KAREN KARSLYAN at Abril Bookstore

ԱՊՐԻԼ ԳՐԱՏՈՒՆԸ սիրով կը հրաւիրէ Ձեզ

ԿԱՐԵՆ ՂԱՐՍԼՅԱՆԻ
«ԳՐՈՂԻ ԾՈՑԸ՝ Երեսուն ու ութ տձեւ հայրեն»
Նոր հրատարակուած գրքի ներկայացման

Գիրքը պիտի ներկայացնէ՝ ՄԻՐՆԱ ՏՈՒԶՃԵԱՆԸ, համեմատական գրականութեան 
տոքթորի թեկնածու՝ UCLA

ՀԻՆԳՇԱԲԹԻ, ՆՈՅԵՄԲԵՐ 11 , 2010 - ԵՐԵԿՈՅԵԱՆ ԺԱՄԸ 8:00-ին
ԱՊՐԻԼ ԳՐԱՏՈՒՆ - 415 E. Broadway, Glendale, CA
Հիւրասիրութիւն. Մուտքը ազատ.
Տեղեկութիւններու համար հեռաձայնել՝ (818) 243-4112.

Ժողովածուն ընդգրկում է 2001-2010 թթ. ընթացքում գրված երեսուն ու ութ տձև 
հայրեններ: Բաղկացած է երեք մասից՝ Տձև հայրեններ, Աժդահա հայրեններ և 
Բոնուս հայրեն: Դրանցում ընդգրկված բոլոր հայրեններն էլ տձև են, քանի որ 
բոլորն էլ ծռել են հայրենի կառուցվածքային ոսկե վանդակի ճաղերը, փախել ու 
հանգրվանել «Գրողի ծոցում»:
«Երեւակայությամբ այդ պատկերները, որ ստեղծում է, մարմնական սիրո վայելքը, 
խինդը, շատ ազատագրող է»: ՎԻՈԼԵՏ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
«Կարենի հենց առաջին ստեղծագործությունները կարդալիս հասկացա, որ 
ամբողջովին նոր ձայն է գալիս գրական ոլորտ»: ՄԱՐԻՆԵ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
http://www.abrilbooks.com/books/11800.html 

ABRIL BOOKSTORE invites you to meet

KAREN KARSLYAN, author of
"GROGHI TSOTSE (WRITER'S LOCK: Thirty and Eight Deformed Hayrens)"
Book Presentation by MYRNA DOUZJIAN, PHD in Comparative Literature, UCLA

THURSDAY, NOVEMBER 11, 2010 - 8:00PM
ABRIL BOOKSTORE - 415 E. BROADWAY, GLENDALE, CA
Admission is Free. Wine and Cheese Reception to follow.
For more information, call (818) 243-4112.

The book is in Armenian and is a collection of thirty-eight deformed 
hayrens (medieval Armenian poetic form) written between 2001 and 2010. 
The book is divided into three parts: Deformed Hayrens, Humongous 
Hayrens and A Bonus Hayren. All of the hayrens included in each of 
these parts are deformed since all of them have bent the bars of the 
golden cage of the hayren structure, booked it and found shelter in the 
"Writer's Lock."
http://www.abrilbooks.com/books/11800.html 

ՇԱՐԱԴՐՈՒԹԵԱՆ ՄՐՑՈՅԹ՝ ՅԱԿՈԲ ԿԱՐԱՊԵՆՑԻ ԾՆՆԴԵԱՆ 85-ԱՄԵԱԿԻՆ ԱՌԹԻՒ

Այս տարի կը նշուի ամերիկահայ նշանաւոր գրագէտ Յակոբ Կարապենցի (1925-1995) ծննդեան 85ամեակը: Կարապենց եղած է 20րդ դարու երկրորդ կէսի սփիւռքահայ արձակի տիրական անուններէն մէկը: Իր պատմուածքներն ու վէպերը« որոնք առանձին գիրքերով սկսած են հրատարակուիլ 1970ին« դարձած են տեսակ մը հայելի՝ սփիւռքահայ անհատի ինքնութեան հարցականներուն եւ տագնապներուն: Անոնք« իրենց գեղարուեստական արժէքով« հայ գրականութեան մնայուն էջերուն մաս կը կազմեն:

