ԱՐՈՒՍՅԱԿ ՕՀԱՆՅԱՆ: ՁՈՆ ԽԵԼԱՀԵՂՈՒԹՅԱՆ

Արեգակները շառաչում են վար,

Խորտակում իրենց նոր անուջներում,

Մի քիչ ցնորվա՜ծ, մի քիչ խելագա՜ր`

Լույսի հատակից կարոտ են հանում:

Արեգակները ընկնում են ներքև,

Դառնում քնարներ սիրո հարության,

Խառնելով իրենց ցնորքին թեթև`

Ի լույս դողերի սրտիս տխրության:

Արեգակները երգ են պարտության,

Իսկ սերն առավել պարտվել է սիրում,

Արեգակները ապրել չեն սիրում

Հաղթանակներում փառասիրության:

Արեգակները շառաչում են վար,

Այրվող ձյուները անբառ կլանում,

Սերը խառնելով խնդության երգին`

Կարոտի թևով առավոտ բերում:

Դե’, պայթի’ր, սի՜րտ իմ քո խոսքով բոսոր,

Լուծվի’ր, խառնվի’ր արեգակներին

Ու շառաչի’ր վար պարտվողի նման,

Հաղթել տրված չէ խելահեղներին:

19.10.10