ԻԳՆԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ: ՖԱՏՕ

Վերջին ցոլքերուն հետ մայրամուտին
Ման կուգանք
Ալֆամա թաղամասին մէջ Լիզպոնի

Ֆատոյի չափ թախծոտ
Ֆատոյի չափ ոգեւոր փողոցներուն մէջ
Ամբողջ գիշեր մը ֆատօ կ՛ունկնդրենք

Խանձած ձայներուն մէջ կը միաձուլուին
Կարօտն ու յոյսը
Վիշտն ու հրճուանքը
Կը միաձուլուին կեանքն ու մահը

Ֆատօն
Բաժակ մը Փորթոյի գինիի նման
Կը մխրճուի - կը խարսխէ մեր երակներում մէջ

Շրթներու վրայ - աչքերու մէջ
Մերթ ամպ մը կը մթագնի - կ անձրեւէ
Մերթ կայծ մը կը ժայթքի - կը լուսաւորէ
Կամ արեւ մը կը շողայ - կը ջերմացնէ

Երգերն ու երգիչները իրարու կը յաջորդեն
Ժամերը կը սահին - կը սպառին
Ալֆամայի հնաբոյր փողոցներում վրայ
Նոր օր մը - նոր արեւ մը կը ծագի

Հրաժեշտի պահն է որ կը հնչէ
Մենք կը մեկնինք - կը հեռանանք ակամայ
Ֆատօները կը մնան

Անոնք
Յաւերժական առասպելի մը նման
Կը ծածանին
Կը ծածանին յիշատակներու լապտերներուն կառչած

Նոր օրուան կոյս գեղեցկութեան մէջ
Թուրինջի ծառերուն վրայ Ալֆամայի
Զոյգ մը տատրակ - զոյգ մը տատրակ կը թառի


17.12.2019

Alan Whitehorn: An Old Woman Reaches Out

Tear upon tear flow,
one by one
seemingly forever.
But ever so slowly
each tear also releases:
first the fear, then the anger,
next the frustration,
and lastly the despair.
And so eventually,
one day a child is born.
An elderly woman’s
weathered hand
reaches out
and gently touches
a young infant’s
tiny fingers.
At that precious moment,
hope and love begin anew.
In touching the hand
of the newborn Anoush,
my metzmama Siroun
could see a better and happier future.
In the end,
love prevailed over hate,
and life over death.

Alan Whitehorn

Presentation of a New Book of Poetry by Lola Koundakjian

Lola Koundakjian, poet and curator of the online Armenian Poetry Project, will present her recently published collection of poems, La luna en la cúspide de mi mano/ The Moon in the Cusp of my Hand on Thursday, January 23rd at 7 PM in the Guild Hall of the Eastern Diocese of the Armenian Church of America at 630 Second Avenue. A Spanish/English bilingual collection published by Nueva York Poetry Press, this is Koundakjian’s third book of poems. Her previous books are The Accidental Observer (2011 USA) and Advice to a Poet (2014 Peru; 2015 USA).


At the event, Lola Koundakjian will read from her newest collection. She will also read some of her original Western Armenian poetry. Signed copies of the book will be available for purchase after the reading. A reception will follow.

ԻԳՆԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ: Կիսատ Կաղանդ

Որքան ալ յոգնիս
Որքան ալ տքնիս
Բան մը
Միշտ բան մը պակաս պիտի մնայ

Որքան ալ գրես
Որքան ալ խօսիս
Բան մը
Միշտ բան մը կիսատ պիտի մնայ

Որքան ալ դիմադրես
Որքան ալ պայքարիս
Բան մը
Միշտ բան մը անաւարտ պիտի մնայ

Կաղանդը
Բոլոր կիսատ յոյսերուն
Անաւարտ պայքարներուն
Բոլոր «պակաս» ապրումներուն -- կեանքերուն
«Անպակաս» տօնախմբութիւնն է։

18.12.2019

Closing 2019 with Poetry

The Armenian Poetry Project is thrilled with the hundreds of new readerships we have received through our social media site on Facebook.

We are fast approaching our 14th anniversary, which we will celebrate, as we often do, quietly, reading poetry and happy to have achieved a few key points.

We remain the only website providing audio and text RSS feeds of poems written by Armenians, as well as contemporary authors on Armenian subject matters.

We continue providing all internet surfers free access to the webpage and audio downloads 24/7/365 via RSS, Twitter and iTunes.

We invite you to join our readers in celebrating APP's broad spectrum:
- independent research of the best Armenian poetry we can find
- gems by authors from the 19th century to the present
- introduction to out of print books, periodicals and digitized archives
- an index by authors and countries
- experimental works by contemporary authors
- different languages of expression, mostly Armenian, English or French, with translations provided whenever possible

This project is curated and produced by Lola Koundakjian in New York. To contact APP, send an email to: ArmenianPoetryProject[at]gmail[dot]com.