Այս յոբելեանին առիթով կազմուած է յանձնախումբ մը Պոսթընի մէջ  որ ծրագրած է կարգ մը ձեռնարկներու կազմակերպումը:

Մեր նորահաս սերունդին մէջ գրագէտին անունն ու գործը ծանօթացնելու նպատակով« այդ ձեռնարկներուն շարքին կազմակերպուած է շարադրական մրցոյթ մը: Այս մրցոյթին կրնան մասնակցիլ 9էն մինչեւ 18 տարեկան ամերիկահայ մանուկներ ու պատանիներ - բաժնուած՝ երկու խումբերու. ա) 9էն 13 տարեկան,  բ) 14էն 18 տարեկան: Նիւթը՝ «Ապրիլ որպէս հայ Սփիւռքի մէջ», կը ցոլացնէ այն որոնումները, որոնք Կարապենցի գրականութեան հիմնական տարրը եղած են: Վստահ ենք  որ մեր նորահաս սերունդը  ըստ իր տարիքային հասկացողութեան« կրնայ խորհրդածել եւ ազատօրէն արտայայտուիլ  այս նիւթին շուրջ: Շարադրութիւնները կարելի է ներկայացնել պատմուածքի կամ փորձագրութեան (essay) ձեւին տակ՝ 500 բառի սահմաններուն մէջ: Գրութիւնները կ’ընդունուին թէ’ հայերէն եւ թէ’ անգլերէն լեզուներով:

Մասնակցութեան պայմանաժամը Հոկտեմբեր 31, 2010ն: Լաւագոյն նկատուած երեք շարադրութիւնները կ’արժանանան պատշաճ գնահատումի եւ պիտի ներկայացուին Նոյեմբեր 21ին« Պոսթընի մէջ՝ Կարապենցի յիշատակին նուիրուած ցերեկոյթին ընթացքին:

Մասնակիցները իրենց գործերը պարտին ուղղարկել հետեւեալ հասցէին՝

Armenian Cultural Foundation

441 Mystic Street

Arlington, MA 024741108

ՅԱԿՈԲ ԿԱՐԱՊԵՆՑԻ ԾՆՆԴԵԱՆ 85ԱՄԵԱԿԻ ՅԱՆՁՆԱԽՈՒՄԲ

Սոնիա Թաշչյան։ ԷՋԱՆԻՇ

“Եկու~ր, իմ պատանի երազ...”

Գիտե՜մ, որ Երևանում ես...

Ամբողջ քաղաքը շնչում է քեզնով...

Ու ես փնտռում եմ քեզ անձրևից մշուշվող` մարդկանց եռուզեռում:

Քո ուրվագիծը թացանում է ամեն խաչմերուկում:

Տարիներ անց,

Նորից պիտի տեսնեմ քեզ

Եւ անհանգիստ մանուկ հոգիս`

Խճճվել է սիրահարված...

Գիտե~մ, որ փախչելու ես ինձանից,

Ինչպես ամբողջ կյանքումդ խուսափել ես ինձանից.

Բայց ես սիրում եմ նաև քո հրաժարումը` ինձանից...:

Մինչդեռ ես, Սէ՜ր իմ առաջին,

Քեզ փնտռել եմ ակընկոր`

Յուրաքանչյուր իմ նոր սիրո մեջ.

(Նույնիսկ խոստովանեմ փակագծյալ,

որ քո սերը վերսկսվել է յուրաքանչյուր նոր տղամարդու մեջ.

այն շարունակվել է անընդհատ պտըտվող զսպանակի  նման.

 իմ սէրը, իր բոլոր ծալքերով` նույնանում է քեզ հետ:  

 Ի՜նչ փույթ, որ անգիտանում ես այն, կամ փորձում մերժել ու փախչել ինձանից...)

