Sunday, May 16, 2010
Saturday, May 15, 2010
Դանիէլ Վարուժան: ՎԵՐԱԴԱՐՁ
Այս իրիկուն ձեզի կուգանք, ե՜րգ երգելով,
Լուսնակ ճամբով,
Ո՛վ գիւղակներ, գիւղակներ.
Ձեր բակերուն մէջ ամէն
Թող գամփըռներն արթըննան,
Եւ աղբիւրները նորէն
Դոյլերու մէջ քրքըջան. -
Ձեր տոներուն համար դաշտեն` մաղերով
Վարդ ենք բերեր` խաղերով:
Այս իրիկուն ձեզի կուգանք, սէ՜ր երգելով,
Սարի ճամբով,
Ո՛վ հիւղակներ, հիւղակներ.
Եղջիւրներուն դէմ եզին
Թող ա՛լ բացուին ձեր դուռներ,
Թոնիրը մխայ, պըսակուին
Կապոյտ ծուխով կըտուրներ. -
Ահա ձեզի հարսերը` նո՜ր մանչերով`
Կաթ են բերեր` փարչերով:
Այս իրիկուն ձեզի կուգանք, յո՜յսն երգելով,
Արտի ճամբով,
Ո՛վ մարագներ, մարագներ.
Ձեր պատերուն մէջ խաւար
Թող նոր արև նըշողէ,
Երդիքներուն վրայ դալար
Լուսնակն ալիւր թող մաղէ.
Ահա ձեզի բերեր են խար` խուրձերով
Յարդը` անուշ ուրցերով:
Այս իրիկուն ձեզի կուգանք, հա՜ցն երգելով,
Կալի ճամբով,
Ո՛վ ամբարներ, ամբարներ.
Ձեր մութ ծոցին մեջ հըսկայ
Թող բերկրութեան շող ցաթի.
Սարդոստայնը ձեր վըրա
Թող ըլլա քօղ մ'արծաթի.
Զի բերեր են սայլե՜ր, սայլե՜ր շարքերով
Ցորե՜նն` հազար պարկերով:
ՀԱՑԻՆ ԵՐԳԸ
Posted by Armenian Poetry Project at 5/15/2010 07:00:00 AM 1 comments
Labels: Daniel Varoujan, Translated into English, Turkey
Friday, May 14, 2010
Դանիէլ Վարուժան: Մուսային
Քնարըդ կ’ուզեն, կ’ուզեն քընարդ. երկընցո՛ւր:
Կը տրոփէ մէջս երգերու սաղմն. կը սպասեմ,
Ե՞րբ պիտ’ տըրուի անոր ծնուցիչ քու համբոյր:
Երգե՜լ կ’ուզեմ. - թող սարսըռայ բընութիւնն
Մատերուս տակ, ինչպես մոր ծիծն հոլանի`
Մանկան առջի բընազդական դըպչելուն.
Եւ կեանքը թող շըրթունքիս վրայ լուծանի:
Երգե՜լ կ’ուզեմ. - որոտներն ի՞նչ կ’ըսեն մեզ,
Կ’առնէ խօսք մ’հովն ամպէն, հովէն ալ` ջաղաց,
Բա՛ռ ունի աստղն. - երգել, երգե՛լ կ’ուզեմ ես,
Զի կը խօսին երգով Բնութիւնն ու Աստուած:
Կ’ուզեմ ծովուն հետ սիրտ սըրտի ես յարիլ,
Իմ անհունիս մէջ այդ անհունը թաղել,
Բուռն իղձն ունիմ մըրըրկին հետ մաքառիլ,
Եւ գլուխս` Էին գաղտնիքներուն դէմ բախել:
Գըրված է Սէրն` վարդին, Հավատքն` աստղին վրայ,
Զանոնք հեգել կ’ուզեմ քընարի շըրթունքով,
Կ’ուզեմ բնութիւնն յօրինել քօղ մը ծաղկեայ`
Մտածման ամէն ձև իր ներքև քօղելով:
Տո՛ւր, ո՛վ Մուսա, տո՛ւր այդ քընարըդ բըռնած,
Պիտ’ իմին սիրտս, իմին աշխարհս ըլլայ ան`
Ուր գաղափարն պիտի բնակի զերդ Աստված,
Վեհ գաղափարն աչքերով բո՜ց, թռիչքով լա՜յն:
Անոր վըրայ պիտի հալի խանդն հոգւոյս,
Անոր վըրայ պիտի սիրտս յար քըրտընի,
Ինչպէս կարմիր և սարսըռուն արշալո՛ւյս
Մը` սէզերուն, հասկերուն վրա գարունի:
Պիտի այդ քնարը կապէ իմ շըրթներուն
Ժողովուրդին շըրթունքը հուր, սիրագին,
Եւ պիտի այդ համբույրն ըլլայ բուռն, անհուն,
Համբույրին պէս` տըրուած ծովէն եզերքին:
Երգերն անոր պիտի պատմեն Սարսուռներ`
Մարմնավորուած իմ արիւնէս, շարժումէս,
Ներշընչելով տողեր, փուշի ակօսներ,
Ուր, հողմակոծ, պիտ’ ծըլի վիշտն աղէկէզ:
Պիտի մռընչեն զարհուրանքները կյանքին`
Մէ՛ջը սուզած` արդարութեան, բարութեան.
