Մարուշ Երամեան: ՍՊԻՏԱԿ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐ (Դ)
դ..
Լռութիւններ
մութ ու լոյսի սահմանի՞ն էք
ծուարած
* * *
բոլոր գիշերներէն ետք կոյր
կը վերադառնանք
գտնելու արեւը զոր ուրացեր էինք
որովհետեւ տաղեր էր մեզ
եւ ուրացեր էինք
որովհետեւ լքեր էր մեզ
բայց կը վերադառնանք գտնելու
լռութիւնները ծաղկած
պերճաղիճի նայուածքի պէս
հմայիչ եւ թունաւոր
վերադարձն ալ երբեմն
լռութիւն է անսահման
No comments:
Post a Comment