Մինչդեռ ես, շարունակում եմ փնտռել

Իմ քերթվածը` քո գրքում.

Չէ՞ որ այն նույն գրքում իմ լուսանկարը էջանիշն է եղել քո կյանքի...

Գուցէ փնտռեմ և քեզ գտնեմ իմ անցյալու՞մ,

Անցյալ կյանքում` որի էջերը մեկ առ մեկ ուրվագծվում են

Կնճիռներիդ ակոսներում...

Ի՞նչ մնաց ինձ այս կյանքից...

Սպասումներով հագեցած կարօտներ...

Անհասանելի սերէր...

Միայնություն...

Անթաքույց թախիծ...

Քողարկված ակնկալիքներ...

Չհասցեագրված ապրումներ...

Տարտամ զգայնություններ....

Չկամեցված ժամադրություններ...

..............................................................................

Եւ այս բոլորի վրա օրհնանքի նման թափառող խենթ սէրս,

Որ թևածում և անցնում կիլոմետրեր` ասուպի նման,

Սպառվելու քո գրկում` հեշտանքի հաճույքի նման...:

Սագօ Արեան: ԹԱՓՈՒՐ ՊԱՐՏԷԶ

Սուրճին հոտը,
Եւ Ֆէյրուզին բարալիկ ձայնին
Արձագանքները կը մտնեն ռունգերէս
Ձեւափոխելու համար կործանումդ եւ որոնումներդ
Ստայօդ:
Նստած եմ քաղաքի պորտին,
Բայց ոչ մի քաղաք,
Ոչ մի պատկանում
Ոչ մի..
Օրը կը կիսուի,
Եւ սուրճի բաժակը ձեռքիս
Կը վառեմ երազներս մայթերուն վրայ,
Նայելով կը նայիմ անոնց դէմքերուն
Բանաստեղծութիւնը պիտի որ փրկէ
Ժամանակս Կորուստի
Ու ելլէ վեր պատուհանէն...
Հազարաւոր դէմքեր կը զառնուին աչքերուս
Եգիպտացի պահակը սեւ թէյ կը վայելէ,
Ես եմ հոս թաղին տէրը կ'ըսէ....
Երեսուն երկու աստիճան է շոգը,
Երեսուն երկու Ըմ Քալթում կը ժպտան դէմքին վրայ,
Այն ալ սեւ Բէրսոլ ակնոցներ դրած:


Զանազան թերթեր կը մնան ցուցափեղին,
Լոսէն եկած երկու Պըրկընսթոք հագած հայեր կը
Խօսին իրենց ապագայի ծրագիրներուն մասին:
Փորշ մը կը սուրայ.
Պատուհաններս կը մաքրեն,
Դէմքս կը սրբեն անէծքներէն,
Երազներս կը դնեն պահարաններու մէջ
Կը ծալլեն զիս
Կ'երկարեն մարմինս գլխաւոր ընդուրանին մէջ.
Կը խօսին իմ բառերով
Կը նիհարանան իմ բառերով
Կը ծնրադրեն իմ բառերով
Մարմինս թեւանցուկ կը տարուի այլ տեղ
Բայց ես կը կառչիմ բանաստեղծութեան փրկիչին
Որ չի լքեր անունս .....
Մեղքէ- մեղք կը հագուիմ նոր շորեր
Ակռաներս կը մաքրեմ,
Ու բերանս կ'օծեմ նոր աղօթքներով
Որ հաւատամքը չկորչի:
Նապաստակները երազ չունին այսօր,
Կինս կը բաւէ այս բոլորին համար.
Ձեր պատերազմին կը մղեմ զաւակներս,
Եթէ բառերս ծամէք
Եւ հալէպէն բերուած ծոթրին խառնէք
Պիտի ստանաք նոր ցաւին իմաստը...
Ապերախտ բանաստեղծութիւնը սակայն պի՞տի
Երկարէ իր մագիլները ճանկելու զիս:
Ես մեռեալներուն համար չեմ գրեր
Չեմ գրեր անոնց համար որոնք ճանապարհը կէս
Թողուցին ու հեռացան ընդհանրապէս:
Ես կը խորշիմ լոյսերէն,
Բայց կը սիրեմ նստիլ այդտեղգաֆէին ծայրը
Լսելու ձայները բոլոր:
Հայրենիքս կը կոչուի Պուրճ համուտ,
Հոն հազիւ մէկ ու կէս բանաստեղծ կ'ապրի:
Այս բոլորը կարմիր կամուրջէն առաջ:
Ուր միտքեր եւ գաղափարներ կը զառնուին
իրարու...
Եւ Էքսփրէսո սուրճին հետ կաթիլ կաթիլ
Կ'իյնան Սանթէք հարիւր սէսէանոց բլասթիքէ
բաժակներուն մէջ.
Որոնց գինը պայմանագրային չէ
Նման այս բանաստեղծութեան որ ղրուշ շահելու
քաջութիւնը չունի այսօր.
Գուցէ յետ մահու:
Չունի կամքը ճամբորդելու
Գուցէ յետ մահու:
Չունի կամքը լինելութեան .....