Սըրբազա՜ն քնար, պիտ’ լարերն իր մըկըրտուին`
Մարտիրոսուած եղբայրութեան աւազանն:
Ո՛վ սուրբ Մուսայ, Մուսայ մատաղ, լանջաբաց,
Կարծես դու նո՛ր ձըգած աստղէ օրոցքդ հուր.
Ո՜վ վարդ կոյս, դո՛ւ, ժողովուրդին խոստացուած,
Լայն սէրերո՜ւ դու խոստացուած քնարըդ տո՜ւր:
Երիտասարդ` բայց շուտ ճանչցած շատ բաներ`
Գիրկը՛դ կու գամ երազելու առանձին.
Մէկդի թողած եմ, ժըպիտ, խաղ ու պարեր,
Նորընծայ եմ գաղափարի աշխարհին:
Թևերս, ուղիղ դէպի բարձունքըդ վըսեմ`
Քնարըդ կ’ուզեն, կ’ուզեն քընարդ. երկընցո՛ւր:
Կը տրոփէ մէջս երգերու սաղմն. կը սպասեմ,
Ե՞րբ պիտ’ տըրուի անոր ծնուցիչ քու համբույր»:
Այսպես ըսի: Եւ պատասխանն աղէկէզ`
Մուսան` վերէն հովին յանձնեց դէպ ինծի.
–«Տենչիդ ըզգո՜յշ, այս քընարս է շինուած, տե՛ս,
Սև նոճիէ, փթթում մահուան աւիշի:
Թըշուա՜ռ հոգի, անոր լարերն են բերուած
Փետըռտըուած գանգուրներէն որբերուն.
Կ’երթան երգերն, հևհևալով, սըրընթաց,
Ուր որ կ’երթայ ոտքը բոպիկ` խեղճութիւնն:
Հեռո՜ւ ասկէ. - գիտցած ըլլաս` որ այս քնար`
Քամահրանքով պիտ’ անտեսեն ձերիններ. -
Զի օտարին ոսկւո՜յն քով իսկ` ձեր գոհար`
Աչքերնուդ շո՛ղ մըն ալ, ըստէպ, չի ցայտեր:
Պիտի գոցէ իրենց ալիքը բուստերդ,
Եւ փուշերու, եղիճներու մոխիրով
Պիտի թաղեն կայծերն հոգոյդ բոցակերտ`
Նըւագներուդ ողբը քեզի՜ դարձնելով:
Հեռատեսէ՛. ապագադ խիստ մըթին է.
Հեռատեսէ՛. գերեզման մ’է ապագայդ. -
Խանձարուրէդ պիտի օրոցք մը չելլէ.
Պիտ’ չը գըտնես միջոց թռիչքիդ համեմատ:
Ժողովուրդի՞ն ըլլալ կ’ուզես մօ՜րդ չեղած.
Ծնողքիդ արցունքը քու դարձիդ կը սպասէ.
Արևմուտքի մէջ ծաղիկներդ ընձիւղած
Պիտի խորշակն Արևելքի ազազէ:
Մըտածումի, ըզգացումի այս ճամբուն`
Խընդի արևը չէ սըփռած իր շէկ բաշ.
