Narine Karamyan - new poems

We welcome back Narine Karamyan with her latest poems.


Ցավս բոլորի հետ փորձեցի կիսել,

Բայց կես չդարձավ:

Մտածում են, թե լուրջ չեմ, կանցնի:

Ասում եմ, ասում ու տեղ չի հասնում:

Հիմա եմ ուզում, որ տեսնեք-լսեք,

Հիմա, ոչ հետո:

Ինչու՞ չեք տեսնում, երբ կենդանի եմ:

Ինչու ՞ չեք լսում, երբ բառ եմ ասում:

Տեր Աստված, մի՞թե անպայման

Պետք է չլինել, որ նոր ուզենան

Քեզ կենդանացնել:

ՈՒզածդ մի բան չէ`

Թողեք, որ ապրեմ…

14/08/2006

***

Դաժան, դաժան, ինչքա~ն դաժան:

Լոկ ուղեղի դաժանություն:

Սիրտը ցավ գիտի, կճմլվի:

ՈՒղեղն է սառը – չափվածություն:

Դե էտ ուղեղին դու ո՞նց փոխանցես`

Տագնապներ հազար, անորոշություն,

Ներքին ձայնիդ վախն ու պայքարն

Ո՞նց հաղորդես, ո՞նց հասկացնես:

Նորից մտնում եմ լռություն…

14/08/2006

Copyright Narine Karamyan 2006