Բանաստեղծութիւնը,
Խօլ մրրիկներուն կը խառնէ զիս
Մինչեւ ե՞րբ պիտի խառնէ զիս .....
Հայրենիքս է Պուրճ Համուտը,
Հոն մէկ ու կէս քերթողներ հազիւ կ'ապրին .
Մէկը որ չի լսեր ձայնս,
Կամ կոյր կը ձեւանայ
Եսկը բռնանամ ստեղնաշարին
Որ խօսի իմ լեզուովս,
Լեզուս չունի հռչակագիր,
Լեզուս չունի փառատօն,
Լեզուս չունի նահատակուելու կարողութիւն
Շքերդ, յուշատօն կամ դաշտահանդէս...
Լեզոււս այս քաղաքի մայթերէն կ'առնէ իր սնունդը, Յաւիտենական սէրը բաշխելով
Եւ աղօթելով ձմրան յղի ամպերուն որ ցորենի հասկերը մաքրեն փոշիէն.
Սեպտեմբեր է,
Քաղոց ժամանակ...
Մարդիկ հունձքի հաւատքը իրենց աչքերուն
Կը շտապեն հողի կարօտին.
Կարօտը որուն բոյրը ես գիտեմ...
Երբ անձրեւի կաթիլները կ'իյնան աւազին
Եւ խնձորեսքի յիշատակի դամբարաններուն վրայ՝
Արարատ Թրվանցը օղիի շիշը կը պարպէ
Աղօթքի փոխարէն .....


......


Հիմա,
Այս ապերախտ սուրճի բաժակին քրտինքի կաթիլները,
Պիտի աղարտեն յիշատակը մեծ պոռթկումներուն
Պոռթկումներ որ իմս են,
Պոռթկումներ որ փոխանցուած են սաղմիդ,
Ընկերներուս հեռանալէն ի վեր,
Ու ես անընկեր,
Մշակած եմ նոր որթատունկը արգանդիդ մէջ,
Ուր ծալլապատիկ ծլարձակուած են աչքերս
Նայելով դէպի վեր...
Ու խնդալու Թոմ Էնտ Ճէրիիի նոյն ճակատագրային կռիւներու վրայ...
Խնդալու առաքինութիւնը ահա ես փոխանցած եմ ապագայի երթին.
Ու ինչ հոգ եթէ երազներս չեն աճիր ու կը մնան գաճաճ,
Ու ինչ փոյթ որ ես յաճախ պատերուն նայելով կը ծակեմ երեւակայութեանս երկինքը
Կը խօսիմ գրաբարեայ մածունը բերանիս
Կը խօսիմ յանուն գրաբարեայ աղօթքին
Կը խօսիմ յանուն գրաբարեայ անհաւատութեանս
Եւ հաւատամքիս ...
Ես լռութեան մէջ կը սեղմեմ ձեր ձեռքը,
Որպէսզի բռնէք անոր Կարմիր թելը եւ հաւատաք բառին:


....