Հոն կը շըրջի Աբովեանի մ’հէգ ուրուն,
Հոն Դուրեանն է լացած, տըխրած Պէշիկթաշ:
Ի՛նչ կ’ուզես քնա՜րն, որուն շանթերը մէջի`
Պիտի հաճո չը մըռնչեն շատերուն.
Որուն վրայի քողն է սև քող մը խեղճի,
Թէպէտ ըլլայ մէջն արշալոյս մը շողուն:
Ի՛նչ, այս քնա՞րը կ’ուզես, քնար սև փայտէ՜.
Այս` վէրքերու գործի մըն է, այս է հուր.
Ապագայդ է, այս` դագաղդ է, անո՜ւնդ է»:
Ես, անյողդողդ, ըսի անոր.
Posted by Armenian Poetry Project at 5/14/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Daniel Varoujan, Turkey
Thursday, May 13, 2010
Harold Bond: Interlude
Unheard now are the bison-footed throngs,
The mother-searching, screeching children, cards
And cops and tramps... unheard the raspy songs
Of peanut-vendors, organ-grinders, bars
From ukelel-playing blind men... all
Are silent now (the buildings too must sleep)
In genuflection to the naked wall
Of night. Unfettered from the giddy sweep
Of day, the streets portray a humbler scene,
The bellowings and blare of then replaced
By window-shopping pidgeons out to glean
The gutters, walks and alleys of their waste.
While traffic lights, like robots, flick their beams,
Consorting, blinking with a lonely moon,
Remains of evening papers lie in reams,
Read only by the dancing wind. But soon
The bison-footed throngs will walk again:
The sun will rise, the day will take its cue,
The dormant city will awake and then
The freenzied drama will begin anew.
Harold H. Bond [Bondjoukjian] 1939-2000
This poem has appeared in the Winter 1961 issue of ARARAT magazine.
Posted by Armenian Poetry Project at 5/13/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Harold Bond, USA
Wednesday, May 12, 2010
Le cahier d'Aram - Maria Angels Anglada
Après Le violon d’Auschwitz, Maria Àngels Anglada s’attaque à un autre grand drame humain du xxe siècle : le génocide arménien. Mêlant encore une fois fiction et réalité, en s’inspirant de la vie du grand poète Daniel Varoujan et en insérant des poèmes et des témoignages authentiques, elle brouille la frontière entre l’histoire et l’Histoire. Noble et sensible, sa plume saisit l’horreur et la tempête avec justesse, montrant comment la poésie peut parfois éloigner l’ignominie, mais ne peut pas toujours lutter contre la haine.
Code EAN / ISBN : 9782234062504
Code HACHETTE : 5462502
Prix TTC : 17,50 €
Date de parution : 21/04/2010
Dimensions : 200 x 140 mm
Nombre de pages : 306
Copyright © Editions Stock, 2010
Posted by Armenian Poetry Project at 5/12/2010 07:00:00 AM 0 comments
Tuesday, May 11, 2010
Մկրտիչ Պէշիկթաշլեան։ Եղբայր եմք մեք
Ի բիւր ձայնից բնութեան շըքեղ
Թէ երգք թռչին սիրողաբար,
Մատունք կուսին ամենագեղ
Թէ որ զարնեն փափուկ քընար՝
Չունին ձայն մի այնքան սիրուն,
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։
Տո՛ւր ինձ քու ձեռքդ, եղբա՛յր եմք մեք,
Որ մրրկաւ էինք զատուած,
Բախտին ամէն ոխ չար ու նենգ
Ի մի համբոյր ցրուին ի բաց.
Ընդ աստեղօք ի՞նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։
Երբ ալեւոր Մայր Հայաստան
Տեսնէ զորդիս իւր քովէ քով,
Սրտին խորունկ վէրքն դաժան
Քաղցր արտասուաց բուժին ցօղով.
Ընդ աստեղօք ի՞նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։
Մէկտեղ լացինք մենք ի հընում...
Եկէք դարձեալ յար անբաժան
Խառնենք զարտօսր եւ ըզխնդում,
Որ բազմածնունդ ըլլայ մեր ջան.
