Ծովուն վրայ եւ հողին,
Օդերուն մէջ հեռահաս
Հայը կ՚երթայ, կը սուրայ
Խենթ հովերուն հետ բախտին…
Հայրենակից, ո՞ւր կ’երթա՛ս.
Ամէն երթի ու կայքի
Տե՛ս, վրայէդ կը թափի
Հայու հոգիդ մաս առ մաս…
Հայը կ’երթայ, կը սուրայ
Հորիզոններ հեռակայ
Եւ արծաթի մը համար
Կը զոհէ գանձ ու գոհար…
Երկրէ երկիր, ափէ ափ,
Այսպէս մոլոր, վազնէ վազ,
Քիչ մ՚աւելի գունաթափ,
Հայրենակից, ո՞ւր կ’երթա՛ս…
Countryman, where are you going?
On
land and sea
And
in distant skies
The
Armenian goes in haste
Along
with the foolish winds of fate…
Countryman,
where are you going?
With
each journey and each stop
You
leave behind your Armenian soul
Step
by step….
The
Armenian goes in haste
To
horizons remote
Forfeiting
treasures and gems
For a
single piece of silver…
Always
wandering, racing
From
land to land, coast to coast,
A
little more pallid.
Countryman,
where are you going?
Moushegh Ishkhan
Translated by Rupen Janbazian and Tatul Sonentz
(The
translation first appeared in Ardziv magazine – 2015, vol. 3)
No comments:
Post a Comment