Լեզուս իմ հայրենիքս.
Ինչքան ուշանան անոր տօները,
Ինչ փոյթ այս ղարիպութիւը
Ինչ փոյթ այս առանձնական ժամանակները,
Երբ տեղ մը անպայման լեզուս պիտի բնակի ձեր մէջ....
Լեզուս հայրենիքս է:
Ամէն որբ ու մինակ օրերուս ,
Լեզուս Էտվիլ է, թթի օղի,
Եթէ ուզէք Րաբիտուս որ մօրս արիւնը կը վերածէ ջուրի.
Քալելու համար, Մաքառելու համար
Այս թափուր Պարտէզին մէջ,
Այս Սփիւռքին,
Լեզուս....










Սագօ Արեան

Boghos L. Artinian: [How tightly must I hold you?]

How tightly must I hold you? pray!

And my strokes, firmer or gentler still?

Should I vibrate you more forcefully

Or less, that I may deserve the sounds

you let out

For my father

When he lived?

Մարուշ Երամեան: ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ (Ե)

ե.

Լռութիւններ ուրկէ՞ էք

* * *

գիւղացին իր արտին մէջ
արեւին լուռ ծանրութեան տակ

բանուորը գործարանի
աղմուկին լռութեան տակ


ու մայրերը
մոռացումի լռութեան տակ
Coda-
Լռութիւններ
դուք սպիտակ տարածքներ
ուր կը ծաղկի սէրը արդէն իմաստուն
եւ բարձէ բարձ միջոցը ա՛լ կը լենայ
մտերմութեամբ թաքթաքուր

Լռութիւններ իմս էք

Մարուշ Երամեան: ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ (Դ)

դ..


Լռութիւններ
մութ ու լոյսի սահմանի՞ն էք
ծուարած

* * *

բոլոր գիշերներէն ետք կոյր
կը վերադառնանք
գտնելու արեւը զոր ուրացեր էինք
որովհետեւ տաղեր էր մեզ

եւ ուրացեր էինք
որովհետեւ լքեր էր մեզ

բայց կը վերադառնանք գտնելու
լռութիւնները ծաղկած
պերճաղիճի նայուածքի պէս
հմայիչ եւ թունաւոր

վերադարձն ալ երբեմն
լռութիւն է անսահման

Zephyr Poets at Abril Bookstore

Abril Bookstore invites you to meet

THE ZEPHYR POETS

Tina Demerdjian, Armine Iknadossion,

Shahe Mankerian and Alene Terzian

A night of poetry and lively discussion

Moderated by Aram Zeitounian

THURSDAY, NOVEMBER 4 - 8:00p.m

ABRIL BOOKSTORE - 415 E. Broadway, Glendale, CA

Admission is Free. Wine and Cheese Reception to follow. For more information, call (818) 243-4112.

The Zephyr Poets will participate in a short reading, followed by a question and answer session. These poets investigate, through imagery and figurative language, the themes of war, love, religion, family and identity. Don’t miss this dynamic presentation, which will allow audience members into the minds of the poets, offering them both poetry (the product) and process (the struggle).

Մարուշ Երամեան: ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ (Գ)

գ.



Լռութիւններ
աղմուկներու մէջ թաքնուած
խաղաղութեան խաբկա՞նք էք






* * *


կաթիլ կաթիլ
եւ հեւք առ հեւք կþորմնաւորուիք
բաղեղի պէս կողերուս
ու երբեմն կը ծաղկիք

Մարուշ Երամեան: ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ (Բ)

բ.


Լռութիւններ
իմաստո՞ւն էք հարց կու տամ


* * *


ցաւի խազ էք
ինչպէս ճիչը պատռող խզտող
որ կը մերժէ դուրս գալ դէպի
ճամբան իր


բայց ծնունդի ճամբան նեղ
նեղ ու ծանր
ծանր ինչպէս անկշիռը տիեզերքին
ինչպէս ծովը
ընկղմող նաւերու կողին

Մարուշ Երամեան: ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ

ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ


Մ.ին



Լռութիւնդ
ճակատագիրս կը ջնջէ
ու վերստին կը գրէ


Յուշը լուռ է
Ձայնը լուռ է
Գիրը լուռ է
Միայն գիշեր, որ բարբառի լիաթոք



ա.


Լռութիւններ
ըսէք ինծի՝ ինչո՞ւ էք

* * *

ես ձայն մըն եմ
որ մութին մէջ լոյսին մէջ
իրեն նման ուրիշ ձայներ
կը փնտռէ

ալիքներուն գագաթը կը բարձրանայ
եւ լռութեան խորութիւնը
կը չափէ

աշնան թափուող տերեւներուն վազքին մէջ
հովերուն առանձնութեան պատիկները
կը համրէ

եւ կը փնտռէ ձայնասնտուկը միակ
ուր հնչէ զիլ հնչէ յար
եւ ի վերջոյ իր հիմերը կը նետէ
լոյս ու մութի սահմանին
ու կ՛օրօրուի՜ կ՛օրօրուի՜

Մարուշ Գազանճեան-Երամեան: [Դուրս ելայ տունէս]

Դուրս ելայ տունէս
եւ ալ երբեք երբեք
չվերադարձայ

եւ մինակ էի

երկինքը գրկեց զիս
երկիրը օրօրեց
ծովը արցունքս եղաւ
եւ անտառները լռութիւններս

աշխարհը տունս ըրի
քեզ մէջս ունենալու համար


* * *
Տունէս դուրս ելայ
Դուրսը ոչ անտառ կար
ոչ ծով

անապատը միայն
ու անոր մէջէն սողացող
կասկածի գետը

որուն վրայէն օր մը
հեռացար
ու հիմա կը թիավարես տակաւին

դուրս ելեր էի
քեզ փնտռելու համար
մինչ ներսն էիր դուն
որպէս լռութիւն


* * *
Երբ թափեցան անձրեւները
ափսոսանքի
հասկցայ որ սկսեր էր
մոնսունը* կեանքիս

ներս չունէի
դուրսը արդէն տուն դարձեր էր

կը մնար որ
տուն գայիր

* * *
Դուրս ելայ սրտէդ
և չհաւատացի
տունս այնտեղ էր
արիւնեցայ
հաւատքի քարերը կրելով
կարծրացայ
պատերս ողորկ շաղախելով
հարստացայ յոգնութեամբ
իմաստնացայ առանձնութեամբ
տունս տաք էր բոյնի քաղցրութեամբ
ես հոն չէի
դուրսը
սիրտդ կը փնտռէի