Ընդ աստեղօք ի՞նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։
Մէկտեղ հոգնինք, մէկտեղ ցանենք,
Մէկտեղ թափին մեր քրտինքներ,
Ըզհունձ բարեաց յերկինս հանենք,
Որ կեանք առնուն հայոց դաշտեր.
Ընդ աստեղօք ի՞նչ կայ սիրուն
Քան զանձկալի Եղբայր անուն։
Posted by Armenian Poetry Project at 5/11/2010 07:00:00 AM 1 comments
Labels: Mgrditch Beshigtashlian, Turkey
Monday, May 10, 2010
Աշոտ Գրաշի։ ԲԱՐԻ ԱՐԱԳԻԼ
Ես ոչ անտուն եմ, ոչ էլ տարագիր,
Ունեմ հանգրուան,
Ունեմ օթևան
Ազատ Հայրենիք, երջանիկ երկիր,
Բարով, արագիլ, բախտի արագիլ,
Արագիլ գարնան,
Իմ տան մօտ ապրիր, բարի արագիլ,
Բոյն հիւսիր ծառին,
Բարտու կատարին։
Իմ մանուկների աստղերն են ցոլում
Լոյսով անթառամ,
Շողերով վառման,
Արագիլ, ինձ հետ գովերգիր
Արագիլ գարնան,
Իմ տան մօտ ապրիր, բարի արագիլ,
Բոյն հիւսիր ծառին,
Բարտու կատարին։
Posted by Armenian Poetry Project at 5/10/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Ashod Krashi
Sunday, May 09, 2010
Live from the Bowery Poetry Club: Alan Semerdjian
Gartal and the Armenian Poetry Project are proud to release this audio clip recorded live at the Bowery Poetry Club in New York City on April 2, 2010. Click to hear Alan Semerdjian’s reading of his poem LUCKY.
Posted by Armenian Poetry Project at 5/09/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Alan Semerdjian, Audio Clip, BPC, Contemporary, USA
Saturday, May 08, 2010
VITTORIA AGANOOR POMPILJ: IO VIDI
mio letto, dalle porte
raggianti, io vidi il puro
angiolo della morte.
Una dorata ciocca
velava gli occhi suoi:
diceva la sua bocca
sorridendo:--Mi vuoi?--
Rapita io nella bianca
sua desiata faccia,
io, di vane opre stanca,
a lui tendo le braccia;
e, mentre l’affannoso
mio cor s’apre alla fede
del perfetto riposo
che solo egli concede;
mi sibila vicina
una maligna voce:
"Destati; orsù, cammina,
ripiglia la tua croce!"
Posted by Armenian Poetry Project at 5/08/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Italy, VITTORIA AGANOOR POMPILJ
Friday, May 07, 2010
Raffi Wartanian: Eye Contact
Eye contact
Our eyes
Contacting
Each Other
They’re making out
They’re licking each other’s tongues
They’re making love like rabbits on the branchy forest earth
And we’re watching
The Eye Contact
With our other eyes.
Eye Contact
Is part of how we communicate
Effectively
To make the point that:
- After you
or
- I want the last French frie
or
- It was a pleasure to meet you
or
- I loved you in a past life
or
- I need more time
or
- I don’t think I love you anymore
or
- I just can’t give you the answers you need
or
- I’m not who you think I am
or
- I can’t be who you want me to be
or
- I would destroy you
or
- I don’t know why I’m pushing you away, but I feel that I must
or
- You just weren’t good enough. You weren’t a man
or
- Remember all those times I told you I loved you and enthralled you with stories of our shared future and transcendental past? Those are just memories now
or
- Gravity dampens by small shocks of light.
or
- Your face is an enlarged cockroach defacating on itself as its’ shit sings – in castratti falsettos – arias by a 17th century German composer named Mikel Shpiel whose name may or may not have been invented just this moment and might induce among the .000001% of this poem’s tiny readership to potentially consider investigation if this Shpiel character actually exists
In conclusion,
Eye Contact
Would not be as effective
If everybody
Always made
Eye Contact.
