fear of winds –

And you swing
And you rustle
Like some eternal sorrow
Born in some corner of the wide plateau.


Razmik Davoyan. Translated by Armine Tamrazian

The poem is dedicated to Sergei Yessenin (1895-1925), one of the most lyrical
figures in Russian classical poetry, who committed suicide in a hotel
in Leningrad.

No comments: