ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ:ԵՍ ԱՅՆՏԵՂ ՉԿԱՄ
Ես փակված տուփի բացված այն փեղկն եմ,
Որ մութ այդ տուփին լույսի պարանով
Իջեցնում է վար կապույտները վառ
Ցերեկ-Աշխարհի:
Եվ այդ հարահոս իրականության
Տրոփն ինձ համար խո~ւլ, անիրակա~ն,
Աշխարհ-պարոնի հոգնությունն է միշտ`
Բայց սա ինձ համար:
Երբ չէի ելել ես էլ դեռ երեկ
Փակված մթության տարածումներից,
Միայնության խուփ վարկածով փակված`
Չերազեցի ճառագում վերից:
Եվ հիմա ինչո՞ւ ճոպան եմ դարձել
Մթում ապրողին վեր խոյանալու:
Շողերն անցյալի հորիզոնական,
Լուռ ու անաղմուկ, ինձնից անհաղորդ,
Թողնված հեռու որոնում են դեռ
Ինձ միայնության անճիգ երազում`
Իսկ ես... Էլ չկամ:
29.08.10
No comments:
Post a Comment