By Raffi Wartanian
4/2010 NYC
Posted by Armenian Poetry Project at 5/07/2010 07:00:00 AM 2 comments
Labels: Contemporary, Raffi Wartanian, USA
Thursday, May 06, 2010
ԸՆԹԵՐՑՄԱՆ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ
Posted by Armenian Poetry Project at 5/06/2010 07:00:00 AM 0 comments
Wednesday, May 05, 2010
Celeste Snowber: In praise of the kitchen-studio
in strife, aftermath
of genocide, she
escaped but the
heart does not cease
to know the lament
of the forefathers
and foremothers
of the old country
paper roses, and
sold them in Cambridge, Mass
brought the reapings
to her family
before her death, she still
was bringing flowers to life
after my father died -
nothing could stop her
arranging living petals
into modern art
transformed into an
art studio, either
cooking with color
or creating color
through sculptural
objects and plant life
of my artist-mother
knocked out a wall
in my kitchen/dining area
and put a wooden floor in
it doubles as a dance
studio, torso ecstatic
of love: creating food, art,
dance, exchange of hearts
through flesh
and always, always
there shall be flowers
tears and conflict
but connections usually
win out, the ripeness
of beauty over a life-time
re-made in the
kitchen-studio
colors of soul
brought to brilliance
in ordinary living.
Posted by Armenian Poetry Project at 5/05/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Canada, Celeste N. Snowber, Contemporary
Tuesday, May 04, 2010
Monday, May 03, 2010
Սագո Արեան։ ԱՄԵՐԻԿԱ՛ ՔՈՅՐՍ [1]
Ամերի՛կա քոյրս,
Թշնամացած բարեւները,
Կախեցիր մեր հին պատշգամի հին թելերուն...
Ուր մնացին պատառիկները մեր մանկութեան ...
Ամերիկա, քոյրս,
Կանգնեցայ Նիակարայի առաջ,
Ըսիր, ջրվէժը հզօր է, դիմացը Պուֆֆալոն…
Երազներդ մէկ առ մէկ
Հանեցին դեղին ծոցատետրէս ...
Ամերիկա, քոյրս,
Երազներդ մնացին մեծ մամայի հայատառ թրքերէն տողերուն մէջ,
Ուր դուն պոլսահայերու հետ նստած կլոր սեղանին,
Անոնց պատրաստած համադամները համտեսեցիր ...
Կանաչ եալանչիներ հիւթեղ ...
....
Իբրեւ թէ քեզ չեմ փնտռեր ...
....
Քեզ չեմ փնտռեր,
Ամերիկա քոյրս,
Ձեռքս Անդրանիկ քեռայրին կղպուած
Փոշոտած հեռախօսին չ՛երթար լսելու համար ձայնդ...
Ձայնդ հին եւ գունագեղ...
Կը պատմես կեանքէն... ու բառերդ ալիքներ…
Բառերդ տող-տող,
Բառերը հատիկ-հատիկ...
Հարց կու տաս Հայաստանի մասին
- Հայաստան պիտի չերթա՞ս Սագօ...
Ամերիկա քոյրս, ծալապատիկ կը սպասենք որ կանաչները երկրիդ
Գունաւորեն պահարանները մամային...
Յիշողութիւնս կը պատռէ ցանցը ժամանակի...
Մենք կը մերկացնենք ապրումները մեր...
Տղաքս ֆրանսերէն կ՛երգեն... ու մենք մեր լեզուն կը զեղծենք…
Երազս էր Ամերիկան, երազս Ամերիկա քոյրս.
Աշխարհը մեր հանդիպումը ինչո՞ւ ծրագրէ…
Ահաւոր է, երբ ես փակած եմ դռները երազիս...
Եւ հեռացումդ ծանր կը նստի սրտիդ....
Դէմքեր կը սեւնան, բանաստեղծները կը շիջին...
Կը զանգահարեն, կ՛ըսեն որ էջերս դառն էին եւ վատ...
Մէկը կը փռնգտայ Աստուծոյ անունով,
Ուրիշ մը` բլուրին նստած, անօթեւան, կիսամերկ կաղնիի պէս
Կը սպասէ անձրեւը ... որ պիտի գայ
Անձրեւը այս յիմար աշնան,
Անձրեւ` այս տօթ յիմար աշնան...
Ուրիշ մը բարձր սարերուն վրայ վերջալոյսներ կը յօրինէ.
...
Ամերիկա՛ վիթխարի քոյրս,
Հիմա նստած եմ կայսրութեան փլուզումը նկարագրելու...
Ինչպէ՞ս խօսիմ հետդ...
Ըսէ՛....
Ըսէ ո՞ր լեզուովս,
Համրանալս վեհանձնութիւն սեպէ...
Լռութիւնս աղօթք թող ըլլայ քեզի,
Ու մեր սառնութիւնը ամերիկեան գէշ նկարուած ֆիլմերու նմանցուր:
Տասնըութ տարեկան չեմ այլեւս, որ նամակ գրեմ քոյրիկին...
Այս տարի, քոյրիկ, մի՛ մոռնար Լէպթոփը...
Այս տարի կաղանդ պապան ալ սեւ է.
Ուրախանալու ոչ մէկ տեղիք կայ հիմա, գիտես չէ,
Պուրճ Համուտի սեւ մայթերը ո՞ւր կը տանին...
Հոն չեմ պիտի ըսես ... յանկարծ սխալներ չընես
Ամերիկա՛, դուն մեծ քոյրս,
Քանի՞ տուփ Էտվիլ մնաց պայուսակիդ մէջ...
Յիմար Էտվիլ,
Առաջին տարիներուն գաղտնապահ Էտվիլ,
Ու հիմա բացայայտ ու ներբաններուն վրայ քալող յիշատակ որպէս...
Հինգշաբթի երեկոյ լիբանանեան լոթօ...
Լոթոն բոլոր անտէր հայերուն հայրենիքն է...
Յատկապէս հինգշաբթի իրիկուն
Բոլոր հայերն աշխարհի
Սեւ ներկուած, սեւով ծպտուած ու սեւ ձեւացող հայերը...
Պիտի դառնան տուն ձեռք մը պլոթ խաղալու...
Պահարանին միւս կողմը, կամ ետեւը միշտ կայ
Ցեղասպանութեան ուրուն, որ կը հալածէ զիրենք...
Ու դիմացի անկիւնը ուրիշ վերանտայի մը վրայ
Քաղաքական կիսամերկ բանտարկեալներ կը տեսնեմ...
Պոյի՜դ մեռնիմ...
Քոյրիկ, կը յիշե՞ս այդ վերանտան, ուր Սեդա քոյրիկս
Հաւկիթ կը խաշէր պապային համար...
Ու չէր մոռնար երկու սառած ալմազա բերել ընթրիքին...
Կեցցէ՛ փրոսթաթ Ամերիկան
......
Ամերիկա, քոյրս, նիհարցա՞ր...
Սուշի եւ ֆաստ ֆուտ չմնաց քաղաքին մէջ...
Պատմէ՛ Ամերիկայէն...
Հայտէ, նազ մի՛ ըներ...
Պատմէ ինծի վերջին աղաւնին ո՞ւր գնաց ձեր տունէն...
Որուն նկարն անգամ չես ղրկած
Ի՜նչ անջրպետ մեր միջեւ...
Մի՛ դժգոհիր, Քոյրիկ...
Ամերիկա քոյրս պիտի սիրե՜մ քեզ անջրպետին չափ,
Մեծ ու կապոյտ...
Երկարող երազին պէս որ չունի աւարտ...
Ամերիկա՛ քոյրս...
......
Ամերիկա՛ քոյրս,
Կապոյտով գրեցի քու մասիդ,
Կապոյտով
Էյչ Փի փրինթըրը չ՛աշխատիր...
Առաւօտեան վաղ՝ հինգուկէսն է...
Եաննին միայն կայ դիմացս,
Բաժակ մը կոնեակ,
Ամերիկա՛ քոյրս,
Ո՞ւր ղրկեցիր մեծ քոյրերս...
Հօրքուրս որ Իրաքէն հազիւ պրծաւ,
Անօթեւան անջուր հիմա Հոլանտա...
Անամուսին անմուրազ ու անխօս հէրն անիծած...
Հին երգերը հօրքուրներուս...
Ո՞ւր մնացին հին ձայները,
Ամերիկան մեզ որբացուց
Ըսին որ երազի երկիր է...
Երազները վրայ տուինք ու մեռանք...
Մենք չմեռանք...
Հիմա արեւելքի պորտին
Զաւակներուս մրմունջ բառերը պատշգամէն կ՛արձակեմ...
Իբրեւ մասունք աղօթքի,
Ամերիկա՛ քոյրս,
Մեր խէրիկը անիծեցիր...
Աֆղանիստան, Իրաք,
Հիմա ալ ելեր ես Հայիթիի Որբուկները գողնալու...
Ամերիկա՛ սեւ համպըրկըր յիշատակիդ...
Ընկերներս ետ դարձուր...
Ես չեմ մեռնիր, մի՛ մտածեր այդ մասին
Գիրգոր քեռայրը միզել չկրցաւ,
Եւ փրոսթաթի խլիրդէն մեռաւ,
Աւելի քան սէր, աւելի քանսէրէն մեռաւ...
Ո՛վ գիտէ ինչ ճանապարհ էր Քէրքուքէն Հոլանտա...
...
Անդրանիկ քեռայրս անյիշատակ կը պառկի
Ղազար ամոս, հարսքոյրիկս ու հիմա Սագոն
Որ մէկը թուեմ…
Մեռելները կը հաւասարին ողջերուն
... Ինչ տեսակ երազ է ասիկա
Սուտերդ քեզի թող մնան
Տաունտաուններդ սովալլուկ վհուկներու պէս,
Բերանաբաց ու դատարակապորտ ուրուներ են միայն:
Ամէն ինչդ գէշ է
Ամէն ինչդ մահ է Ամերիկա՛...
Ամերիկա, քոյրս,
Կը զանգեմ Յարութին բարեւ ըսելու...
Բարեւ ընկեր
Բարեւ բոլոր ընկերներուն...
Ամերիկա՛ քոյրս,
Կ՛ըսես ուրուականը պիտի հիննայ ու անցնի...
Ամերիկան մեծ երկիր է
Թալէպները քանի-քանի օդանաւ վար կ՛առնեն
Posted by Armenian Poetry Project at 5/03/2010 07:14:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, Lebanon, Sako Aryan
Սագո Արեան։ ԱՄԵՐԻԿԱ՛ ՔՈՅՐՍ [2]
Ամերիկացի խարտեաշ զինուորներ հողին կը տրուին...
Ծօ՛, դուրս ե՛լ,
Դո՛ւրս բեր զօրքերդ,
Մեծ օդանաւերդ ի՞նչի կը ծառայեն.
Հարաւս սեւ մոխիր ըրիր,
Բայց չինկայ...
Դուն նաւթ կ՛ուզես խմել...
Նաւթի ծարաւ ես
Աշխարհս ծեր է,
Վախնամ մեռնի
Ծառերը սեւ հագնին...
Ձիւնի փոխարէն տեղայ կարկուտ կարմիր...
Դուն նաւթէն չե՞ս կշտանար...
Տե՛ս հնդիկները ինչպէս կը կառուցեն իրենց տունը
Տե՛ս հարաւի բնակիչները,
Տե՛ս չինացիները...
Դուն կեսար կ’ուզես խաղալ,
Երեխաներդ առանց ցաւի պիտի ծնին
Առանց երկունքի,
Աճին առանց արբունքի
Ջերմանոցի անհամ ելակներու պէս...
Ո՞ւր են բանաստեղծներդ, թող ապտակեն քեզ
Ամերիկա՛ թող ապտակեն...
Ո՞ւր է Ալէն Կինզպըրկի ոգին
Վաևյ, մամա ճան:
Մէզ կը հոտի երկիրդ…
Ամերիկա քոյրս,
Քիչ մը զգացում եւ սէր ուղարկեմ
Ուեսթերն Ունիոնով....
Ըսէ՛, սորվեցնե՞մ
Ինչպէս կը գուրգուրան հօր ու մօր վրայ
Ըսէ՛, արցունք մի՛ թափեր
Լէպթոփս չի հասկնար
Ու աչքերուս մէջ տեղ չմնաց արցունքի...
Ամերիկա քոյրս, կը լսե՞ս զիս,
Հաւաքէ պայուսակներդ...
Իրերդ
Ըսէ՛ Ամերիկան ի՞նչ տուաւ քեզի...
Ամերիկան բաց գերեզման է, գիտես...
Հոն մեռելները կը պառկին գեղեցիկ գերեզմանատան մէջ…
Մեծ կայսրութիւն Ամերիկա՛
Մարդիկ թիւ, հազարումէկ թիւ ու թիւեր...
.....
Ամերիիկա քոյրս,
Սուրբ Սարգիսն ալ անցաւ,
Ոչ ոք զանգ կու տայ
Հասնող հեռախօսներուն համարները
Երեք եօթը չորսով են միայն...
Նախագահիդ կ՛ըսես
Որ հոգս չէ թէ ի՞նչ բառ պիտի գործածէ... Ապրիլ 24ին...
Միայն նաւթի համար,
Պիտի զղջաս Ամերիկա քոյրս...
Տունէն դուրս ե՛լ...
Վերջացաւ մելանս որ գրեմ...
Ամերիկայիդ մասին գրելէն յոգնեցայ…
Ամերիկա քոյրս,
Երթամ ապրելու...
Դուրսը արեւն է...
Կ’ուզեմ ապրիլ
Կ’ուզեմ որ ապրիք քոյրս,
Կորքի չեմ որ նկարեմ քեզ...
Տանս մէջ կ՛ապրի նկարիչ մը հզօր...
Մե՜ծ ընկերս... Որ չի հաւատար Նոր Եորքի ցուցասրահներու սափրագլուխներուն...
Վահան Ռումէլեան...
Հզօր գոյներով նկարէ գալուստը նոր պայթումներուն...
Որ թերեւս արթննաս Ամերիկա քոյրս...
Բանաստեղծիկները, որ բանաստեղծութիւն կը հազան,
Կը փղձկին ու տրտում հոկտեմμերի խաղեր կը խաղան...
Անոնց համար ալ կը գրեմ...
Որ սորվին լաց չըլլալ ասկէ ետք...
Կեանքը գեղեցիկ է...
Կեանքը հզօր է Ամերիկա քոյրս...
Բարլուս...
Բարլուս բոլոր ապրողներուն...
Բարլուս Տիկին Արշալոյսին որ մեռաւ Ամերիկա երազելով...
Բարլուս անոնց որ գործէն գինետուն կը վազեն...
Ամերիկա՛ ճանապարհ լինելութեան...
Քու խաչերդ Երուսաղեմէն պիտի բարձրանան...
Երթամ գրկեմ երեխաներս...
Բարլուս Ամերիկա...
...... Ամերիկա Քոյրս ՝ Բարլուս ....
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ Պէյրութ
Posted by Armenian Poetry Project at 5/03/2010 07:10:00 AM 0 comments
Labels: Contemporary, Lebanon, Sako Aryan
Sunday, May 02, 2010
Live from the Bowery Poetry Club: Tina Demirdjian
Posted by Armenian Poetry Project at 5/02/2010 07:00:00 AM 1 comments
Labels: Audio Clip, BPC, Contemporary, Tina Demirdjian, USA
Saturday, May 01, 2010
Եղիշե Չարենց։ ՄՈՐՍ ՀԱՄԱՐ ԳԱԶԵԼ
Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ահա նստած ես տան դեմ, ու կանաչած թթենին
Դեմքիդ ստվեր է գցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Նստել ես լուռ ու տխուր, հին օրերն ես հիշում այն,
Որ եկել են ու անցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ հիշում ես քո որդուն, որ հեռացել է վաղուց,-
Ո՞ւր է արդյոք հեռացել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ո՞ւր է արդյոք հիմա նա, ո՞ղջ է արդյոք, թե մեռած,
Եվ ի՞նչ դռներ է ծեծել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ երբ հոգնած է եղել, - երբ խաբվել է սիրուց -
Ո՞ւմ գրկում է հեծեծել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Մտորում ես դու տխուր, - օրրում է թթենին
Տխրությունը քո անծիր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ արցունքներ դառնաղի ահա ընկնում են մեկ-մեկ
Քո ձեռքերի վրա ծեր, մա՜յր իմ անուշ ու անգին...
1920
Posted by Armenian Poetry Project at 5/01/2010 07:00:00 AM 0 comments
Labels: Armenia, Yeghishe Charents