IF  YOU WOULD LIKE TO MAKE A DONATION, here's the link

Thank you,

Lola Koundakjian
Curator and Director, Armenian Recipe Project​

Նորա Պարութճեան: ՄԵՐԺՈՒԱԾ ԵՍ

հմայուած եմ դիակիդ

դեկտեմբերեան ինքնապատուաստ օրերուն,

երբ գիրք ու Յիսուս միասնաբար ծնանելու մէջ կ’աճին

ու ծնելու փոխարէն

պտիկ մը միտք իբր արգասիք կը թքնեն

հասկնալը՝ թէ մերժուած ես կեանքէն

ու մեկնիլը յանկարծակի թօթափուելով ինքզինքէդ

առանց ծունկի իջնելու

աղերսելու թէկուզ քեզ ստեղծող Աստուծմէն

որ անօթի աչքերդ յղփացնէ շռայլութեամբ մը վերջին

ու գիրի պէս քեզ քու խաչէդ օրօրէ

պիտի չընէ

դուն սովահար որբ մըն ես

անօթութեան մէջ ծնած

զոր գրպանը փշրանք պահած ամէն մարդ

 խոստումներով պատառ մը հացի

կը քաշքշէ ետեւէն

հասկնալը՝ թէ մերժուած ես կիրքէն

ու մեկնիլը առանց հաշիւ գոցելու

բացին ձգուած ըմբոստ ու խենթ տուեալներ

պայթուցիկի ցանցառութեամբ պսպղուն

օդին մէջ պիտի ծփան տակաւին

տատանելով քիչ մըն ալ

մինչեւ ձանձրոյթն զգետնէ ամէն զայրոյթ ու համբոյր

հասկնալը՝ թէ մերժուած ես մահէն

ու մեկնիլը չապրած կեանքդ կտակելով ուրիշին

որ պիտի քեզ այլանդակէ նոյնիսկ մեռնելէդ անդին

չհասկցուած դիակիդ չհասկցուող աղօթքներ մրմնջելով

քեզ խոցողը սէրերդ եղան

դուն փորձեցիր ուրիշ անուններ տալ անոնց

մորթդ փղձկաց  ուրիշ լեզու չգտաւ

լռութեան մտրակին տակ միայն  

դուն հասկցար թէ մերժուած ես ի սպառ

Զուլալ Գազանճեան։ հին լուրեր քանի մը տողով

Հոն… էւ վայրն ահա պատրաստ է արդէն,
Վայրն է կատարեալ։
Քամիները միշտ ազատ կը խաղան,
Ջուրերն աղմուկով միշտ կը փրփրին
Ու մէկն ու մէկը - հէքեաթի տղան -
Կը վերադառնայ ՝ կտրելու համար
Արժէքը ցաւին։ Ժամանակին մէջ
Աչքերն ու սիրտը ոչինչ են ջնջած,
Չի պակսիր ոչինչ՝
Յաւերժութեան ու երազին համար։
Ներկայ է մահն իսկ՝ որովհետեւ կա՛ր։

Ես հին երգ մը գիտեմ տերեւի մը մասին.
Որովհետեւ ուզեց բացուիլ՝ ծառը բուսա՜ւ:
Ես գիտեմ արցունք մը՝ որ ստեղծեց անհրաժեշտ
                              իր տխրութիւնն ու աչքը :
Եւ ես ծառն եմ, տխրութիւնն ու աչքը:

Սուլելով երգ մը հին, գիշերին մէջ ձմրան,
Փողոցներէն, մինակ, անձրեւն է որ կ՚անցնի.
Չորցած տերեւներու փունջ մը ձեռքին, կ՚երթայ
Իր սիրածին գուցէ, կամ կը դառնայ՝ մինակ,
Սուլելով երգ մը հին՝ մեր ամէնուն մասին:

Բարձրանալով Սէնի քարափն ի վեր
Ես կ՚երթամ
Քայլամոլոր
Մայր Արաքսի ափերով:

Արա՛քս,
Դուն գեղեցիկ ես այս գիշեր:
Փարիզի բոլոր լոյսերը պիտի թափեմ,
Փաթիզի բոլոր գինիները պիտի խմեմ
Հայուհիի տխուր ու սեւ աչքերուդ մէջ:
Այս գիշեր պիտի տանիմ քեզ տունս, Արաքս,
Ու սիրեմ:

Վաղը առտու
Երբոր երկիր վերադառնաս
Զիս չթողուս կրկին
Քայլամոլոր ու ւառանձին
Սէնի ափին:

Ես ալ հայ եմ, Արաքս,
Աստուածավախ մօրս
Անառակ որդին:

Լոյսը հեղուկ՝ կը փախչի։ Թաց են հետքերը լոյսին
Աչքերուդ մէջ : Հնձուած ու տարուած է ամէն ինչ
Սրտէն, դաշտէն, երկինքէն։ Հրացան մը կ՚որոտայ
Ու լռութիւն։ Մութին մէջ որսորդները հեոացան:
Կաքաւի պէս, զարնուած, մեռաւ աշունը՛ անձա՜յն:







Զուլալ Գազանճեան, Յառաջ «Միտք եւ Արուեստ», 54րդ տարի թիւ 14, 1979

ԼՕԼԱ ԳՈՒՆՏԱՔՃԵԱՆ: ՅԻՇԱՏԱԿ

Մօրս՝ Այտային

(1933-2019)

Կը տեսնեմ քեզ ամեն կիրակի
երբ քովս նստած
կը հարցնես ամուսնոյդ մասին
առանց նկատելու
առանց յիշելու թէ
արդէն տարիներէ ի վեր
զինք չես …։

Կ՚այցելեմ քեզ ամեն կիրակի
երբ կը փորձես հանգչիլ, ու
շրջապատուած ընտանեկան
նկարներով, կը հարցնես
ո՞վ են այս կամ այն անձերը։

Համբերութեամբ կը կրկնեմ
բայց չես ճանչնար այլեւս՝
քոյրդ ու իր զաւակները
հայրդ ու մայրդ,
երբեմն իսկ եղբայրս,
ու կը նշմարեմ թէ
ես ալ կամաց կամաց կը …։

Կը տեսնեմ քեզ ամեն կիրակի
երբ հետզհետէ կը թոռմիս։

Պիտի տեսնեմ քեզ ամեն կիրակի,
մինչեւ հանգչիս մայրիկ ճան
մինչեւ …։

Նիւ Եորք


Այս բանաստեղծութիւնը լոյս տեսած է Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածին մէջ

Mateos Zarifian Archives announced

We are thrilled to share that HOUSHAMADYAN, the online trilingual project to reconstruct Ottoman Armenian  town and village life,  has released a new article about poet Mateos Zarifyan, some of whose work has appeared in APP.

The English text may be viewed here:
https://www.houshamadyan.org/en/oda/middle-east/mateos-zarifian-archive-lb.html?utm_campaign=Houshamadyannewsletter5I71&utm_medium=email&utm_source=Houshamadyancontacts

Զարիֆեան Արխիւ - Պէյրութ, Լիբանան-ի բաժինը հոս կը գտնուի՝
https://www.houshamadyan.org/arm/oda/middleeast/matteoszarifianarchive.htmlՄատթէոս

In Turkish, the article appears here.

Please read, share and contribute financially to this amazing website.


This project is curated and produced by Lola Koundakjian in New York. To contact APP, send an email to: ArmenianPoetryProject[at]gmail[dot]com.

Literary Quote for the month of November 2019

Հաւանաբար մեր բուն կեանքը քունի մէջ է որ կ՚արթննայ
ու կ՚ապրի մեզմէ գաղտնի,
աճապարուած ժամանակի սրունքներուն փաթթուած
ապա կու գայ ու կը նստի մեր քովը, կռնակը պատին տուած
ու կը դիտէ, կարճ յուսահատ վայրկեան մը մեր աւելորդ մարմինները...

Վ. Օշական

Celeste Snowber: an alphabet of longing

Migration, 2017                                                                         Marsha Nouritza Odabashian

an alphabet of longing

there is not enough letters

in the alphabet to define

the characteristics of longing

sketched into the Armenian soul

varied, complex and complicated

as the cuisine of food

the alphabet of longing

has aromas which sit

long after is recognized

even words don’t express

the inexpressible haunts

where yearning aches

in the dance of migration

Celeste Nazeli Snowber

Celeste Snowber: worried for love

Love in the ruins, 2016                                     Marsha Nouritza Odabashian

Do you have your hat on?
what was your mark on your test?
did you do better than her?
did you turn off the lights?
what about the heat?
   was it turned down?
did the bills get paid?
is the chicken defrosting?
was there enough color in
your cooking, or fabric, or paint on canvas
or your cloth cover on your book?

Did you remember – The Turks killed the Armenians?
Did you remember?

Remembering was a big VERB in my house growing up.
Did you remember?

My Armenian mother said, “You are my star
of miracles - I couldn’t have you
 I finally conceived and bore you”

We are all miracles -
here, when we might have been
forgotten, not born, killed or bled in survival

Do you remember I love you?

Worried for love


Celeste Nazeli Snowber