* Մոնսուն՝ ամառնային անձրեւոտ եղանակ

Մարուշ Երամեան։ ՔՈՅՐԵՐ

ՔՈՅՐԵՐ

Բագոսուհիներ  լռութեան բարբառին

հեռու    մտերիմ

նայեցայ ձեր աչքերուն

հոսեցաւ գինին ժամանակին

կարկառուն էին մեր ձեռքերը

անջրպետէ անջրպետ

ու թէեւ քանդեր էինք ճաղերը

դեռ ամբողջ չէր կամուրջը որ

պիտի բերէր մեզ իրարու

լուռի ու ցաւի գաղտնաբառով

թուղթ չունէինք

մեր մորթին տաղեցինք պատմութիւնը

զոր դուստրերը պիտի կարդային

գտնելու ելքը լափիւրինթոսին

իսկ մելանը …

դանկըտեցինք  աղ ցանեցինք

ու դիտեցինք գիշերին մէջ

կողոպտիչները արեան

քամեր էինք գոյնը

ա՛լ պէտք չունէինք

կարմիրին

քոյրեր էինք սկիզբէն

ջուրերը մեզ սահմանեցին

բաժնեցին

բարձր էին պատերը

ճեղքերէն դիտեցինք զիրար

ու տեսայ ամպը

որ կþիջնէր Ֆարողզադի ուսերուն

բիւրերորդ պատ որպէս

բայց լռութիւնն էր միակ միջոցը

իրեն հասնելու

մինչեւ հասայ

            թռչուն դարձեր

                        թռչեր էր

ատեցի բոլոր թեւաւորները

եւ կարծրասիրտ անուանեց զիս

ամուսինը

որուն խօսքի ջրհեղեղին տակ շնչահեղձ

կը թփրտար

կիսատ տողը

տաք մոխիր իսկ չունէինք

չիր սարքելու մեր ցաւերու շարոցներէն

մանեակի պէս մեր վիզերուն

ծանրաքար

ծովանոյշներ

հողին վրայ կþապրէինք

եւ խօսքը արգիլուած էր

մինչեւ    ծնաւ    քերթուածը

որպէս

հատուցում                 

Մարուշ Երամեան

This unpublished poem appears in APP courtesy of the author.

Raffi Wartanian: shapes

around every corner,

a circle.

inside every circle,

a triangle.

At triangle’s tip,

hips

oscillating,

feasting,

purring,

on sideways eights.

inside infinity,

a broken line,

it’s teeth -

yeasty & yellow.

outside hexagons,

spacetime

informed,

inconceivable,

impenetrable,

by man,

monkey,

octopus,

or fire cylinders.

around every circle,

corners.

inside your lips,

an abacus,

hollow-centered

and dashed,

sliding and

sliding and

counting

waiting

breathless.

Կարօ Արմենեան։ ԱՌԱՆՁՆՈՒԹԻՒՆ

Բառերը ինչպէ՞ս կը մտնեն

                    տառապանքներէդ

                                                       ներս

կ՛ըլլան մերկութիւն

կ՛ըլլան համ ու խունկ

բառերը ինչպէ՞ս կը մտնեն քու ժամերէդ ներս

ինչպէ՞ս

               կը դողան

կ՛ըլլան հայրութիւն

Բառերը ինչպէ՞ս կու գան ու կը գտնեն քեզ

                                   մահուանդ սեմին

ինչպէ՞ս կը ծնին իրենց

                                 այլութեամբ

ինչպէ՞ս կը հեգնեն շարուածքը անգոյն

            հասակի կարգով      

                                             այբուբենական

բառարաններու խիտ էջերուն մէջ

ինչպէ՞ս կը մեկնեն գաղտնապահութեան

                                 վերջին չափածոն

մէկ ջինջ նայուածքով

Բառերը ինչպէ՞ս յայտնութիւն կ՛ըլլան

               կը մտնեն տեղեր

ու կը կորսուին

                           մեծ ժխորին մէջ

բառերը ինչպէ՞ս կ՛առկայծին հեռուն

կը փնտռես անյոյս

յիշելով բոյրը

                                 հոգեհատորիդ

ու կանգ չառնելով

եւ միշտ փնտռելով

ականջդ լարած իր ոտնաձայնին

Բառերը ինչպէ՞ս գլուխ կը բռնեն

բառերը ինչպէ՞ս կը մերժեն կնիք

կը մերժեն ճամբայ

կ՛ապրին այծի պէս

կը գտնեն ճամբան

սեպ քարաժայռին

եւ ուշի ուշով

կեցած կը դիտեն

անտէր բարձունքէն

         զարմանահրաշ տեսարանն այս մեծ

                   որ յար կը հիւսուի

ծայրով եղէգի

ընդմիշտ անծանօթ ոմն ոչխարի մորթէն թրծուած

ու դեռ չգրուած

այս հին կաշիին

էջերուն վրայ

Կարօ Արմենեան

Յուլիս 27, 2010