Պարույր Սևակ: ՄՈՐ ՁԵՌՔԵՐԸ

Այս ձեռքերը` մո՜ր ձեռքերը,
Հինավուրց ու նո՜ր ձեռքերը...
Ինչե՜ր ասես, որ չեն արել այս ձեռքերը...
Պսակվելիս ո՜նց են պարել այս ձեռքերը`
Ի՜նչ նազանքով ,
Երազանքո՜վ՜:
Ինչե՜ր ասես, որ չեն արել այս ձեռքերը...
Լույսը մինչև լույս չեն մարել այս ձեռքերը,
Առաջնեկն է երբ որ ծնվել,
Նրա արդար կաթով սնվել:
Ինչե՜ր ասես, որ չեն արել այս ձեռքերը...
Զրկանք կրել, հոգս են տարել այս ձեռքերը
Ծով լռությա՜մբ,
Համբերությա՜մբ,
Ինչե՜ր ասես, որ չեն արել այս ձեռքերը...
Երկինք պարզված սյուն են դառել այս ձեռքերը,
Որ չփլվի իր տան սյունը`
Որդին կռվից դառնա տունը:
Ինչե՜ր ասես, որ չեն արել այս ձեռքերը...
Մինչև տատի ձեռք են դառել այս ձեռքերը,
Այս ձեռքերը` ուժը հատած,
Բայց թոռան հետ նոր ուժ գտած...
Քար են շրջել, սար են շարժել այս ձեռքերը...
Ինչե՜ր, ինչե՜ր, ինչե՜ր չարժեն այս ձեռքերը`
Նուրբ ձեռքերը,
Սո՜ւրբ ձեռքերը:

...Եկեք այսօր մենք համբուրենք որդիաբար
Մեզ աշխարհում ծնած, սնած,
Մեզ աշխարհում շահած, պահած,
Մեզնից երբեք չկշտացած,
Փոշի սրբող, լվացք անող,
Անվերջ դատող, անվերջ բանող
Ա'յս ձեռքերը`
Թող որ ճաքած ու կոշտացած,
Բայց մեզ համար մետաքսի պես
Խա՜ս ձեռքերը...

30. X. 1955

A MOTHER'S HANDS

By Parouyr Sevak

Ah these hands, a mother's hands, 

Ancient and yet always new hands.

What can you say that these hands haven't done? 

During her wedding, how they did dance these hands, 

With such gracefulness and dreams.

What can you say that these hands haven't done? 

They never let the light die out these hands,

When the first child was born,

He was nurtured on her sunny milk.

What can you say that these hands haven't done? 

they've borne deprivations and great worries, these hands, 

Always with a sea of silence and patience.

What can you say that these hands haven't done? 

They've turned into a column from heaven these hands, 

So the pillar of the house doesn't collapse,

And her son returns home from the war.

What can you say that these hands haven't done? 

Until they become grandma hands, these hands, 

These old hands, their strength diminished,

But with a new grandchild, their strength replenished.

They've pushed over rocks and moved mountains these hands,

How much, how much we need these hands,

Powerful hands, holy hands.

Come today let us sons kiss these hands, 

That brought us into the world and fed us,

That defended us and took care of us,

That never get tired of us,

Always cleaning, always creating, 

Endlessly judging, endlessly working,

These hands.

Be they cracked and rough,

But for us, hands smooth as silk.

Translated by James Der Garabedian and published in Ararat, Winter 1981 issue