ԾՈՎԻԿ ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ։ Հոլանտա
Բացի սիրտս ու տեսայ, հոն կար ցաւ, մորմոք, կարօտ, արցունք… կամաց-կամաց հրելով տեղ պատրաստեցի նորերուն, հոն տեղաւորեցի՝ ափ մը ժպիտ, պտղունց մը յոյս, կաթիլ մը սէր ու երկու տող երաժշտութիւն:
Պիտի երգեմ կեանքը,
Պիտի պարեմ սէրը,
Պիտի խմեմ յոյսը,
Մինչեւ որ ցաւը ամչնալով կամքէն՝ երես դարձնելով հեռանայ ինձմէ:
No comments:
Post a Comment